Τουλάχιστον προσβλητικό και χωρίς λόγια το βίντεο που ακολουθεί και προκαλεί ντροπή καθώς μετέτρεψαν τον Οίκο του Θεού σε πασαρέλα ή νυχτερινό κέντρο.
Σάλος στην Ρουμανία με «ημίγυμνη» νύφη μέσα στην εκκλησία – Το βίντεο κάνει τον γύρο του διαδικτύου
(25 Δεκεμβρίου) Η εκκλησία είναι το σπήλαιο και η Αγία Τράπεζα η φάτνη – Αγαπώ τον Χριστό
Αρχ. Σεβαστιανού Τοπάλη
Και το θαύμα συνεχίζεται. Η γέννηση του Χριστού συντελείται σε κάθε Θεία Λειτουργία. Το θαύμα τελείται στην πιο κατανυκτική ώρα της, την ώρα του Καθαγιασμού, τότε που γονατίζουν οι καρδιές και τα γόνατα και κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα και μεταποιεί τον άρτο σε Σώμα Χριστού και τον οίνο σε Αίμα Χριστού.
Και κατόπιν με την Θεία Μετάληψη ο Κύριος γεννιέται στην καρδιά του κάθε πιστού. Γεννιέται στην φάτνη της καρδιάς του. Ζει το θαύμα προσωπικά και οντολογικά μέσα του.
Έτσι λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Άνοιξε τις πύλες του ουρανού και κοίτα εκεί μέσα στην Αγία Τράπεζα και θα ατενίσεις το Σώμα του βασιλέως Χριστού. Αυτό, το τιμιότερο από καθετί άλλο, το βλέπεις και στην γη. Και δεν το βλέπεις μόνον, αλλά και το ψηλαφείς. Και δεν το ψηλαφείς απλώς. Αλλά και το εσθίεις και το παίρνεις μαζί σου. Λοιπόν, καθάριζε την ψυχή σου, ετοίμαζε την σκέψη σου προκειμένου να υποδεχθείς το μυστήριο αυτό».
Η γέννηση του Χριστού πρόκειται να τελεστεί στις 25 Δεκεμβρίου, κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό. Εκεί συνεχίζεται το μεγάλο Θαύμα της Γέννησης του Χριστού, που ξεκίνησε προ αιώνων με την προφητεία για τον ερχομό Του και έγινε ιστορικά στην πόλη της Βηθλεέμ.
Ο Ιερός Ναός τώρα είναι το σπήλαιο και η Αγία Τράπεζα η φάτνη. Εκεί με την πίστη μας θα δούμε το Βρέφος Χριστό να ανακλίνεται. Εκεί και εμείς με καθαρή συνείδηση θα δεχτούμε στην καρδιά μας το βρέφος Χριστό και θα γεννηθεί μέσα μας. Θα κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων. Και αν και φέτος ο Χριστός γεννηθεί μέσα μας, σίγουρα θα φέρει την χαρά και την ειρήνη και την αγάπη.
"Είς Επίγνωσιν Αληθείας"
Κείμενα πνευματικής επίγνωσης
Έχετε αναρωτηθεί γιατι αρνήθηκαν στην Παναγία, κατάλυμα οι άνθρωποι της Βηθλεέμ;
Γιατί λέτε να αρνήθηκαν στην Παναγία κατάλυμα οι άνθρωποι της Βηθλεέμ;
Ολόκληρη πόλη δεν βρέθηκε κάποιος να πάρει στο σπίτι του, μια μικρή έγκυο γυναίκα;
Νομίζω ότι αυτή η άρνηση φιλοξενίας, κρύβει κάτι βαθύτερο.
Κρύβει την άρνηση αυτού το κόσμου, να φιλοξενήσει την αγνότητα, την αθωότητα και καθαρότητα.
Στο πρόσωπο της Παναγίας, οι άνθρωποι αρνούνται το θαύμα του Θεού στην ζωή.
Μην μας προκαλεί εντύπωση, διότι αυτή η άρνηση είναι και δική μας.
Καθημερινά αρνούμαστε στον Χριστό να γεννηθεί μέσα μας. Του κλείνουμε όλες τις πόρτες κατάμουτρα.
Τον πετάμε έξω από την ζωή μας.
Δεν θέλουμε να αναλάβουμε το κόστος της φιλοξενίας, δηλαδή των αλλαγών που πρέπει να γίνουν στο βίο μας.
Ο Χριστός δεν σταμάτησε να ζητάει κατάλυμα αιώνες τώρα στις ανθρώπινες ψυχές και δεν ξέρω πόσοι από εμάς είμαστε έτοιμοι και διατεθειμένοι,να του το προσφέρουμε.
Κάθε συνάντηση με τον Θεό είναι μια κρίση, του τρόπου, των αντιλήψεων, των σκέψεων και λογισμών μας, ολάκερης της ζωής μας.
Συναισθηματικά φορτισμένοι μπορεί να λέμε μεγάλα λόγια: «αχ Χριστέ μου, να γεννιόσουν μέσα μου», αλλά δεν ξέρω κατά πόσο εσωτερικά είμαστε έτοιμοι να τον υποδεχθούμε.
Δεν φτάνει να προσκαλείς κάποιον στο σπίτι σου, πρέπει να χάσεις κάτι από σένα, από την βόλεψη σου, για να τον φιλοξενήσεις.Και μονάχα στο ποσοστό που είσαι έτοιμος να χάσεις,μπορείς να βρεις τον Χριστό.
Μέσα στην Ιουδαία υπήρχαν τα αρχοντικά σπίτια, τα μέγαρα των ισχυρών και των πλουσίων Ιουδαίων. Όλοι αυτοί φάνηκαν αδιάφοροι εμπρός στην επίτοκο Παρθένο Μαρία. Τα τετράποδα ζώα φάνηκαν σπλαχνικότερα των ανθρώπων. Έδωσαν τόπο και, με την θερμή αναπνοή τους, θέρμαναν το θείο Βρέφος. Το σπήλαιο ήταν για τα ζώα, όχι για τους ανθρώπους. Όμως, όταν οι βασιλείς δεν άνοιξαν τα παλάτια τους, όταν οι αρχιερείς δεν παρεχώρησαν τα μέγαρά τους, όταν και οι απλοί άνθρωποι δεν άφησαν ούτε πίσω από την πόρτα τους να γεννηθή ο Κύριος, η αγάπη Του και η άκρα συγκατάβασίς Του, έφθασαν μέχρι το σπήλαιο. «Εκένωσεν εαυτόν πλούσιος ων επτώχευσεν, ίνα και ημείς τη εκείνου πτωχεία πλουτήσωμεν» (Β’ Κορ. η , 9).
Όταν θα ατιμαστείς, το Άγιο Πνεύμα θα φύγει μακριά σου –(13 Δεκεμβρίου) Αγία Λουκία
Να δίνεις ελεημοσύνη αυτά που σου είναι χρήσιμα: αυτό είναι αληθινή ελεημοσύνη! Να μην αμαρτανεις, όταν είσαι περισσότερο εκτεθειμένος στην αμαρτία: αυτό έχει αξία για τον Θεό!
Όταν η αγία Λουκία είδε να θεραπεύεται θαυματουργικά η βαριά άρρωστη μητέρα της, της πρότεινε να δώσει όλη την περιουσία της ελεημοσύνη στους ενδεείς. Η μητέρα της αποκρίθηκε ότι δεν επιθυμούσε να αποχωριστεί από τα υπάρχοντά της μέχρι τον θάνατό της. Συμφώνησε όμως, αφού πεθάνει, να αξιοποιηθούν αυτά για τον καλό σκοπό που πρότεινε η Λουκία. “Πρώτα σκέπασε τα μάτια μου με το χώμα, είπε η μητέρα της, και ύστερα κάνε ό,τι θέλεις με την περιουσία μου “. Η Λουκία παρατήρησε: ”
"Δεν είναι πολύ ευάρεστο στον Θεό να Του προσφέρει ένας άνθρωπος αυτά που δεν μπορεί να πάρει μαζί του στον τάφο, ή που δεν του είναι χρήσιμα πλέον “
Αλλά, αν θέλεις να κάνουμε μια θεάρεστη πράξη, δώσε στον Θεό αυτά που εσύ η ίδια χρειάζεσαι. Διαφορετικά, μετά θάνατον, όταν δεν χρειάζεσαι πια τίποτα, θα Του προσφέρεις κάτι το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν θα έπαιρνες μαζί σου. Όμως, όσο είσαι ακόμη ζωντανή και υγιής, δώσε στον Χριστό ό,τι έχεις και όλα εκείνα που προόριζες να δώσεις σ’ εμένα αργότερα, δώσε τα σ’ Εκείνον τώρα!”.
Η καλή μητέρα της σοφής Λουκίας συμφώνησε. Κατόπιν ο ηγεμόνας (των Συρακουσών) Πασχάσιος αποπειράθηκε να ρίξει στη σαρκική αμαρτία την Καλλιπάρθενο κόρη. Η Λουκία δεν συναίνεσε, ούτε κατά διάνοιαν,στις προτάσεις του. Τότε ο τύραννος την απείλησε ότι οι άνδρες του θα την ατιμάσουν, λέγοντας με αυτάρεσκη ικανοποίηση:” Όταν θα ατιμαστείς , το Άγιο Πνεύμα θα φύγει μακριά σου!”. Η Λουκία, πλήρης χάριτος, του απάντησε: “Το σώμα δεν μπορεί να ατιμαστεί ,χωρίς τη συγκατάθεση του νου”. Με αυτό το ανδρείο φρόνημα οδηγήθηκε δια αποκεφαλισμού στον θάνατό της αφού προηγουμένως είχε μοιράσει όλα τα υπάρχοντά της και διαφυλάξει το νεανικό και αγνό σώμα της από την ατίμωση.
Βοήθημα ἐξομολογουμένου – Για όσους πρόκειται να προσέλθουν στο Ιερό μυστήριο της εξομολόγησης
Βοήθημα ἐξομολογουμένου
Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου, ἔκδοση 9η, 2011 - 190ὴ χιλιάδα
Τὸ φυλλάδιο ποὺ κρατᾶς στὰ χέρια σου, ἀδελφέ μου, ἀποτελεῖ ἕνα ἁπλὸ βοήθημα γιὰ ἐκείνους ποὺ ἑτοιμάζονται νὰ προσέλθουν στὸ σωστικὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.
Ἡ Ἐξομολόγηση εἶναι τόσο ἀναγκαία γιὰ κάθε χριστιανό, ὅσο καὶ τὸ Βάπτισμα. Γιατὶ τὸ Βάπτισμα μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὶς προηγούμενες ἁμαρτίες μας, ἐνῶ ἡ Ἐξομολόγηση ἀπὸ ὅσες διαπράττουμε μετὰ τὸ Βάπτισμα. Χωρὶς τὸ Βάπτισμα δὲν μποροῦμε να κοινωνήσουμε τὰ ἄχραντα Μυστήρια τοῦ Κυρίου. Δὲν μποροῦμε ἐπίσης νὰ κοινωνήσουμε, ἂν δὲν ἐξομολογηθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, ἀφοῦ αὐτὲς σὰν ἕνα τεῖχος μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεό.
Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀρρώστια τῆς ψυχῆς, ποὺ ἂν μείνει ἀθεράπευτη, ὁδηγεῖ στὸν πνευματικὸ θάνατο, στὸν αἰώνιο, δηλαδή, χωρισμὸ τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸν Θεό. Τί κάνουμε ὅταν ἀσθενεῖ τὸ σῶμα μας; Ἐπισκεπτόμαστε χωρὶς καθυστέρηση τὸ γιατρό, στὸν ὁποῖο ἀποκαλύπτουμε τὶς πληγές μας καὶ περιγράφουμε μὲ ἀκρίβεια ὅλα τὰ συμπτώματά μας. Ἐκεῖνος τότε μᾶς χορηγεῖ τὰ κατάλληλα φάρμακα καὶ τὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ θεραπευθοῦμε.
Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει ὅταν ἀσθενεῖ ἡ ψυχή μας καὶ ποθοῦμε νὰ ἀνακτήσουμε τὴν πνευματική μας ὑγεία. Προσερχόμαστε στὴν Ἐκκλησία ποὺ εἶναι ἕνα πνευματικὸ θεραπευτήριο. Ἐκεῖ ἀναζητοῦμε τὸν πνευματικό, στὸν ὁποῖο δίχως ντροπὴ ὁμολογοῦμε ὅλες τὶς ἁμαρτίες ποὺ τραυμάτισαν τὴν ψυχή μας. Στὴ συνέχεια ἐκεῖνος θὰ μᾶς διαβάσει τὴ συγχωρητικὴ εὐχὴ καὶ θά μᾶς ἀπευθύνει τὶς ἁρμόζουσες συμβουλὲς γιὰ τὴν εὐόδωση τῆς πνευματικῆς μας πορείας. Μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ φιλάνθρωπος Χριστός, ὁ Ὁποῖος εἶναι παρὼν σὲ ὅλη τη διάρκεια τῆς Ἐξομολογήσεως, μᾶς χορηγεῖ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καὶ μᾶς ὑποδεικνύει τὸ δρόμο ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἀρρώστια τῆς ἁμαρτίας.
Πρῶτο βῆμα γιὰ τὴν ἐξομολόγησή μας εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ ποὺ χαρίζεται σὲ ὅσους τὸ ζητοῦν μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὸ ἐπιδιώκουν μὲ τὴ γενναία καὶ τίμια βυθοσκόπηση τοῦ ἑαυτοῦ τους.
Στὸ δύσκολο ἐγχείρημα τῆς αὐτοκριτικῆς θέλουν νὰ σὲ βοηθήσουν τὰ παρακάτω ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν στὶς σχέσεις μας: α) μὲ τὸν Θεό, β) μὲ τὸν πλησίον καὶ γ) μὲ τὸν ἑαυτό μας.
Α. Ἐσὺ καὶ ὁ Θεός
Πιστεύεις ὁλόψυχα στὸν Τριαδικὸ θεό, τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, καὶ στὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας;
Ἐμπιστεύεσαι ἀκλόνητα τὸν ἑαυτό σου στὴν πατρικὴ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἢ μήπως στὶς δυσάρεστες περιστάσεις ὀλιγοπιστεῖς, γογγύζεις καὶ ἀπελπίζεσαι;
Ὁμολογεῖς μὲ παρρησία τὴν πίστη σου, ὅταν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτοῦν ἢ μήπως ντρέπεσαι νὰ κάνεις ἀκόμα καὶ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ὅταν λ.χ. περνᾶς ἔξω ἀπὸ κάποιον ναό;
Μήπως ἀσχολήθηκες ποτὲ μὲ τὸν ἀποκρυφισμό, (μάγους, μέντιουμ, ἀστρολόγους, ὑπνωτιστές, πνευματιστές, χαρτορίχτρες, καφετζοῦδες κ.ἄ.) ἢ ἀναμίχθηκες σὲ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες (σχολὲς γιόγκα καὶ διαλογισμοῦ, γνωστικὲς ἢ θεοσοφικὲς σχολές, Βουδισμό, Ἰνδουισμὸ κ.ἄ.);
Μήπως πιστεύεις στὴν τύχη καὶ στὰ ὄνειρα ἢ ἀσχολεῖσαι μὲ τὸ ξεμάτιασμα καὶ δίνεις σημασία στὶς διάφορες προλήψεις καὶ δεισιδαιμονίες (π.χ. «τὸ 13 εἶναι γρουσούζικος ἀριθμός», «τὸ πέταλο φέρνει γούρι» κ.λπ.);
Προσεύχεσαι τακτικὰ καὶ προσεκτικὰ στὸ σπίτι σου (πρωί, βράδυ, πρὶν καὶ μετὰ τὰ γεύματα) ἢ στὴν Ἐκκλησία (κάθε Κυριακὴ καὶ τὶς μεγάλες γιορτές), εὐγνωμονώντας πρωτίστως τὸν Θεὸ γιὰ τὶς ποικίλες, φανερὲς καὶ ἀφανεῖς εὐεργεσίες Του;
Μελετᾶς καθημερινὰ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἄλλα ψυχωφελῆ βιβλία;
Νηστεύεις, ἂν δὲν ὑπάρχουν σοβαροὶ λόγοι ὑγείας, τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευὴ καὶ τὶς ἄλλες περιόδους τῶν Νηστειῶν;
Προσέρχεσαι τακτικὰ στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας, ὕστερα ἀπὸ τὴν κατάλληλη προετοιμασία καὶ τὴν ἔγκριση τοῦ πνευματικοῦ σου;
Μήπως βλαστημᾶς τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας ἢ τῶν Ἁγίων μας;
Μήπως ὁρκίζεσαι χωρὶς λόγο ἢ ἀθέτησες τυχὸν ὅρκο ἢ ὑπόσχεσή σου στὸν Θεό;
Β. Ἐσὺ καὶ ὁ συνάνθρωπος
Δείχνεις ἔμπρακτα τὴν ἀγάπη σου στὸν πλησίον, ἰδιαίτερα σὲ ὅσους ὑποφέρουν ἢ ἔχουν ἀνάγκη (ἀσθενεῖς, πτωχούς, φυλακισμένους, ἄνεργους, ὀρφανά, ἡλικιωμένους κ.ἄ.);
Συγχωρεῖς ὅσους σὲ ἔβλαψαν ἢ μήπως κρατᾶς μέσα σου ἔχθρα καὶ ἀντιπάθεια; Εἶσαι πρόθυμος νὰ ζητήσεις «συγγνώμην» ἀπὸ τὸν πλησίον γιὰ τυχὸν σφάλματά σου;
Μήπως θεληματικὰ ἢ ἀθέλητα διέπραξες φόνο ἢ μὲ τὴ συμπεριφορά σου βοήθησες στὴν ἐκτέλεση μίας τέτοιας πράξεως;
Μήπως ἔχεις τὸ ἐλάττωμα
- Νὰ λὲς ψέματα;
- Νὰ κατακρίνεις;
- Νὰ συκοφαντεῖς;
- Νὰ κολακεύεις;
- Νὰ καταριέσαι;
- Νὰ ὀργίζεσαι καὶ νὰ βρίζεις;
- Νὰ εἰρωνεύεσαι καὶ νὰ χλευάζεις;
- Νὰ διαπληκτίζεσαι καὶ νὰ χειροδικεῖς;
- Νὰ «στέλνεις» τοὺς ἄλλους «στὸ διάβολο»;
- Νὰ εἶσαι περίεργος;
Μήπως φθονεῖς τὴν εὐτυχία ἢ ζηλεύεις τὰ ἀγαθὰ τοῦ πλησίον σου; Ἢ μήπως, πάλι, χαίρεσαι στὶς συμφορές του;
Μήπως εἶσαι καχύποπτος καὶ δίνεις πίστη στὶς ὑπόνοιές σου γιὰ τοὺς ἄλλους;
Μήπως κλέβεις ἢ συνεργάστηκες ποτὲ σὲ κλοπὴ ἢ δέχτηκες ἐν γνώσει σου κλεμμένα πράγματα;
Δείχνεις εὐγνωμοσύνη στοὺς εὐεργέτες σου ἢ μήπως ἀνταποδίδεις ἀχαριστία γιὰ τὸ καλὸ ποὺ σοῦ ἔκαναν;
Μήπως μὲ τοὺς λόγους καὶ τὴ συμπεριφορά σου σκανδαλίζεις τὸν πλησίον σου ἢ τὸν ἐξωθεῖς στὴν ἁμαρτία;
Μήπως ἀσχολεῖσαι μὲ τὴν προσωπική, οἰκογενειακὴ ἢ ἐπαγγελματικὴ ζωὴ τῶν ἄλλων καὶ ἐπεμβαίνεις ἀδιάκριτα, προκαλώντας διάφορα προβλήματα;
Μήπως διακινεῖς ναρκωτικὲς οὐσίες ἢ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο ὁδήγησες ἄλλους στὴ χρήση τους;
Μήπως συνηθίζεις νὰ διαδίδεις πληροφορίες ἢ μυστικὰ τῶν ἄλλων, δημιουργώντας ἔτσι διαμάχες στὶς σχέσεις τῶν συνανθρώπων σου;
Στὸ ἐπάγγελμα
Μήπως ἡ συνείδησή σου σὲ ἐλέγχει γιὰ ἀπάτη, νοθεία, αἰσχροκέρδεια, κατάχρηση, τοκογλυφία, δωροδοκία, ἀπόκρυψη ἐμπορευμάτων κ.λπ.;
Μήπως στὶς συναλλαγές σου σὲ διακρίνει ἀνειλικρίνεια, ἀνεντιμότητα ἢ δολιότητα;
Μήπως κακομεταχειρίζεσαι, ἐκμεταλλεύεσαι ἢ ἀδικεῖς τοὺς ἐργάτες, ὑπαλλήλους ἢ ὑφισταμένους σου;
Στὴν οἰκογένεια
Δείχνεις σεβασμό, ἀγάπη καὶ τιμὴ πρὸς τοὺς γονεῖς σου ἢ μήπως συμπεριφέρεσαι μὲ αὐθάδεια, σκληρότητα καὶ περιφρόνηση; Ἰδιαίτερα, τοὺς συμπαραστέκεσαι στὰ γηρατειά τους;
Ἡ συμπεριφορά σου στὸ σπίτι διαπνέεται ἀπὸ πνεῦμα θυσίας, ἀγάπης, καλοσύνης, ἀλληλοκατανόησης, ὑποχωρητικότητας καὶ ὑπομονῆς; Μήπως μὲ τὴν ἐριστικότητα, τὸ πεῖσμα ἢ τὶς παράλογες καὶ ἐγωιστικὲς ἀπαιτήσεις σου διαταράσσεις τὴν οἰκογενειακὴ γαλήνη καὶ ἀτμόσφαιρα;
Ὡς σύζυγοι:
Ἀποδέχεστε τὴ συζυγία ὡς εὐλογία Θεοῦ καὶ ἀγωνίζεστε καθημερινὰ γιὰ τὴν τελείωση καὶ ὁλοκλήρωση τῆς μεταξύ σας ἀγάπης, ὥστε νὰ μὴ διασπᾶται αὐτὴ ἀπὸ καμιὰ ἄλλη γήϊνη ἀγάπη (πρὸς τοὺς γονεῖς, τὰ παιδιά, τοὺς συγγενεῖς, τὸ ἐπάγγελμα κ.ἄ.);
Τιμᾶτε καὶ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τοὺς γονεῖς καὶ συγγενεῖς τοῦ ἄλλου;
Διαφυλάσσετε τὴν ἀμοιβαία πίστη καὶ ἀφοσίωση;
Μήπως ἀποφεύγετε μὲ διάφορα μέσα τὴν τεκνογονία;
Μήπως κάνατε ἔκτρωση ἢ γίνατε ἠθικοὶ αὐτουργοὶ στὴ διάπραξη ἑνὸς τέτοιου ἐγκλήματος;
Μήπως διατηρούσατε προγαμιαῖες σχέσεις;
Ὡς γονεῖς:
Προσεύχεστε θερμὰ γιὰ τὴν προκοπὴ τῶν παιδιῶν σας;
Ἡ ζωή σας ἀποτελεῖ καλὸ παράδειγμα γιὰ τὰ παιδιά σας;
Μήπως ἐνδιαφέρεστε μόνο γιὰ τὴν κατὰ κόσμο πρόοδό τους; Δείχνετε ἰδιαίτερη φροντίδα γιὰ τὴ χριστιανικὴ ἀγωγή τους, ἀφιερώνοντας γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ τὸν ἀνάλογο χρόνο, ἄλλοτε συμβουλεύοντας καὶ συζητώντας μαζί τους, ἄλλοτε ἐμπνέοντος μὲ τὴ συνέπεια τῆς χριστιανικῆς σας ζωῆς καὶ ἄλλοτε παρακολουθώντας διακριτικὰ τὰ ἀναγνώσματά τους, τοὺς τρόπους ψυχαγωγίας τους καὶ τὶς παρέες τους;
Μήπως κάνετε διακρίσεις μεταξὺ τῶν παιδιῶν σας ἢ δὲν ὑπήρξατε δίκαιοι στὶς γονικές σας παροχές;
Μήπως ἐπεμβαίνετε ἄκαιρα, πιεστικὰ καὶ ἀδικαιολόγητα στὶς ἀποφάσεις τῶν παιδιῶν σας ἢ στὶς οἰκογένειές τους, ὑπονομεύοντας ἔτσι τὶς προσπάθειές τους ἢ τοὺς οἰκογενειακούς τους δεσμούς;
Γ. Ἐσὺ καὶ ὁ ἑαυτός σου
Μήπως εἶσαι προσκολλημένος στὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ τὰ ἐγκόσμια ἀγαθὰ καὶ ἀδιαφορεῖς γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀθάνατης ψυχῆς σου καὶ τὴν ἕνωσή σου μὲ τὸν Θεό;
Μήπως διακατέχεσαι ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια, πού εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ ἡ γεννήτρια ὅλων τῶν κακῶν; Αὐτὸ θὰ τὸ διαπιστώσεις:
-ἂν ἐπιδιώκεις τὴ δόξα, τὶς τιμές, τοὺς ἐπαίνους, τὰ πρωτεῖα καὶ τὴν προβολή,
-ἂν καυχιέσαι καὶ μιλᾶς μὲ ἐγκώμια γιὰ τὶς προσωπικές σου ἱκανότητες, τὴν καλή σου οἰκογένεια καὶ τὶς ἐπαγγελματικές σου ἐπιτυχίες,
-ἂν προσπαθεῖς νὰ γίνεσαι ἄρεστος στοὺς ἀνθρώπους,
-ἂν δείχνεις μεγάλη ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτὸ σου καὶ ἐπιμένεις μὲ πεῖσμα στὴν προσωπική σου κρίση,
-ἂν δὲν δέχεσαι τὶς συμβουλὲς τῶν ἄλλων ἢ ἀντιδρᾶς στὶς ὑποδείξεις τῶν τυχὸν σφαλμάτων σου,
-ἂν ἐπιδιώκεις πάντοτε καὶ σὲ ὅλα τὴν ἱκανοποίηση τοῦ ἑαυτοῦ σου ἢ ζητᾶς ἀπαιτητικὰ νὰ ἐξυπηρετεῖσαι ἀπὸ τοὺς ἄλλους.
Μήπως μιλᾶς ἄκαιρα, διακόπτοντας ἢ προσβάλλοντας μὲ λόγια ταπεινωτικὰ τοὺς συνομιλητές σου;
Μήπως εἶσαι φιλάργυρος ἢ πλεονέκτης;
Μήπως ζεῖς μὲ πολυτέλεια καὶ σπατάλη ἢ ξοδεύεις τὰ χρήματά σου σὲ τυχερὰ παιχνίδια, χαρτοπαιξία κ.ἄ.;
Μήπως ντύνεσαι καὶ καλλωπίζεσαι μὲ τρόπο προκλητικὸ ἢ μήπως ἡ ἐνδυμασία σου εἶναι ἀνάρμοστη γιὰ τὸ δικό σου φύλο;
Μήπως εἶσαι λαίμαργος ἢ γαστρίμαργος;
Μήπως λὲς πολλὰ λόγια, περιττὰ καὶ ἀνώφελα ἢ μήπως αἰσχρολογεῖς;
Δείχνεις τὸν ἀπαιτούμενο σεβασμὸ στὸ σῶμα σου, ποὺ εἶναι; ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἢ μήπως ἔπεσες σὲ διάφορα σαρκικὰ ἁμαρτήματα (αὐνανισμό, πορνεία, μοιχεία, ἀρσενοκοιτία κ.ἄ.);
Μήπως ἐκθέτεις τὸν ἑαυτό σου σὲ διάφορους σαρκικούς πειρασμούς (ἄσεμνα θεάματα καὶ διασκεδάσεις, ἀνήθικα περιοδικὰ καὶ βιβλία, πορνογραφήματα, προκλητικὴ μουσικὴ καὶ τραγούδια κ.λ.π.);
Ὅταν προσβάλλουν τὸ νοῦ σου αἰσχροὶ λογισμοὶ καὶ φαντασίες, τοὺς διώχνεις ἀμέσως, ἢ μήπως τοὺς ἀποδέχεσαι καὶ τοὺς καλλιεργεῖς;
Μήπως καταστρέφεις τὴν ὑγεία σου, ποὺ εἶναι δωρό του Θεοῦ, μὲ τὴ μέθη, τὸ κάπνισμα ἢ τὴ χρήση ναρκωτικῶν οὐσιῶν;
Μήπως σκέφτηκες ποτὲ νὰ αὐτοκτονήσεις;
Μήπως διακατέχεσαι ἀπὸ ὀκνηρία, ἀμέλεια ἢ ἀνευθυνότητα;
Μήπως σπαταλᾶς ἄσκοπα τὸ χρόνο σου μπροστὰ στὴν τηλεόραση ἢ περιπλανώμενος στὸ διαδίκτυο;
* * *
Καὶ τώρα, μετὰ τὸν ἔλεγχο τοῦ ἑαυτοῦ σου, τρέξε, ἀδελφέ μου, χωρὶς ἀναβολὴ στὸν πνευματικό. Ἐξομολογήσου τὶς ἁμαρτίες σου α) χωρὶς νὰ κρύψεις καμία, β) μὲ εἰλικρίνεια καὶ συντομία καὶ γ) δίχως νὰ ἀναφέρεις τυχὸν ἀρετές σου ἢ ξένα ἁμαρτήματα. Νὰ εἶσαι σίγουρος πώς, μαζὶ μὲ τὴν ἄφεση, ὁ Θεὸς θὰ σοῦ προσφέρει πλούσια τὴ χάρη Του, γιὰ τὸ ξεκίνημα μίας νέας ζωῆς.
Το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα στο Μεσολόγγι «Σήκω παιδί μου και περπάτα είσαι καλά τώρα»
Στις 12 Δεκεμβρίου η Αγία μας Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνος Επισκόπου Τριμυθούντος του Θαυματουργού. Ο Άγιος Σπυρίδων είναι πολιούχος της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, της Κέρκυρας, όπου στον ομώνυμο Ιερό Ναό βρίσκεται αδιάφθορο το λείψανό Του, της Βόνιτσας, του Πειραιά, της Κισάμου Χανίων Κρήτης και της Ελαφονήσου Πελοποννήσου. Ανά την Ελλάδα βρίσκονται Ιεροί Ναοί και παρεκκλήσια όπου και εκεί με κάθε λαμπρότητα γιορτάζεται την ημέρα εκείνη, ο Άγιος Σπυρίδωνας.
Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ. Χ. στο χωριό Άσκια. Σύμφωνα με τον μαθητή του και πρώτο Επίσκοπο Λευκωσίας Άγιο Τριφύλλιο. Το χωριό Άσκια ήταν το κατεχόμενο σήμερα χωριό της Επαρχίας Άσσια Αμμοχώστου της Κύπρου, κοντά στη Τριμυθούντα. Οι γονείς του Αγίου, βοσκοί το επάγγελμα, ως οικογένεια ήταν αρκετά εύποροι, πολύ ενάρετοι και πιστοί, μεγάλωσαν τον Σπυρίδωνα κοντά στη Εκκλησία. Ο Σπυρίδων αν και δεν έλαβε μεγάλη μόρφωση συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.
Αχώριστος σύντροφό του ήταν η Αγία Γραφή και πολλές ήταν η στιγμές που καλούσε και άλλους βοσκούς για να διαβάζουν μαζί του την Αγία Γραφή. Στην εποχή του υπήρξαν πολλοί διωγμοί κατά των χριστιανών. Με την βοήθεια και προτροπή των γονιών του παντρεύεται μια χωριανή του όπου απέκτησε μία κόρη που την ονόμασε Ειρήνη. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα έχασε την αγαπημένη του σύντροφο και έμεινε μόνος με τη χαριτωμένη κόρη του. Παρηγοριά είχε πάντα τα λόγια του Κυρίου Του, γιατί τα λόγια του Κυρίου τέτοιες στιγμές ξεκουράζουν την ψυχή του ανθρώπου.
Όταν πέθανε ο ιερέας του χωριού του όλοι οι συγχωριανοί του τον κάλεσαν και τον παρακάλεσαν να χειροτονηθεί αυτός ιερέας και να γίνει αυτός ποιμένας των ψυχών των. Μετά από αυτό το γεγονός κλήρος και λαός ανέδειξαν πρώτο Επίσκοπο Τριμυθούντος τον πράο και ταπεινό Σπυρίδωνα που σε όλη του τη ζωή ήταν η προσωποποίηση της καλοσύνης και της αγάπης.
Η Αγιότητά του ήταν θαυμαστή και είναι πάρα πολλά τα θαύματα που έκανε με τη βοήθεια του Χριστού μας και δίκαια η Εκκλησία μας του έδωκε την προσωνυμία του θαυματουργού Αγίου.
Πολλά τα θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνα ακόμα και στις ημέρες μας.
Στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου που ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Σπυρίδωνα παραμονή της εορτής του Αγίου Στεφάνου μια Μεσολογγίτικη οικογένεια παρακαλεί τον Ιερέα του Ναού να αφήσει τους γονείς και το παράλυτο παιδί τους να παραμείνουν μέσα στην εκκλησία όλη τη νύχτα για περισσότερη μετάνοια και προσευχή προς τον Άγιο και με πολλή πίστη να τον παρακαλέσουν να κάμει καλά το άρρωστο παιδί τους.
Η διακονία των γονιών προς το παράλυτο παιδί τους ήταν μεγάλη το ίδιο η αγάπη και η υπομονή τους. Η οικογένεια με την άδεια του Ιερέα παρέμεινε όλη τη νύχτα στον Ιερό Ναό μπροστά στην εικόνα – προσκυνητάρι του Αγίου Σπυρίδωνα και του ζητούσαν για άλλη μια φορά να μεσιτεύσει στον Τριαδικό Θεό μας να κάνει καλά το παράλυτο παιδί τους. Η νύχτα ήταν αρκετά μεγάλη για τους γονείς, οι ώρες περνούσαν και κάπου προς τα ξημερώματα το θαύμα από τον Άγιο Σπυρίδωνα έγινε.
Το παιδί βλέπει τον Άγιο να βγαίνει και να του απλώνει το χέρι Του και να του λέει «σήκω παιδί μου και περπάτα είσαι καλά τώρα». Το παιδί αμέσως σηκώνεται και άρχισε να περπατά και δάκρυα χαράς κύλισαν από τα μάτια των γονιών του, δεν πίστευαν ότι το παιδί τους έγινε καλά και περπατά. Γονατιστοί μπρος την εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνα ευχαριστούσαν τον Άγιο για το θαύμα Του.
Το θαύμα αυτό έγινε ξημερώνοντας του Αγίου Στεφάνου. Η καταγραφή του θαύματος αυτού διασώθηκε από τον Μεσολογγίτη ιστορικό και Πρωθυπουργό της Ελλάδας Σπυρίδωνα Τρικούπη. Ο Σπυρίδων Τρικούπης για το θαύμα αυτό συνέταξε ειδική ακολουθία για το γεγονός προς τιμή του Αγίου Σπυρίδωνα και του Αγίου Στεφάνου. Η ακολουθία αυτή ψάλλετε στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία που γίνεται στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος κάθε χρόνο ανήμερα της εορτής του Αγίου Στεφάνου. Στον Ιερό Ναό υπάρχει περίλαμπρο προσκυνητάρι με την εικόνα του μαρτυρίου του πρωτομάρτυρα Αγίου Στεφάνου. Πλήθος πιστών από την πόλη και την γύρο περιοχή προσέρχονται την ημέρα εκείνη στον Ιερό Ναό για να προσευχηθούν στο Άγιο και να ανάψουν το κεράκι τους.
Γιατι ο Άγιος Σπυρίδωνας είναι ο πολίουχος της πόλης του Πειραιά; (12 Δεκεμβρίου)
Πολλοί θα έχουν αναρωτηθεί γιατι είναι ο Άγιος Σπυρίδωνας ο πολίουχος Άγιος της πόλης του Πειραιά και όχι η Αγία Τριάδα ή ο Άγιος Νικόλαος που σαν ναοί είναι πιο μεγαλοπρεπείς.
Ο λόγος είναι οτι για πολλά έτη ή καλύτερα για αρκετούς αιώνες στον ερημωμένο Πειραιά το μόνο κτίσμα που υπήρχε ήταν το μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα στη θέση που βρίσκεται ο σημερινός Ιερός Ναός. Το μοναστήρι είχε κατασκευαστεί το 11ο με 12ο αιώνα μ.Χ,
Στον ιστότοπο της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιά (imp.gr) διαβάζουμε τα εξής για τον Ιερό Ναό :
Χτίστηκε επί δημαρχίας Δημ. Μουτσοπούλου κατά τα έτη 1868-75 στα θεμέλια του παλαιού ναού της Μονής του Αγίου Σπυρίδωνος (11ο/12ο αι.). Η Μονή είχε το προσωνύμιο «του Δράκου» και ο εκάστοτε ηγούμενός της χαρακτηριζόταν ως «Σπυριδωνίτης».Η Μονή του Αγίου Σπυρίδωνος ήταν πλούσιο μοναστήρι, οχυρωμένο για το φόβο των πειρατών (καστρομονάστηρο).
Μάλιστα εκεί το 1835 ορκίστηκαν οι πρώτες Δημοτικές Αρχές του Πειραιά.
Γιατί ο Άγιος Νικόλαος τιμάται ως προστάτης των ναυτικών, αφού δεν ήταν ναυτικός ;
Aυτό οφείλεται όχι τόσο στα θαλασσινά θαύματα του Άγιου, αλλά στην ημερομηνία την οποίαν η Εκκλησία καθόρισε για τον εορτασμό του σε συνδυασμό με τις πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούν συνήθως αυτές τις μέρες. Έχει παρατηρηθεί ότι κατά το τριήμερο 4-6 Δεκεμβρίου, τα λεγόμενα «Νικολοβάρβαρα», επικρατούν πολύ μεγάλες τρικυμίες στο Αιγαίο. Έτσι, λοιπόν, οι κινδυνεύοντες λόγω των τρικυμιών, ναυτικοί, επικαλούνταν και απέδιδαν τη σωτηρία τους στον επισημότερο Άγιο των ημερών, τον Νικόλαο. Το γεγονός αυτό με την πάροδο των χρόνων συνετέλεσε στην ιδιαίτερη λατρεία του Αγ. Νικολάου από τους ναυτικούς. «Κατά τη λαϊκή παράδοση, τα ρούχα του είναι πάντα βρεγμένα από την άλμη, τα γένια του στάζουν θάλασσα, το μέτωπό του είναι ιδρωμένο από την προσπάθειά του να προφτάσει παντού και να βοηθήσει τα καράβια που θαλασσοπνίγονται». Έγραφε ο καθηγητής Γ. Μέγας στο βιβλίο του: «Έθιμα λαϊκής λατρείας».
Οι ναυτικοί μας επικαλούνται τη βοήθεια του προστάτη τους με συγκινητικές απλές φράσεις: «Άγιε Νικόλα! στο τιμόνι». «Άγιε Νικόλα βοήθα μας». «Άγιε Νικόλα χωρίς άρμενα και πανιά είμαστε, βοήθα μας». «Άγιε Νικόλα τιμονιάριζέ το! Κάθε καρφί του και μάλαμα». Αυτή η ευχή, γράφουν οι λαογράφοι, συνηθιζόταν στις καθελκύσεις νέων πλοίων στο Νεώριο της Ερμούπολης στη Σύρο για ασφαλή ταξίδια και κερδοφόρες ναυλώσεις.
Ο Άγιος κατά την λαογραφία δεν βοηθά μόνο στους κινδύνους, αλλά για μεγαλύτερη ασφάλεια κάθεται στο πηδάλιο σ’ όλο το ταξίδι. Και λέει μια άλλη φράση: «στην πλώρη κάθετ’ ο Χριστός, στη μέση η Παναγιά και πίσω στο τιμόνι του ο Άι Νικόλας».
Είναι δε η θέση του Αγίου στο πηδάλιο, γιατί μια άλλη παράδοση λέει ότι είναι ο εφευρέτης του πηδαλίου. Στη Σύρο και στην Ύδρα, μόλις τελειώσει η κατασκευή ενός καϊκιού, καρφώνουν στο πηδάλιο ένα εικονισματάκι του Αγ. Νικολάου για να το φυλάει.
(4 Νοεμβρίου) εορτάζει o Όσιος Μάρκος του Σάρωφ, ο συνασκητής του οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ
Ο όσιος και δίκαιος Μάρκος του Σάρωφ (+ 4η Νοεμβρίου 1817), ήταν συμπατριώτης και φίλος του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ. Γεννήθηκε το 1733 στο Κουρσκ σε μια οικογένεια εμπόρων. Συχνά ήταν σιωπηλός, και στην οικογένεια. Κάποτε, ένα βράδυ μεταξύ εγρήγορσης και ύπνου, «… είχε ένα πνευματικό όραμα, είδε την φοβερή κρίση του Θεού.» Η επίδραση του οράματος αυτού ήταν τόσο ισχυρή που το παιδί έμεινε ολόκληρη τη μέρα αμίλητο, και ήταν σαν σε μια ζάλη. Από τότε, μοναδικός σκοπός της ζωής του ήταν να αποφύγει τη σκληρή μοίρα των αμαρτωλών που είδε στο όραμα. Στην ηλικία των 24 ετών, το 1757 ο Μιχαήλ άφησε το σπίτι των γονιών του και πήγε στο Σάρωφ όπου με ταπείνωση διακονούσε παντού. Με τον καιρό «ανέλαβε τον μεγάλο ασκητικό αγώνα του διά Χριστόν Σαλού. Για την παραδοξότητα των λόγων του δέχονταν ταπεινά και σιωπηλά το όνειδος των αδελφών-μοναχών και έπειτα την απομάκρυνση, στο δάσος γύρω από το μοναστήρι. Η αρετή του προσέλκυσε την προσοχή του ηγουμένου της μονής του Σάρωφ Παχωμίου όπου το 1784 τον έκειρε μοναχό και με την ευλογία του πήγε ξανά στο δάσος για να ησυχάσει. Ο μόνος του θησαυρός ήταν μια εικόνα της Παναγίας, την οποία φορούσε στο στήθος του. Ο Ερημίτης μιλούσε σπάνια κι όταν χρειαζόταν να απαντήσει έγραφε με κάρβουνο στον τοίχο ή στο έδαφος με το μπαστούνι του. Για αυτό λέγονταν Μάρκος ο «Σιωπηλός». Μόνο σε λίγους από την αδελφότητα μιλούσε μεταξύ αυτών ήταν ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.
Προικισμένος με το χάρισμα της διορατικότητας και των ιαμάτων, ζούσε συνέχεια, όπως ο άγιος Σεραφείμ, μέσα στην καρδιά του τη λαμπρότητα της Ανάστασης η οποία πολλές φορές τον κατέκλυζε ενώ περιπλανιόταν μέρα και νύχτα μέσα στα πυκνά δάση του Σάρωφ, μη γνωρίζοντας αν ήταν «εν σώματι ή εκτός του σώματος». Ιδιαίτερα τις νύχτες του καλοκαιριού τις περνούσε στο δάσος προσευχομενος ήσυχα με την προσευχή «Ανάσταση Χριστού θεασαμενοι»… Ο Γέροντας έλεγε ότι ένοιωθε ιδιαίτερη ουράνια χαρά αυτές τις ήσυχες ώρες, που όλη η φύση είναι σιωπηλή, και ότι ποτέ η προσευχή δεν ανεβαίνει στο Θεό τόσο εύκολα όσο αυτή την ώρα της καθολικής ηρεμίας και γαλήνης.
Αναφέρει ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς στο βίο του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ: «Στο μεταξύ, πολλοί άρχισαν να παραβιάζουν την ησυχία του μακαρίου ερημίτη με το να τον επισκέπτονται χάριν πνευματικών διδαχών και παρηγοριάς. Πολλοί από την αδελφότητα του Σάρωφ έρχονταν σ’ αυτόν για συμβουλές και διδαχές ή μόνο για να τον δουν. Ο όσιος ήταν σε θέση να γνωρίζει και να διακρίνει τους ανθρώπους και γι’ αυτό απέφευγε μερικούς τηρώντας σιγή. Άλλους πάλι που είχαν πράγματι ανάγκη από την πνευματική του βοήθεια, τους δεχόταν πρόθυμα και με αγάπη τους καθοδηγούσε με συμβουλές, παραινέσεις και πνευματική συζήτηση. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν οι τακτικοί του επισκέπτες, ο μεγαλόσχημος μοναχός Μάρκος και ο ιεροδιάκονος Αλέξανδρος . Αλλά και αυτοί, όταν εύρισκαν τον γέροντα καταβυθισμένο στην θεωρία του Θεού, δεν τολμούσαν να τον ανησυχήσουν, αλλά ή περίμεναν να τελειώσει την προσευχή του ή απομακρύνονταν αθόρυβα.
Ο όσιος είχε και ξένους επισκέπτες. Όσες φορές συναντούσε απροσδόκητα κάποιον μέσα στο δάσος, συνήθως δεν μιλούσε μαζί του αλλά του έβαζε ταπεινά μετάνοια και απομακρυνόταν. Διότι, όπως έλεγε αργότερα στις διδαχές του, ποτέ δεν μεταμελήθηκε για την σιωπή του. Συνήθως όμως οι επισκέπτες του τον δυσκόλευαν, διότι του παραβίαζαν την ησυχία.
Ο Μάρκος επισκεπτόταν τον όσιο δύο φορές τον μήνα και ο Αλέξανδρος μία. Μαζί τους αυτός συζητούσε ευχαρίστως πνευματικά θέματα».
Στα τέλη του Οκτωβρίου του 1817 αρρώστησε, κι άφησε το ερημητικο κελλί του και γύρισε στην μονή για να αναχωρήσει από κει για την αιωνιότητα. Κοιμήθηκε το πρωί της Κυριακής, της 4ης Νοεμβρίου του 1817, 84 ετών. Και θάφτηκε κοντά στο ιερό στην νοτιο-ανατολική πλευρά του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Μετά από 15 χρόνια τον Ιανουάριο του 1833, αναπαύθηκε στο ίδιο μοναστήρι, ο μεγάλος Πατέρας Σεραφείμ του Σάρωφ, τόσο τον τιμούσε δε όπου ο ίδιος ζήτησε να ταφεί δίπλα στον φίλο του και συμπατριώτη του Μάρκο τον ερημίτη.
Εορτάζει ο Άγιος Δημήτριος στο μοναδικό Ελληνικό χωριό της Ρουμανίας – Ιζβοαρέλε ( Ιzvoarele )
"Ιζβοαρέλε (Izvoarele), η "μικρή Ελλάδα" της Δοβρουτσάς, Ρουμανία
Το μοναδικό ελληνικό χωριό της Ρουμανίας, βρίσκεται νοτίως της πόλης Τουλτσέα, στη βόρεια Δοβρουτσά και ονομάζεται Ιζβοαρέλε. Παλιότερα λεγόταν Αλιμπέκιοϊ, ενώ οι Έλληνες κάτοικοί του το ονόμαζαν “Καϊνάκη”.
Κάποτε το Ιζβοαρέλε ήταν αμιγώς ελληνικό χωριό. Σήμερα οι μισοί από τους 2.000 κατοίκους του είναι Έλληνες. Το Ιζβοαρέλε ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης και συγκεκριμένα το 1828. Τότε εγκαταστάθηκαν εδώ οι Ρωμιοί κάτοικοι τριών χωριών της Ανατολικής Θράκης. Έφυγαν για να σωθούν από τα αντίποινα και τις σφαγές των Τούρκων, με σκοπό να εγκατασταθούν στη ρωσοκρατούμενη Βεσσαραβία.
Ωστόσο σταμάτησαν εδώ, στη βόρεια Δοβρουτσά, για να γεννήσει η γυναίκα του αρχηγού της αποστολής και περίμεναν μέχρι να σαραντίσει. Τελικά κατέληξαν να εγκατασταθούν μόνιμα σ' αυτό τον εύφορο τόπο.
Στο Ιζβοαρέλε υπάρχουν δύο ορθόδοξες εκκλησίες. Η Αγία Τριάδα, που ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο και εορτολόγιο, και ο Άγιος Δημήτριος, που ακολουθεί το νέο. Εκκλησιαστικά υπάγονται στο Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Ρουμανίας. Η μεγαλύτερη γιορτή του χωρίου είναι του Αγίου Δημητρίου, προτού ξεκινήσουν τα βαριά κρύα του χειμώνα.
Κάθε χρόνο, την πρώτη βδομάδα του Οκτώβρη, διοργανώνεται εδώ το “Φεστιβάλ Ελληνισμού” της Ρουμανίας. Η Ελληνική Κοινότητα του Ιζβοαρέλε ασχολείται συχνά με πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως με τον Χορευτικό Σύλλογο “Δήμητρα”.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες περίπου χίλιοι Έλληνες του χωριού μετανάστευσαν στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Απέμειναν οι ηλικιωμένοι, που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία.. Οι κάτοικοι έχουν άριστες σχέσεις με τους Ρουμάνους, τους Βούλγαρους και τις άλλες εθνότητες της Δοβρουτσάς και διατηρούν έντονα την ελληνική τους ταυτότητα και τις σχέσεις τους με την Ελλάδα, παρότι αποτελούν μια μικρή, ξεκομμένη "νησίδα" Ελληνισμού στα βορειανατολικά Βαλκάνια."
Ο Άγιος Δημήτριος σώζει την Μακεδονία και την Κωνσταντινούπολη – Τα δύο μεγάλα θαύματα
Tὸ πρῶτο θαῦμα. H Θεσσαλονίκη καὶ ὁλόκληρη ἡ Mακεδονία μας ἦταν σκλάβα. Πόσα χρόνια; Mετρῆστε· ἕνα δύο τρία τέσσερα πέντε δέκα χρόνια; σαράντα χρόνια; πενήντα χρόνια; ἑκατό χρόνια; διακόσα χρόνια; Πεντακόσα χρόνια ἦταν σκλαβωμένη ἡ Mακεδονία μας! Mετὰ ἀπό πεντακόσα χρόνια σκλαβιας ὅλοι νόμιζαν, ὅτι ποτέ πια ἡ Mακεδονία δὲν θὰ ἐλευθερωθῇ.
Aλλὰ ἦρθε ἡ ἁγία ἡμέρα τῆς 26ης Oκτωβρίου 1912. Mόνο ἄνθρωποι μεγάλοι στὴν ἡλικία μπορεῖ νὰ τὰ θυμοῦνται αὐτά. Ίσως ζοῦν ἀκόμη σὲ διάφορα μέρη γέροντες ἀσπρομάλληδες, ποὺ ἔζησαν τὸ μέγα ἐκεῖνο γεγονός. Tὰ παιδιά τῆς Eλλάδος, ἀξιωματικοὶ καὶ στρατιῶτες, πέρασαν πάνω ἀπό τὴ Λάρισα καὶ τὸν Oλυμπο καὶ σαν ἀετοὶ πέταξαν στὰ ψηλὰ βουνὰ τῆς Mακεδονίας.
Πέρασαν τὸν Aλιάκμονα, τὸν Aξιό, πέρασαν ὅλα αὐτὰ τὰ μέρη. Έτσι, στὶς 25 Oκτωβρίου ὁ Eλληνικός στρατὸς ἦταν ἔξω ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη· καὶ τὴν ἡμέρα τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ἀκριβῶς τὴν ἡμέρα τοῦ ἁγίου Δημητρίου, 26 Οκτωβρίου τοῦ 1912, τὰ ἑλληνικὰ στρατεύματα μπῆκαν μέσα στὴν πόλι! H συγκίνησις ὅλων δὲν περιγράφεται. Ἔψαλαν τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου Δημητρίου, τὸ «Tῷ Ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια…», τὸ «Xριστὸς ἀνέστη…», καὶ ἀντηχοῦσαν δρόμοι καὶ πλατεῖες, βουνὰ καὶ λαγκάδια. Πάνω στὸ Λευκὸ Πύργο ὑψωσαν τὴν Ἐλληνικὴ σημαία· καὶ πῆγαν ἀμέσως στρατιῶτες στὸν Άγιο Δημήτριο, γονάτισαν καὶ προσευχήθηκαν στὸ Θεό.
Aὐτὸ εἶνε τὸ ἕνα θαῦμα, πού, τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς του, ὁ ἁγιος Δημήτριος βοήθησε κ’ ἐλευθερώθηκε ἡ Θεσσαλονίκη, ἡ ὡραία πρωτεύουσα τῆς Bορείου Eλλάδος.Aὐτὸ εἶνε τὸ ἕνα θαῦμα, πού, τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς του, ὁ ἁγιος Δημήτριος βοήθησε κ’ ἐλευθερώθηκε ἡ Θεσσαλονίκη, ἡ ὡραία πρωτεύουσα τῆς Bορείου Eλλάδος.
Tὸ ἄλλο θαῦμα ποὺ ἔκανε ποιό εἶνε;
Διαβάστε τὰ βιβλία. Tί λέει τὸ Mηναῖο; Σήμερα, λέει, τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης του, ὁ ἅγιος Δημήτριος ἔσωσε τὴν πόλι. Ποιά πόλι; Tὴ μεγάλη πόλι, τὴν Kωνσταντινούπολι. Ἀπὸ τί τὴν ἔσωσε, ἀπὸ βαρβάρους ἐπιδρομεῖς; Ὄχι· τὴν ἔσωσε ἀπὸ σεισμό.
Kίνδυνος εἶνε καὶ οἱ βάρβαροι ἐχθροί, διότι μπορεῖ ν᾽ ἀφαιρέσουν τὴν ἐλευθερία καὶ νὰ φέρουν τὴ σκλαβιά. Ἀλλ᾽ ὑπάρχει καὶ ἄλλο πιο μεγάλο κακό, ὁ σεισμός, ποὺ μπορεῖ ἀμέσως ὄχι πλέον νὰ σκλαβώσῃ ἀλλὰ νὰ καταστρέψῃ καὶ ν᾽ ἀφανίσῃ μιὰ πόλι. Πέντε δευτερόλεπτα νὰ βαστάξῃ, δε᾽ μένει τίποτα όρθιο.
Δὲν ξέρω ἐσεῖς πῶς αἰσθάνεσθε. Ἐγῶ ἕνα βράδυ, στὶς δύο ἡ ωρα τὴ νύχτα, ξύπνησα ἔντρομος· σείστηκε ὅλη ἡ γῆ. Eσεῖς ὅταν γίνεται σεισμὸς τί νιώθετε; Mοῦ `ρχεται νὰ κλάψω, γιατὶ κ᾽ ἐγω εἶμαι ἁμαρτωλός καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ φιλήσω τὰ πόδια σας· ἀλλα αἰσθάνομαι καὶ προφητεύω καὶ λέγω, ὅτι ὁ σεισμὸς εἶνε προοίμιο τῆς μεγάλης τιμωρίας. Προοίμιο· διότι φύγαμε ἀπὸ τὸ Θεό. Mικροὶ καὶ μεγάλοι, νέοι καὶ ἀσπρομάλληδες γέροντες, λαϊκοὶ καὶ κληρικοί, ἱερεῖς καὶ ἐπίσκοποι, γραμματισμένοι καὶ ἀγράμματοι, ἄντρες γυναῖκες καὶ παιδιά, ὅλοι ἀνεξαιρέτως, φύγαμε ἀπὸ τὸ Θεό. Kαὶ ὁ Θεός, ποὺ κυβερνάει τὸ σύμπαν, σείει τη γῆ.
O σεισμὸς δὲν εἶνε, ὅπως λένε, φυσικὸ φαινόμενο· τὰ φυσικὰ φαινόμενα τὰ ἐξουσιάζει «ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν, ὁ ἀπτόμενος τῶν ορέων καὶ καπνίζονται» (Ψαλμ. 103,32). Aιτία τῶν σεισμῶν, ὅπως λέει ὁ ἱερὸς Xρυσόστομος, εἶνε ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ· αἰτία δὲ τῆς οργῆς τοῦ Θεοῦ εἶνε τὰ αμαρτήματά μας. Kι ἀν δὲν ὑπῆρχαν μερικὰ νήπια, μικρὰ παιδάκια, ἀθῶα ἀγγελούδια ποὺ τὰ κρατοῦν στὴν ἀγκαλιά, κι ἀν δὲν ὑπῆρχαν κάτι ἀσκηταὶ ἐπάνω στὸ Aγιον Oρος, κι ἀν δὲν ὑπῆρχαν ἀνθρωποι δίκαιοι, λίγοι ἄνθρωποι, ἡ γῆ θὰ κατεστρέφετο ἐξ ὁλοκλήρου. Λίγα δευτερόλεπτα καὶ δε᾽ μένει ορθιο τίποτα. Aντε, ἄνθρωπε! χτίζε σπίτια καὶ πολυκατοικίες· σὲ μιὰ στιγμὴ ὅλα ἐρείπια.
O σεισμὸς εἶνε ὀργὴ Θεοῦ. Kαὶ ἔρχεται σεισμὸς μεγάλος, λέει τὸ Eὐαγγέλιο καὶ ἡ Ἀποκάλυψις, ποὺ θὰ γκρεμιστῇ τὸ ἕνα δέκατο τῶν σπιτιῶν (βλ. Ἀπ. 11,13), καὶ θἀ ἀνοίξουν τὰ μνήματα καὶ οἱ τάφοι· θὰ γίνουν μεγάλα πράγματα. Oἱ ἄπιστοι δὲν πιστεύουν· ἐμεῖς πιστεύουμε στὴ Γραφή, πιστεύουμε στὸ Eὐαγγέλιο, πιστεύουμε στοὺς προφήτας καὶ στὰ ἱερὰ βιβλία τῆς πίστεώς μας, καὶ λέμε αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Xριστός· θὰ γίνουν σεισμοί (βλ. Mατθ. 24,7· Mαρκ. 13,8), μεγάλοι σεισμοί (Λουκ. 21,11). Ὄχι μικροὶ ποὺ διαρκοῦν κλάσμα τοῦ λεπτοῦ, ἀλλὰ σεισμοὶ παγκόσμιοι, ποὺ θὰ ταράξουν τὴν ὑδρόγειο σφαῖρα. Oἱ μικροὶ λοιπὸν σεισμοί, ποὺ κάθε τόσο τρομάζουν τοὺς ἀνθρώπους, εἶνε προοίμιο ὅτι «ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ» (Eφ. 5,6· Kολ. 3,6).
Ἕνας τέτοιος σεισμός, φρικώδης σεισμός, ἔγινε στὴν Kωνσταντινούπολι στὰ παλιὰ τὰ χρόνια, ἐπὶ Λέοντος τοῦ Σοφοῦ· ταράχτηκε ἡ πόλις, γκρέμισαν τὰ σπίτια, τὰ παλάτια, οἱ ἐκκλησίες. Kαὶ σώθηκαν τότε μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὶς πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Δημητρίου.
Ἔτσι σήμερα γιορτάζομε δύο γεγονότα, δύο θαύματα· τὸ ἕνα ὅτι ὁ ἁγιος Δημήτριος ἐλευθέρωσε τὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ τοὺς κατακτητάς, καὶ τὸ ἄλλο ὅτι ἔσωσε τὴν Kωνσταντινούπολι ἀπὸ τὸ φρικτὸ σεισμό.
Μακαριστός Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης
Ένα μικρό παιδί από την Πάτρα ζητά τη βοήθεια όλων μας για να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα υγείας που έχει προκύψει
Ένα μικρό παιδί από την Πάτρα ζητά τη βοήθεια όλων μας για να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα υγείας που έχει προκύψει.
Ο μικρός Διονύσης πάσχει από καρκίνο στο κεντρικό οπτικό νεύρο του ματιού του και απαιτείται άμεσα να χειρουργηθεί σε εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο της Γερμανίας από παιδονευροχειρούργο.
«Μια μέρα που ξύπνησε, η κόρη του ματιού του είχε μετακινηθεί και είχε κολλήσει τέρμα δεξιά και συνεχίζει να παραμένει έτσι. Λόγω του υπέρογκου ποσού ζητάμε την υποστήριξη του κόσμου, ώστε μαζί με την βοήθεια του θεού το παιδί μας να γίνει καλά».
Δυστυχώς όμως το κόστος για την επέμβαση και τη νοσηλεία είναι πολύ μεγάλο για την οικογένεια που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά, αφού απαιτούνται 155 χιλιάδες ευρώ.
Γι αυτό το λόγο, η οικογένεια απευθύνεται σε όποιον μπορεί να βοηθήσει προκειμένου να συγκεντρωθεί το ποσό.
Για οποιαδήποτε σχετική πληροφορία, μπορείτε να απευθύνεστε στο τηλέφωνο του πατέρα Νικόλαος Τσιάμης 6949729065
Αριθμός λογαριασμού για όσους επιθυμούν να συμβάλουν στην προσπάθεια
GR9102606720000960100440974
Η Κόμπρα και η προσευχή της μάνας σώζουν το παιδί απ' τον θάνατο – Αγαπώ τον Χριστό
Οι συμμαθητές Βίκτωρ και Πέτρος κατατάχθηκαν μαζί στον στρατό. Η μητέρα του Πέτρου ήταν πιστή, και προσευχόταν συχνά στο ναό. Έχυνε δάκρυα μετανοίας μπροστά στις εικόνες.
Έπεισε λοιπόν τον γιο της να έρθει μαζί της στην εκκλησία και να ζητήσει από τον ιερέα να τον ευλογήσει για τη στρατιωτική του θητεία.
Ο Πέτρος αγαπούσε τη μητέρα του και δεν ήθελε να την στενοχωρήσει. Πήγε λοιπόν στον ναό και πήρε την ευλογία. Η καρδιά της μητέρας γαλήνεψε και του παιδιού επίσης.
Ο Βίκτωρ και ο Πέτρος υπηρέτησαν στο Αφγανιστάν. Στρατοπέδευσαν στήνοντας τις σκηνές από μουσαμά στην έρημο όπου γύρω υπήρχαν βουνά και άμμος.
Η Πέτρος τοποθετήθηκε μάγειρας. Μια μέρα, όχι μακριά από την κουζίνα, παρατήρησε μια φωλιά φιδιων με τα μικρά τους. Ο Πέτρος τα λυπήθηκε κι άρχισε καθημερινά να ταΐζει τα φιδάκια με αποφάγια των στρατιωτών. Μερικές φορές έβλεπε από μακριά και τη μαμά-κόμπρα. Το φίδι κοιτούσε από απόσταση και ο στρατιώτης συνήθισε σε αυτή τη κατάσταση.
Ένα βράδυ ο Πέτρος, ως συνήθως, έβγαλε τα αποφάγια και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του η μαμά -κόμπρα σε μια απειλητική στάση.
Γνωρίζοντας ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δεν πρέπει κανείς να κάνει απότομες κινήσεις, ο Πέτρος άρχισε αργά να απομακρύνεται αλλά το φίδι αμέσως αντέδρασε στην κίνησή του – και πάλι η απόσταση παρέμεινε η ίδια.
Ο στρατιώτης έπρεπε να υποχωρήσει. Αλλά μετά από κάθε βήμα το φίδι τον πλησίαζε ξανά και πάγωνε σε μια απειλητική στάση. Εάν δεν απομακρυνόταν θα κινδύνευε, άρχιζε να σφυρίζει, και έτσι αναγκαζόταν να κάνει άλλο ένα βήμα πίσω.
Αυτό συνεχίστηκε για αρκετές ώρες.
Το φίδι τον ανάγκασε να μετακινηθεί σε μεγάλη απόσταση από το στρατόπεδο. Η κόμπρα δεν τον άφηνε να φύγει, αλλά ούτε και του επιτιθόταν. Αφού τον οδήγησε αρκετά μακριά, το φίδι σταμάτησε. Μόλις όμως έκανε έστω και ένα βήμα προς το στρατόπεδο, έπαιρνε στάση μάχης.
Ο Πέτρος πέρασε σε μια τέτοια τρομερή ένταση όλη τη νύχτα. Όταν άρχισε να ξημερώνει, το φίδι ξαφνικά σύρθηκε μακριά.
Μετά βίας τον κρατούσαν τα πόδια του, ο Πέτρος πήγε στη σκηνή, σκοπεύοντας να πει τι είχε συμβεί. Όμως μια τρομερή εικόνα εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια του: τα κομματιασμένα σώματα των στρατιωτών. Σε έναν από τους νεκρούς αναγνώρισε τον Βίκτορα τον συμμαθητή του. Την νύχτα τους είχαν επιτεθεί οι Ταλιμπάν ( Dushmans) .
Ισραηλινός Στρατός – Δεν ήταν στόχος η εκκλησία αλλά κέντρο της Χαμάς κοντά στην Ιερά Μονή Αγίου Πορφυρίου
Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, τα μαχητικά του αεροσκάφη προσπαθούσαν να χτυπήσουν ένα κέντρο διοίκησης της Χαμάς το οποίο βρισκόταν κοντά στην εκκλησία. Ο ισραηλινός στρατός εκτιμά ότι το εν λόγω κέντρο εμπλέκεται στην εκτόξευση ρουκετών και όλμων προς το Ισραήλ.
«Ως αποτέλεσμα της επίθεσης των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF), ένας τοίχος μιας εκκλησίας στην περιοχή του κέντρου υπέστη ζημιές. Είμαστε ενήμεροι για αναφορές σχετικά με θύματα. Το περιστατικό βρίσκεται υπό εξέταση. Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις δηλώνουν ξεκάθαρα ότι η εκκλησία δεν ήταν ο στόχος του πλήγματος», ανέφερε ανακοίνωση που επικαλούνται οι New York Times. της αεροπορικής επιδρομής και πως από τα πυρά της αεροπορίας, υπέστη φθορές μόνο ένας τοίχος.Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, τα μαχητικά του αεροσκάφη προσπαθούσαν να χτυπήσουν ένα κέντρο διοίκησης της Χαμάς το οποίο βρισκόταν κοντά στην εκκλησία. Ο ισραηλινός στρατός εκτιμά ότι το εν λόγω κέντρο εμπλέκεται στην εκτόξευση ρουκετών και όλμων προς το Ισραήλ.
«Ως αποτέλεσμα της επίθεσης των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF), ένας τοίχος μιας εκκλησίας στην περιοχή του κέντρου υπέστη ζημιές. Είμαστε ενήμεροι για αναφορές σχετικά με θύματα. Το περιστατικό βρίσκεται υπό εξέταση. Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις δηλώνουν ξεκάθαρα ότι η εκκλησία δεν ήταν ο στόχος του πλήγματος», ανέφερε ανακοίνωση που επικαλούνται οι New York Times.
Έκανα λάθος λένε οι Ισραηλινοί – Στόχευαν κέντρο της Χαμάς και ΟΧΙ την εκκλησία του Αγίου Πορφυρίου
Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, τα μαχητικά του αεροσκάφη προσπαθούσαν να χτυπήσουν ένα κέντρο διοίκησης της Χαμάς το οποίο βρισκόταν κοντά στην εκκλησία. Ο ισραηλινός στρατός εκτιμά ότι το εν λόγω κέντρο εμπλέκεται στην εκτόξευση ρουκετών και όλμων προς το Ισραήλ.
«Ως αποτέλεσμα της επίθεσης των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF), ένας τοίχος μιας εκκλησίας στην περιοχή του κέντρου υπέστη ζημιές. Είμαστε ενήμεροι για αναφορές σχετικά με θύματα. Το περιστατικό βρίσκεται υπό εξέταση. Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις δηλώνουν ξεκάθαρα ότι η εκκλησία δεν ήταν ο στόχος του πλήγματος», ανέφερε ανακοίνωση που επικαλούνται οι New York Times.
Γάζα – Οκτώ οι νεκροί από το χτύπημα των Ισραηλινών στον Ι.Ν Αγίου Πορφυρίου.
Επικαλούμενο πηγές από τη διοίκηση της Λωρίδας της Γάζας, το καταριανό ειδησεογραφικό δίκτυο αναφέρει ότι οκτώ από τους αμάχους που είχαν καταφύγει στον ναό του Αγίου Πορφυρίου βρήκαν τον θάνατο, ενώ υπάρχει άγνωστος αριθμός τραυματιών.
Ανακοίνωση έκανε το Υπουργείου Εξωτερικών για την απώλεια ζωών που προκλήθηκε από χτύπημα σε κτήριο παρακείμενο στο μοναστήρι του Αγίου Πορφυρίου στη Γάζα (20.10.2023). Χωρίς όμως να αναφέρει τους υπεύθυνους του χτυπήματος όπως έκανε το πατριαρχείο Ιεροσολύμων όπου μίλησε για Ισραηλινό χτύπημα.
Όπως ανέφερε: «Εκφράζουμε τη βαθιά μας οδύνη για την απώλεια ζωών που προκλήθηκε από χτύπημα σε κτήριο παρακείμενο στο μοναστήρι του Αγίου Πορφυρίου στη Γάζα.
Η προστασία των αμάχων και η ασφάλεια των τόπων λατρείας και των θρησκευτικών ιδρυμάτων θα πρέπει να διασφαλίζονται και να γίνονται σεβαστές από κάθε πλευρά».
Ρωσία – 27 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας στέλνει στην Γάζα ( αναχώρησε αεροσκάφος)
"Ο πληθυσμός θα λάβει αλεύρι, ζάχαρη, ρύζι και ζυμαρικά", πρόσθεσε.
Οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Αιγύπτου, Τζο Μπάιντεν και Άμπντελ Φάταχ αλ Σίσι, ανακοίνωσαν ότι η βοήθεια θα μπορέσει να εισέλθει σύντομα στη Γάζα, η οποία κινδυνεύει να βυθιστεί σε ανθρωπιστική καταστροφή, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Ωστόσο η βοήθεια αυτή δεν θα καταφέρει να εισέλθει στον παλαιστινιακό θύλακα πριν από την Παρασκευή λόγω των εργασιών που γίνονται για την αποκατάσταση των δρόμων που έχουν καταστραφεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς.
Πατριαρχείο Ιεροσολύμων : Καταδικάζουμε τις Ισραηλινές επιδρομές - Έγκλημα πολέμου
Το Πατριαρχείο τονίζει ότι η στόχευση των εκκλησιών και των ιδρυμάτων τους, μαζί με τα καταφύγια που παρέχουν για την προστασία αθώων πολιτών, ιδιαίτερα παιδιών και γυναικών που έχασαν τα σπίτια τους λόγω των ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών σε κατοικημένες περιοχές τις τελευταίες δεκατρείς ημέρες, συνιστά έγκλημα πολέμου που δεν μπορεί να αγνόησε.
Παρά την προφανή στόχευση των εγκαταστάσεων και των καταφυγίων του Ορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και άλλων εκκλησιών – συμπεριλαμβανομένης της Επισκοπικής Εκκλησίας της Ιερουσαλήμ, άλλων σχολείων και κοινωνικών ιδρυμάτων – το Πατριαρχείο, μαζί με τις άλλες εκκλησίες, παραμένει προσηλωμένο στην εκπλήρωση των θρησκευτικών και ηθικό καθήκον να παρέχει βοήθεια, υποστήριξη και καταφύγιο σε όσους έχουν ανάγκη, εν μέσω συνεχών ισραηλινών απαιτήσεων για εκκένωση αυτών των ιδρυμάτων αμάχων και των πιέσεων που ασκούνται στις εκκλησίες ως προς αυτό.
Το Πατριαρχείο τονίζει ότι δεν θα εγκαταλείψει το θρησκευτικό και ανθρωπιστικό του καθήκον, που έχει τις ρίζες του στις χριστιανικές του αξίες, να παρέχει όλα όσα είναι απαραίτητα σε περιόδους πολέμου και ειρήνης.
Κίεβο - Θέτουν εκτός νόμου την Ουκρανική Ορθόδοξη εκκλησία υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο
Ουκρανία - εκτός νόμου η Ουκρανική Ορθόδοξη εκκλησία με ψήφους «267 υπέρ»
Σ' ένα γάμο, ο ένας παντρεύεται και ο άλλος νυμφεύεται – Αγαπώ τον Χριστό
Σ' ένα γάμο, ο ένας παντρεύεται και ο άλλος νυμφεύεται.
Για την ακρίβεια:
· Η γυναίκα «υπό-ανδρεύεται» ή όπως λέμε σήμερα «παντρεύεται». Δηλαδή μπαίνει κάτω από την φροντίδα του άντρα της, ή για την ακρίβεια «υπό του ανδρός». Η λέξη προέρχεται από τα συνθετικά «υπό»+«ανήρ» όπου στην αρχαιότητα «ανήρ» ήταν ο «άνδρας». Άρα το ρήμα «παντρεύομαι» κανονικά πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο από γυναίκες.
Για την ακρίβεια:
· Η γυναίκα «υπό-ανδρεύεται» ή όπως λέμε σήμερα «παντρεύεται». Δηλαδή μπαίνει κάτω από την φροντίδα του άντρα της, ή για την ακρίβεια «υπό του ανδρός». Η λέξη προέρχεται από τα συνθετικά «υπό»+«ανήρ» όπου στην αρχαιότητα «ανήρ» ήταν ο «άνδρας». Άρα το ρήμα «παντρεύομαι» κανονικά πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο από γυναίκες.
· Ο άνδρας «νυμφεύεται», δηλαδή αποκτά μια δική του «νύμφη»,για σύζυγο· σύζυγος (συν + ζυγός) ονομάζεται και ο αρσενικός και ο θηλυκός σύντροφος, αφού μοιράζεται (συν) τις υποχρεώσεις (ζυγός) του γάμου. Το ζευγάρι των συζύγων ονομάζεται ανδρόγυνο.
Για του λόγου το ασφαλές, δείτε την ετυμολογία των λέξεων:
παντρεύομαι < παθητική φωνή του ρήματος παντρεύω < υπανδρεύω < ύπανδρος (γυνή).
νυμφεύομαι < νύμφη + -ομαι
Συνεπώς, κανονικά θα έπρεπε για τους άντρες να χρησιμοποιούμε τη λέξη νυμφεύομαι και για τις γυναίκες τη λέξη παντρεύομαι, καθώς η ιστορία της προέλευσης της λέξης παντρεύω μάς πάει στο ελληνιστικό επίθετο ὁ ὕπανδρος, ἡ ὕπανδρος, τὸ ὕπανδρον, το οποίο παράγεται από το ὑπ(ό)- και το -ανδρος (από το αρχαιοελληνικό ουσιαστικό ὁ ἀνήρ). Χρησιμοποιούνταν σχεδόν αποκλειστικά στο θηλυκό γένος, αναφερόταν μόνο σε γυναίκες (ἡ ὕπανδρος γυνή) και σήμαινε τη γυναίκα που ήταν υποκείμενη σε άντρα, την έγγαμη γυναίκα, τη σύζυγο. Από το ελληνιστικό επίθετο πλάστηκε το μεσαιωνικό ρήμα ὑπανδρεύω, αρχικά για να δηλώσει τη σύναψη γάμου για γυναίκα. Ωστόσο, ήδη από τον 15ο αι. μ.Χ. απαντάται με τη διευρυμένη σημασία που έχει διατηρήσει μέχρι σήμερα, αναφερόμενο στη σύναψη γάμου και για τον άντρα και για τη γυναίκα. Μαζί με τη σημασία, άλλαξε και η μορφή του, αφού το αρχικό άτονο φωνήεν αποβλήθηκε και η προφορά [nð] εξελίχθηκε σε [nd], κάτι που επηρέασε και την ορθογραφία της λέξης.
Οι αραβόφωνες «Rum Orthodox » οι τελευταίοι εναπομείναντες Βυζαντινοί στη Μέση Ανατολή.
Η προέλευση της ονομασίας της Παλαιστίνης είναι πολύ παλαιά, στην πραγματικότητα είναι πάνω από τριών χιλιάδων χρόνων. Το όνομα Παλαιστίνη προέρχεται από τους Φιλισταίους που είναι ελληνικό φύλο με καταγωγή από τους Αχαιούς από τη Μικρά Ασία και τα νησιά του αιγαίου πελάγους. Έφθασαν στη νότια ακτή της Παλαιστίνης σε διάφορα κύματα. Μια ομάδα έφθασε στις αρχές της ιστορικής περιόδου και εγκαταστάθηκε στη Γάζα. Μια άλλη ομάδα, προήλθε από την Κρήτη αφού είχε πρώτα απωθηθεί από τον Ράμσι ΙΙΙ το 1194 π.Χ. από μια απόπειρα εισβολής που είχαν κάνει στην Αίγυπτο. Αυτή η ομάδα των Κρητών κατέλαβε τη νότια παράκτια περιοχή, όπου ίδρυσαν πέντε πόλεις στην παράκτια πεδιάδα. Οι Φιλισταίοι ίδρυσαν αυτές τις πέντε πόλεις, και κάθε μια κυβερνιόταν από ένα βασιλιά όπως ήταν η συνήθεια των πόλεων κρατών στον ελληνικό κόσμο.
Αυτές οι πόλεις ονομάστηκαν ΝκάΘ (η Πατρίδα του Γολιάθ), Αστόθ, Έκρον, Γάζα, και Ασκάλον. Η γη των Φιλισταίων ονομαζόταν από τους Εβραίους «νεγέβ των Χερεθί», φράση η οποία σημαίνει «νότος των Κρητών» ακριβώς λόγω της κυρίαρχης παρουσίας των φιλισταίων στην περιοχή. Σύμφωνα με τις λίγες επιγραφές που έχουν μείνει, κατά το 630 π.Χ. οι φιλισταίοι είχαν χάσει την ελληνική τους γλώσσα και μιλούσαν Αραμαϊκά.
Όμως με την ελληνιστική περίοδο, η ελληνική παρουσία και γλώσσα επανεμφανίζονται στην Παλαιστίνη. Η ελληνιστική περίοδος διάρκεσε στην Παλαιστίνη κατά την περίοδο 332-63 π.χ. Η επαρχία της Γαλιλαίας, όπως και οι γειτονικές επαρχίες της Δεκαπόλεως και της Περαίας, ήταν κατά την εποχή εκείνη πλήρως εξελληνισμένες. Οι εξελληνισμένες πόλεις της Γαλιλαίας και ευρύτερα της Παλαιστίνης παρέμεναν ακμάζουσες και κατά την εποχή του Χριστού. Αν και οι πόλεις ευρίσκονταν υπό Ρωμαϊκή διοίκηση, το ελληνικό στοιχείο εξακολουθούσε να είναι κυρίαρχο και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ήταν ελληνικής καταγωγής και οι Φιλισταίοι που μετονομάστηκαν Παλαιστίνιοι, είχαν ξανά εξελληνιστεί.
Με την κάθοδο του χριστιανισμού, οι Έλληνες της Παλαιστίνης, αλλά και οι Παλαιστίνιοι, όπως και οι κάτοικοι της Συρίας, της Ιoρδανίας, και του Λιβάνου, έγιναν χριστιανοί. Όταν διαιρέθηκε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Παλαιστίνη, όπως και όλες οι άλλες χώρες της περιοχής, έγιναν μέρος του Βυζαντίου. Κατά συνέπεια, οι Παλαιστίνιοι αλλά και μεγάλο μέρος των κατοίκων της Συρίας, του Λιβάνου, και της Ιoρδάνιας έγιναν Ελληνορθόδοξοι χριστιανοί.
Με την εμφάνιση του Ισλάμ, και τις επιδρομές των Αράβων από την έρημο της Αραβίας, το Βυζάντιο έχασε αυτές τις περιοχές στους μουσουλμάνους Άραβες. Οι Άραβες επέβαλαν τη θρησκεία τους και τη γλώσσα τους στις χώρες που κατέκτησαν. Έτσι μαζί με τη μουσουλμανική θρησκεία, η περιοχή αυτή υιοθέτησε και την αραβική γλώσσα, και σε πολύ μικρό διάστημα ο πληθυσμός αραβοποιήθηκε.
Όμως όχι όλοι, οι κάτοικοι της Παλαιστίνης και των γύρω χωρών έγιναν μουσουλμάνοι.Αρκετοί παρέμειναν Ορθόδοξοι χριστιανοί, αν και έχασαν τη γλώσσα τους και μιλούν μόνο αραβικά. Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής περιόδου, αυτοί όλοι οι αραβόφωνες Ελληνορθόδοξοι χριστιανοί, ονομάστηκαν Ρωμιοί Ορθόδοξοι (Rum Orthodox) από τους Τούρκους, όπως το ίδιο και οι Έλληνες. Από τότε οι αραβόφωνες κάτοικοι της Παλαιστίνης αλλά και όλης της Μέσης Ανατολής, αποκαλούνται και αυτοαποκαλούνται Rum Orthodox, δηλ. Ρωμιοί Ορθόδοξοι και όχι μόνο ως άραβες. Σίγουρα “Ρωμιοί” δεν είναι μόνο οι Ελλαδίτες κι οι Ελληνοκύπριοι. Οι αραβόφωνες Rum Orthodox, είναι οι τελευταίοι εναπομείναντες Βυζαντινοί στη Μέση Ανατολή.
Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας Θεοδόσιος : Έγκλημα πολέμου ο βομβαρδισμός του Νοσοκομείου στην Γάζα
Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας Θεοδόσιος
«Απευθύνουμε έκκληση σε όλους τους ανθρώπους με ζωντανή συνείδηση στον κόσμο μας να εργαστούν για τη διακοπή της επιθετικότητας
Ιερουσαλήμ - Ο Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας Θεοδόσιος δήλωσε σήμερα το πρωί ότι το Νοσοκομείο Al-Ahly στην πόλη της Γάζας, το οποίο βομβαρδίστηκε χθες το βράδυ με έναν πρωτόγνωρο βάρβαρο τρόπο, είναι ένας αραβικός χριστιανικός θεσμός στη Γάζα, ο οποίος έχει εξυπηρετήσει όλους τους ανθρώπους μας για πολλούς χρόνια.
Ο βομβαρδισμός αυτού του νοσοκομείου, που οδήγησε στην άνοδο εκατοντάδων μαρτύρων, για να μην αναφέρω τους τραυματίες και την τεράστια καταστροφή που προκλήθηκε στο κτίριο, είναι έγκλημα πολέμου με όλες τις σημασίες της λέξης. Οι πόλεμοι έχουν πάντα την ταυτότητά τους, τα νοσοκομεία, οι οίκοι λατρείας και οι άλλοι θεσμοί έχουν την ιερότητα και την ασυλία τους σε κάθε πόλεμο.
Φαίνεται όμως ότι η κατοχή δεν σέβεται αυτούς τους ανθρωπιστικούς προβληματισμούς και έχει σκοπό να σκοτώσει και να εξευτελίσει τα παιδιά του λαού μας στον τομέα.
Στέλνουμε συλλυπητήρια στον αδελφό μας, Αρχιεπίσκοπο Hossam Naoum, καθώς και στους επιζώντες των επισήμων και εργαζομένων αυτού του νοσοκομείου, οι περισσότεροι από τους οποίους σκοτώθηκαν με φρικτό βάρβαρο τρόπο.
Οι δηλώσεις περιφρόνησης και άρνησης δεν είναι πια αρκετές, και το αίμα του λαού μας ρέει στη Γάζα, όπου η τεράστια καταστροφή και οι μαρτύροι είναι κατά χιλιάδες, για να μην πω για αυτούς που βρίσκονται υπό καταστροφή, και κάθε ώρα ένας νέος βομβαρδισμός, νέα σφαγή και νέα παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν υποστηρίζουμε τη βία, τη δολοφονία και την προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αλλά υποστηρίζουμε το έλεος, την αγάπη και την αδελφοσύνη, και δεν μπορούμε να σιωπούμε και να παρακολουθούμε ποια φρικτά εγκλήματα διαπράττονται στους ανθρώπους μας.
Οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί σε αυτή τη χώρα είναι υπερήφανοι για τον χριστιανισμό τους και υπερήφανοι που ανήκουν στην Παλαιστίνη και τον δίκαιο σκοπό της, και η φωνή μας πρέπει πάντα να είναι μια δυνατή φωνή στην ερημιά αυτού του κόσμου απορρίπτοντας αυτήν την αδικία, και την καταπίεση.
Στέλνουμε θερμή και επείγουσα έκκληση σε όλες τις θρησκευτικές αναφορές στον κόσμο μας, ειδικά στις χριστιανικές πνευματικές αναφορές στη Δύση στην Αμερική, την Ευρώπη, την Αυστραλία και άλλα μέρη, να υπάρχουν πιο ξεκάθαρες και τολμηρές συμπεριφορές και να απαιτήσουμε να σταματήσει αυτή η επιθετικότητα και αυτός ο πρωτοφανής σχηματισμός του Παλαιστινιακού μας άνθρωποι.
Σταματήστε αυτή την επιθετικότητα και σταματήστε τη μηχανή του μαστιγώματος και του φόνου. Οι άνθρωποί μας στη Γάζα είναι ειρηνικοί άνθρωποι και εκείνοι που σκοτώνουν τη συντριπτική πλειοψηφία είναι πολίτες, ειδικά παιδιά και γυναίκες.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Γάζα είναι το έγκλημα της εποχής, ένα φρικτό έγκλημα κατά του ανθρώπινου δικαιώματος και εθνοκάθαρση σε μια εποχή που κάποιες δυτικές χώρες τραγουδούν αυτό που λέγεται ανθρώπινα δικαιώματα, πού είναι λοιπόν αυτά τα δικαιώματα για τα οποία μιλάτε και συμβαίνουν στη χώρα μας και στην ιερή γη μας και ιδιαίτερα στη Γάζα.
Προσευχόμαστε στον Θεό να σταματήσει αυτή η επιθετικότητα, το δικαίωμά μας στο αίμα και να σταματήσουμε την καταστροφή, δεν είμαστε σε θέση να δούμε τις φρικτές εικόνες του τι συμβαίνει στη Γάζα, πόσο ελεύθεροι είναι οι αδελφοί μας που ζουν εκεί οι βόμβες πέφτουν πάνω τους ενώ βρίσκονται στα σπίτια τους, νοσοκομεία και μέρη που υποτίθεται ότι είναι ασφαλή, αλλά φαίνεται ότι δεν είναι .
Είθε ο Θεός να βοηθήσει τους ανθρώπους μας στη Γάζα, και να λυπηθεί τους μάρτυρές μας, να θεραπεύσουν τις πληγές μας, υπομονή για τους τραυματίες μας, και ελεύθεροι από τα παιδιά του αραβικού έθνους μας και τους φίλους μας παντού, που αψηφούν όλους τους περιορισμούς και λένε τον λόγο της αλήθειας σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, νίκη και αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό μας.
Αρνούμαστε να σκοτώσουμε αμάχους, ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή τη σχέση τους, και αρνούμαστε την καταπάτηση ανθρώπινων όντων και απαιτούμε σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Γάζα αποτελεί παραβίαση όλων των συνόρων και αποτελεί παραβίαση της ανθρώπινης και ηθικής γνώσης.
Δεν θα πω ότι είμαστε αλληλέγγυοι με τη Γάζα, επειδή οι πόνοι της Γάζας είναι οι πόνοι μας, και οι πληγές της είναι οι πληγές μας, και είμαστε όλοι στην καρδιά αυτού του δεινού, αλλά οι άνθρωποι μας στη Γάζα αξίζουν από εμάς σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ειδικά εκείνους που βρίσκονται υπό τον βομβαρδισμό, που υπόκεινται σε αυτές τις σφαγές και αυτά τα φρικτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Π.Ιουστίνος Πάρβου – «Δεν θα πρέπει να μας φοβίζουν πόλεμοι και φοβερά γεγονότα…»
Π.Ιουστίνος Πάρβου, ο «πρίγκιππας της Ορθοδοξίας»: «Η ζωή μας βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Δεν θα πρέπει να μας φοβίζουν πόλεμοι και φοβερά γεγονότα…»
«Οι νέοι θα τον βρουν το Θεό και θα βρουν και αυτούς που έζησαν εν πνεύματι και αληθεία αν ψάξουν, αν θελήσουν οπωσδήποτε να ζήσουν και αυτοί εν Αληθεία, μια ζωή με αξίες, καθαρή και άξια να πάει στην αιωνιότητα. Ο λόγος που πρέπει ν’ ακούγεται στο εσωτερικό της εκκλησίας είναι: πίσω στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και των Αγίων που εδόξασε ο Θεός με αγία λείψανα. Αυτοί είναι τα μοντέλα της Ορθόδοξης Εκκλησίας».
Η Λειτουργία και τα Μυστήρια θα δώσουν δύναμη στους χριστιανούς να αντιμετωπίσουν την πείνα και να προστατευτούν από παν κακό, ευρισκόμενοι υπό τη Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Να λέτε την Ευχή του Ιησού ή το τη Υπερμάχω. Στη φυλακή αυτές οι προσευχές μας έσωσαν και δεν υποχωρήσαμε μπροστά στο κόκκινο θηρίο.
Ο αληθινός χριστιανός δεν κοιτάει πότε θα έρθει ο πόλεμος ή δεν περιμένει να δει αν η βόμβα θα πέσει στο κεφάλι του, αλλά ψάχνει να δει πως θα θυσιαστεί για τον πλησίον του και για το Θεό. Ο αληθινός χριστιανός ψάχνει τη Βασιλεία των Ουρανών μέσα του και δε φοβάται τίποτα σε αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο. Γι αυτόν η λύπη είναι χαρά και ο Σταυρός Ανάσταση.
”Ο Θεός κατά κάποιον τρόπο μας δείχνει σημάδια για να ετοιμαστούμε. Εμείς όμως δεν δίνουμε σημασία. Η γενιά αυτή είναι τόσο τυφλωμένη από τα πάθη που ακόμη κι αν δουν βομβαρδισμούς ή οτιδήποτε άλλο δεν πρόκειται να μετανοήσουν… Ο Θεός μας στέλνει σημάδια για να έλθουμε ”εν εαυτώ” και να μετανοήσουμε. Να πάμε στους πνευματικούς για να εξομολογηθούμε, να κοινωνήσουμε με το σώμα και το αίμα του Χριστού για να πάρουμε δύναμη..”
Είμαστε τώρα ακριβώς όπως ήταν οι παλαιοί χριστιανοί μαζί με τα λιοντάρια στη Ρωμαϊκή αρένα. Να είσαι μέσα στην αρένα και να περιμένεις όπως κάνανε και οι παλαιοί Χριστιανοί να απελευθερώσουν τα λιοντάρια. Περιμένετε να σας σφάξουν, να σας κόψουν, δεν υπάρχει άλλη σωτηρία.
Ο πόλεμος είναι ανοικτός, πολεμάτε μέχρι το τέλος. Μη φοβείσθε. Όπως άρχισε ο Χριστιανισμός έτσι και θα τελειώσει, με πολύ πόνο και ταλαιπωρία. Σφραγίστε το Χριστιανισμό με το μαρτύριό σας.
*****
…Πρέπει να επιμένουμε στην εσωτερική εργασία. Όταν δεν ζούμε αυτά πού λέμε στην προσευχή, αυτές οι προσευχές είναι μάταιες. Μέχρι τώρα μπορούσαμε να ξεπερνάμε τις καθημερινές μας δυσκολίες κάνοντας κάποια επιφανειακά θρησκευτικά καθήκοντα, αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό για τούς καιρούς πού έρχονται. Αν δεν έχουμε συντετριμμένη καρδιά, δεν θα μπορούμε να αντέξουμε στα ψυχολογικά βασανιστήρια.
Θα έρθει εποχή πού μόνο αυτοί πού έχουν πείρα της χάριτος τού Θεού θα μπορέσουν να διακρίνουν το καλό από το κακό. Θα γίνουν φοβερές προδοσίες, γι’ αυτό προσευχηθείτε, προσευχηθείτε, για να μην πέσετε στην παγίδα της προδοσίας….
Η Αγάπη κάνει την οικογένεια ; "Η οικογένεια έχει μεγάλη αξία. Είναι ιερός θεσμός"
Ωραίο το παραμύθι κ η στημένη νεοταξιτικη ατάκα "η αγάπη κάνει την οικογένεια ". Την οικογένεια από καταβολής κόσμου την κάνει ο πατέρας , η μάνα κ το παιδί. Κάπως έτσι ήρθες κ εσύ σε αυτό τον κόσμο Εσύ κ τα αφεντικά σου, θέλεις να εξαφανιστεί η λέξη "Μάνα", η λέξη 'Πατερας" κ φυσικά να διαγραφεί από τη βιβλιογραφία ότι αναφέρεται σε αυτά τα πρόσωπα κ για τη σημασία τους στην υγιή ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός παιδιού. Βασικά ο στόχος είναι η πλήρης διάλυση της οικογένειας ως πρωταρχικού κυττάρου της κοινωνίας. Μάλλον θα έχετε βρει κ "επιστήμονες" , ίδιου βεληνεκούς με αυτούς του Προβιτ, που θα βεβαιώσουν το αφήγημα. Επίσης είναι εντυπωσιακό που βγάζεις τέτοια απαξίωση για το πρόσωπο που λέγεται "γυναίκα " - "μάνα '. Θέλεις να μετατραπεί σε ένα "εργοστάσιο" αναπαραγωγής , να χάσει την εκ φύσεως σύνδεση της με τον άνθρωπο που κυοφορεί κ ψυχρά ως ρομπότ να προσφέρει τη μήτρα της στα άρρωστα σχέδια των αφεντικών σου. Θέλεις μια κοινωνία που ,άκουσον άκουσον, το κράτος θα ψηφίσει νόμο που θα στερεί από έναν άνθρωπο τη μάνα η" το πατέρα κατά περίπτωση κ ανάλογα με το σχήμα του ομοφυλου ζευγαριού!!!
Αλήθεια, υπάρχει κάτι πιο απάνθρωπο κ πιο βίαιο στη ζωή ενός παιδιού??? Κ αυτό εσύ το ονομάζεις "αγαπη'!!! Κ για πες μας δικαιωματιστη, ΠΟΙΟΣ θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα του κάθε νέου παιδιού που μια μήτρα ξένη θα το αναπαράγει , τα δικαιώματα του να επιλέξει το περιβάλλον που θα μεγαλώσει ??? Το δικαίωμα του να λέει "μανα" κ "πατέρα " ??? Αλλά ξέχασα , δικαιώματα στον κόσμο που ετοιμάζεται, θα έχουν μόνο όσοι συμφωνούν μαζί σας. Ένας άνθρωπος κενός περιεχομένου είσαι , ένα προϊόν που προσπαθούν να προωθήσουν , χρήσιμο εργαλείο για τη παγκοσμιοποίηση κ τα σχέδια της.
Η οικογένεια έχει μεγάλη αξία. Είναι ιερός θεσμός. Είναι αναμορφωτική δύναμη. Ενεργεί στις εύπλαστες ψυχές των τέκνων η σωστή οικογένεια λίαν ευεργετικά. Οι γονείς δεν είναι απλώς αριθμοί και βιολογικοί γεννήτορες. Είναι ο πατέρας και η μητέρα ιερά πρόσωπα. Ο πατέρας είναι ο κυβερνήτης στο σπίτι και η μητέρα η ύπαρχος. Μαζί δημιουργούν την χρηστή οικογένεια. Ο πατέρας είναι ο νούς του σπιτιού, η μητέρα η καρδιά αυτής. Καί βέβαια η τάξη στο σπίτι σ’όλα τα ζητήματα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του σπιτιού. Στην οικογένεια πρέπει να επικρατεί φιλοπονία, πειθαρχία, υπακοή, σεμνότητα βίου, φόβος Θεού. Αλλά το σπουδαιότερον για τους γονείς καθήκον είναι η χριστιανική διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Οι γονείς οφείλουν να μορφώνουν τα παιδιά τους ‘’εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου’’ ως λέγει ο Απ. Παύλος. Να οδηγήσουν τα παιδιά στον Χριστό. Αυτή είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία που έχουν να προσφέρουν. Οι γονείς θα κριθούν όχι μόνο για τους εαυτούς τους αλλά και για το αν καθοδήγησαν χριστιανικά τα παιδιά τους. Ο αφήνων στην αμαρτία τα τέκνα του, στην ασέβεια και στην αθεΐα εκλέγει δυστυχή οδό. Καθήκον των γονέων να εκκλησιαστικοποιήσουν τα παιδιά. Ν’ αγαπήσουν την Εκκλησία. Να βρούν το Θεό και να υπακούσουν στο Θείο θέλημά Του. Η παιδαγωγία στην αρετή είναι η καλλιτέρα επένδυση για το μέλλον των παιδιών.
Ρωσία – Νομοσχέδιο για δωρεάν οικόπεδα σε παντρεμένα ζευγάρια με παιδιά !!
Ρωσία: Εχεις 10 χρόνια παντρεμένος; Δικαιούσαι δωρεάν γη
Μια ομάδα βουλευτών από την παράταξη του LDPR, με επικεφαλής τον Λεονίντ Σλούτσκι, υποβάλλει στη Βουλή νομοσχέδιο για τη δωρεάν παροχή γης σε ζευγάρια που είναι παντρεμένα για περισσότερα από 10 χρόνια και έχουν παιδιά.
Προτείνεται να γίνουν αλλαγές στον Κώδικα Γης της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Σύμφωνα με την πρωτοβουλία, οι πολίτες που έχουν παντρευτεί πριν από τουλάχιστον 10 χρόνια και έχουν ένα ή περισσότερα παιδιά θα μπορούν να λάβουν δωρεάν οικόπεδο από το κράτος.
Η παρεχόμενη γη θα γίνει κοινή ιδιοκτησία όλων των μελών της οικογένειας, των ίδιων των γονέων και των παιδιών τους.
«Η ευκαιρία που προτείνει το νομοσχέδιο για ζευγάρια που είναι παντρεμένα για μεγάλο χρονικό διάστημα να λάβουν ένα οικόπεδο δωρεάν θα βελτιώσει την ευημερία τους, θα έχει θετική επίδραση στην υγεία τους και θα συμβάλει επίσης στη δημιουργία οικογενειακής περιουσίας, στη γέννηση των παιδιών και την ολοκληρωμένη ανάπτυξή τους», σημείωσαν οι βουλευτές στο επεξηγηματικό σημείωμα.
Πάτερ; γιατί εμείς δεν έχουμε την ενότητα που φαίνεται να έχουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά;
Με ρώτησε μια ευλογημένη ψυχή.... Πάτερ γιατί εμείς δεν έχουμε την ενότητα που φαίνεται να έχουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά;
Φοβερή ερώτηση αδερφοί μου που όση ώρα την σκέφτομαι πραγματικά με συγκλονίζει.
Φτάσαμε εντέλει σε ένα σημείο η ενότητα των Ορθοδόξων Χριστιανών, η παιδεία που δίνουμε στα παιδιά μας αλλά και η κοινωνία μεταξύ μας εντός και εκτός εκκλησίας να είναι υποδεέστερη από μια αίρεση.
Πόσο αδικούμε τον εαυτό μας έχοντας την αλήθεια της πίστεως να ζούμε ψεύτικα και ατομικά.
Βλέπετε οι άνθρωποι αυτοί είναι μια μειονότητα ας την αποκαλέσουμε "θρησκευτική" και όμως έχουν αντιληφθεί ότι η ένωση είναι το μόνο δυνατό σημείο που έχουν ώστε να προσελκύσουν και άλλο κόσμο.
Εμείς ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι που είναι η ένωση μας;
Θα πούμε αφού δεν έχουμε την ένωση με Τον Χριστό πως να ενωθούμε και μεταξύ μας;
Αφού δεν ζούμε και δεν βιώνουμε την ζωή της εκκλησίας και την πνευματικότητα της Ορθοδοξίας πως να μάθουμε και τα παιδιά μας;
Είναι όμως και μια τραγική απόδειξη η εικόνα των ανθρώπων αυτών.....
Ότι ο άνθρωπος πλέον επιλέγει να ζεί ευκολότερα μέσα στο ψέμα παρά να αντιμετωπίσει την αλήθεια.
Έχουμε γυρίσει πλέον την προσοχή μας όχι στην Ανατολή απ'όπου θα έρθει ο Κύριος αλλά σε πάσα άλλη κατεύθυνση έτσι ώστε να μην βλέπουμε ο ένας τον άλλον....
Αν ζούσαμε σύμφωνα με την Ορθοδοξία ίσως και αυτοί οι πλανεμένοι να βρίσκανε την Σωτηρία όμως τώρα εμείς τους ωθούμε στο να πιστέψουν ότι το ψέμα είναι η Σωτηρία της ψυχής.
Ας γίνουμε σκεπτόμενοι άνθρωποι επιτέλους.
Ας γίνουμε μιμητές των Αγίων μας.
Ας γίνουμε Ορθόδοξοι κληρονόμοι, Ιεραπόστολοι, σκευοφύλακες και ιεροφύλακες της Μίας και Αληθινής Ορθοδόξου Πίστεως.
- Ο Ανάξιος -
Απίστευτο και όμως αληθινό – Η ΑΒ Βασιλόπουλος ανοίγει κατάστημα στο Άγιον Όρος
σ.σ. Διαβάζουμε και δεν πιστεύουμε στα μάτια μας! Τί δουλειά έχει στο Άγιον Όρος ένα ολόκληρο σουπερμάρκετ; Δίνοντας όμως λίγο προσοχή στην αρθρογραφία σχετικά με την πολεμική που διεξάγεται στο Αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους καταλαβαίνει κανείς ότι αρχίζει να υλοποιείται το σχέδιο μετατροπής του Περιβολιού της Παναγίας σε τουριστικό θέρετρο. Οι υπηρεσίες που παρέχονται στοχεύουν σε ένα ευρύτερο κοινό που δεν βλέπει το Άγιον Όρος όπως πρέπει να είναι αλλά ως τόπο αναψυχής και χαλάρωσης. Και όταν λέμε «ευρύτερο κοινό», μην το δένουμε κόμπο ότι θα είναι μόνο άντρες. Οι εχθροί της Ορθοδοξίας θα προσπαθήσουν στο μέλλον να σπάσουν το άβατο του Αγίου Όρους συμπεριλαμβάνοντας και τις γυναίκες.
Να υπενθυμίσουμε ότι η ΑΒ Βασιλόπουλος είναι από τις πρώτες εταιρείες που έβγαλε ομοφυλοφιλική διαφήμιση. Τί έχουν πάθει εκεί στην ‘Ιερά’ Επιστασία; Δεν υπάρχει επιτέλους ίχνος τσίπας πάνω τους; Φόβος Θεού δεν υπάρχει; Φραγμός δεν υπάρχει; Τα μηνύματα που μεταφέρουν με αυτήν τους την κίνηση δεν τα βλέπουν; Τί άλλο θα θυσιάσουν στον βωμό του χρήματος;
Σε άρθρο, το οποίο ασχολείται με τις οικονομικές επενδύσεις και τα αναμενόμενα κέρδη της φιλοΛΟΑΤΚΙ ΑΒ Βασιλόπουλος, θυγατρικής της Ολλανδικής Ahold Delhaize Group, αναφέρεται ότι το προσωπικό «θα προέρχεται από εργαζομένους στις Μονές του Αγίου Όρους»..
Σε άλλο άρθρο το οποίο επίσης ασχολείται κυρίως με τις επιχειρηματικές κινήσεις και τα κέρδη της εταιρείας ΑΒ Βασιλόπουλος, καθότι το οικονομικό κέρδος έχει γίνει πια θρησκεία στην κοινωνία μας, αναφέρεται ότι τους ζητήθηκε να ανοίξουν κατάστημα στις Καρυές. Εμείς αναρωτιόμαστε: Από ποιον τους ζητήθηκε και για ποιόν λόγο; Δεν βλέπει η ‘Ιερά’ Επιστασία ότι (και) αυτό αλλοιώνει τον σκοπό ύπαρξης και τον χαρακτήρα του Αγίου Όρους; Ακολουθεί χαρακτηριστικό απόσπασμα:
Το υποκατάστημα στις Καρυές
Συγκεκριμένα μέσω κατασκευαστικής εταιρείας με την οποία συνεργάζεται στη Βόρεια Ελλάδα, η αλυσίδα δέχθηκε αίτημα να ανοίξει σούπερ μάρκετ στις Καρυές, το διοικητικό κέντρο της μοναστικής πολιτείας.
Το μισθωμένο κατάστημα, περί τα 400 τ.μ. θα φιλοξενηθεί στο πάλαι ποτέ κελί του Αγίου Νικολάου (το λεγόμενο Σαμαράδικο) που ανήκει στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, όπου έχει κατασκευαστεί νέο κτίριο πολλαπλών χρήσεων.
Πλήρως ενταγμένο στον τόπο, το κτίριο διαθέτει επίσης κοιτώνες φιλοξενίας, εστιατόριο – καφέ, φυσικοθεραπευτήριο, κατάστημα με εκκλησιαστικά είδη και κατάστημα με οπτικά.
Διαμονή εργαζομένων
Μάλιστα η ΑΒ Βασιλόπουλος θα ενοικιάσει και κάποια από τα δωμάτια των πάνω ορόφων για τη μακροχρόνια διαμονή των εργαζομένων.
«Σήμερα χάθηκαν οι τρελλοί, χάθηκαν και οι άγιοι και υπάρχει μία τάξη, η τάξη των λογικών ανθρώπων. Ούτε μαγιά δεν έβγαλε αυτή η γενιά. Γνώρισα εκείνη την ευλογημένη ατμόσφαιρα γιατί αν δεν την γνώριζα, θα πέθαινα με καημό. Αυτό όμως με κάνει να πονάω για την σημερινή κατάσταση, όταν κάνω σύγκριση πως ήταν παλαιά τα πράγματα. Τότε γινόταν παρακίνηση στο καλό, στον αγώνα, τώρα γίνεται παρακίνηση στα κοσμικά πράγματα. Πονάω, όταν βλέπω έναν νερόβραστο μοναχισμό και μία ψεύτικη ευγένεια.», έλεγε ο Άγιος Παΐσιος.
Για ποιον λόγο θέλετε πατέρες να τραβήξετε του επισκέπτες στο Άγιον Όρος με πολυτέλειες; Τί είναι αυτά τα εστιατόρια και τα φυσικοθεραπευτήρια πατέρες; Μήπως θα έχουνε και πιλάτες και γιόγκα για τους επισκέπτες; Για να περάσουνε καλά και να ξανάρθουν! Μπορείτε να διανοηθείτε σε τί ανοίγετε την πόρτα πατέρες ή είστε τόσο αδαείς; Τί μήνυμα δίνετε στην κοινωνία πα-τέρες όταν ανοίγετε συνεργασία με μία εταιρεία η οποία προωθεί τη ομοφυλοφιλία;
Ο κερδοφόρος «θρησκευτικός τουρισμός», αυτή η μασονική καινοτομία, χρησιμοποιείται για να αλώσει ύπουλα την Ορθοδοξία. Η ‘Ιερά’ Επιστασία οδηγεί μετα απολύτου βεβαιότητος το Προπύργιο του Ορθόδοξου Μοναχισμού στην ανυπαρξία και θα πρέπει να δώσει λόγο σε όλους εμάς για αυτό που κάνει. Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε προφητικά: «Θα δείτε, αυτές οι μεγάλες οικοδομές που χτίζουν μερικοί, αργότερα θα ερημώσουν. Και να πληρώνουν κάποιον δεν θα πηγαίνει να καθήσει εκεί. Μόνο θα παίρνουν υλικά για να φτιάχνουν άλλα Καλυβάκια».
«Τα κοσμικά πράγματα και το κοσμικό πνεύμα στην μοναχική ζωή φέρνουν την ερήμωση…», έλεγε. Και χρησιμοποιούσε ως παράδειγμα τον ερημωμένο μοναχισμό της Αιγύπτου: «Βρίσκουν σήμερα οι αρχαιολόγοι σε μοναχικά Κελλιά της Θηβαΐδος από την εποχή του αυτοκράτορος Ζήνωνος παραστάσεις ανάγλυφες με κυνήγια κ.λ.π. Όταν χάθηκε η απλότητα και άρχισαν οι μοναχοί να ασχολούνται με τέτοια, ήλθε η ερήμωση του μοναχισμού».
Σήμερα οι Μοναχοί αφήσανε τα κομποσχοίνια και ασχολούνται με εργοστάσια και τουριστικές επιχειρήσεις.
«Παρατηρείται σήμερα», έλεγε πάλι ο Άγιος Παΐσιος «μία επίδραση του κόσμου στον μοναχισμό. Αυτό είναι που λένε οι προφητείες ότι στους εσχάτους χρόνους οι μοναχοί θα γίνουν σαν τους κοσμικούς και οι κοσμικοί θα γίνουν σαν τους δαίμονες. … Ο κόσμος πρέπει να μιμείται εμάς τους μοναχούς στην πνευματική εξέλιξη και όχι να μιμούμαστε εμείς τον κόσμο στην κοσμική εξέλιξη».
Μάθετε πατέρες το χρέος σας από τον Άγιο Παΐσιο: «Έχουμε χρέος να κρατήσουμε την παράδοση, την απλότητα και την άσκηση για να βρουν κάτι και οι νεότεροι που θα΄ρθουν.» Εσείς τί θα αφήσετε στους νεόιτερους; Τα σούπερμάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος, τα εστιατόρια, τα φυσικοθεραπευτήρια και την ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα;
ΓΚΡΕΜΟΤΣΑΚΙΖΟΜΑΣΤΕ. Ο Θεός να βάλει το χέρι Του.
Τα αποσπάσματα προέρχονται από το βιβλίο του Ιερομονάχου Ισαάκ «Βίος Γέροντος Παισίου του Αγιορείτου
Τας θύρας τας θύρας !!