Χαράς ευαγγέλια – Απεδέχθη η ΔΙΣ αίτημα για Αγιοκατάταξη του π. Δημητρίου Γκαγκαστάθη

Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως, η Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης ανακοινώνει ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά τη συνεδρίαση αυτής τη 11ην Μαρτίου 2025, απεδέχθη ομοφώνως την εισήγηση για την κατάταξη του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Γκαγκαστάθη εις τας Αγιολογικάς Δέλτους της Εκκλησίας, και υπέβαλε σχετικό αίτημα προς την Α.Θ. Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.

Στο ἐπίσημο συνοδικὸ ἔγγραφο ἀναφέρεται:

«Ὑποβληθέντος αἰτήματος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Τρίκκης, Γαρδικίου καὶ Πύλης κ. Χρυσοστόμου… ἀπεφασίσθη ἡ ἀναγραφή εἰς τὰς Ἀγιολογικὰς Δέλτους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ ἱερέως Δημητρίου Γκαγκαστάθη, ἄνθρωπος πανθομολογουμένως τῆς ἁγιότητος καὶ τοῦ ὀρθοδόξου βίου, ὑπὸ τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος…»

Καθωρίσθη δὲ ὡς ἡμέρα μνήμης του ἡ 29η Ἰανουαρίου, ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του.

Ὁ παπα-Δημήτρης, ὡς ἠγάπα καὶ ἀπεκάλει αὐτὸν ὁ λαὸς, ὑπῆρξε ἱερεὺς τῆς προσευχῆς, τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς ἀδιάλειπτου διακονίας.

Ἡ φήμη τῆς ἀγιότητός του παραμένει ζωντανή, καὶ πλήθος πιστῶν συνεχίζει νὰ καταφεύγει στὶς προσευχὲς του.

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Τρίκκης, Γαρδικίου καὶ Πύλης, μετὰ προσευχῆς καὶ εὐλαβείας, ἀναμένει τὴν ἀπόφασιν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, διὰ τῆς Α.Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, διὰ τὴν ἐπίσημον καταγραφὴν τοῦ μακαριστοῦ ἱερέως μεταξὺ τῶν Ἁγίων.

Μετὰ βαθυτάτης συγκινήσεως

+ Ὁ Τρίκκης, Γαρδικίου καὶ Πύλης Χρυσόστομος

Φοβερά πράγματα στην Λαύρα του Κιέβου – Παίρνουν δείγματα DNA από τα λείψανα των Αγίων

Πρεσβύτερος

 π. Ἀναστάσιος   Κ.   Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

τηλ. 6945-377621, agotsopo@gmail.com

Πάτρα  28 . 3 . 24

Ο Ζελένσκυ κακοποιεί και τη Θριαμβεύουσα Εκκλησία!

Με αισθήματα ιερής οργής και αγανάκτησης οι Ορθόδοξοι σε όλο τον κόσμο παρακολουθούμε τη βεβήλωση των ιερών Λειψάνων, των δεκάδων άφθαρτων Ιερών Λειψάνων, της Λαύρας του Κιέβου από το καθεστώς Ζελένσκυ.

Όπως καταγγέλλει το ελληνικό Παράρτημα της  Ένωσης Ορθοδόξων Δημοσιογράφων  (ΕΟΔ) (https://eeod.gr/omologia-pistews/83500-oi-frikaletites-ton-neokommounistn-sti-lara) το Υπουργείο Πολιτισμού της Κυβέρνησης Ζελένσκυ όρισε Επιτροπή μελέτης για «να αξιολογήσει την ιστορική και επιστημονική τους αξία, καθώς και να καταρτίσει καταλόγους αντικειμένων που εμπίπτουν στον ορισμό των πολιτιστικών αξιών»!

Έτσι, σήμερα το πρωί, την παραμονή της δεύτερης επετείου (29.3.2023) εκδίωξης της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (υπό υπό τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη Ονούφριο) από το ιστορικό Μοναστήρι της Λαύρας του Κιέβου, η Επιτροπή πήγε στη Λαύρα  συνοδευόμενη από την αστυνομία και την SBU (Ουκρανικές Μυστικές Υπηρεσίες) και με αλυσοπρίονο έκοψε τις κλειδαριές.

Την ώρα αυτή που διαβάζετε την φρικιαστική αυτή είδηση τα μέλη της Επιτροπής έχουν ήδη ανοίξει τις ιερές Λειψανοθήκες και βεβηλώνουν τους Αγίους για να προχωρήσουν στις έρευνές τους παίρνοντας ακόμα και δείγματα DNA από τα ιερά Λείψανα, όπως έχει ήδη καταγγελθεί από την ΕΟΔ (βλ. eeod.gr)!

Η σύνθεση των μελών της Επιτροπής που ορίστηκε με το Διάταγμα του Ζελένσκυ καταδεικνύει την ασέβεια του Καθεστώτος. Ως μέλη της Επιτροπής ορίστηκαν: 

- Ο Πρόεδρος της Εταιρείας Ανατόμων, Ιστολόγων, Εμβρυολόγων και Τοπογραφικών Ανατόμων.

- Μία Ερευνήτρια του Τμήματος Βιολογικών Ερευνών.

- Ένας Καθηγητής του Τμήματος Ανθρώπινης Ανατομίας.

- Ένας Κτηνίατρος, προϊστάμενος Τμήματος Βιομορφολογίας Σπονδυλωτών.  (Αλήθεια! Τι δουλειά έχει ένας κτηνίατρος;)

Δεν υπάρχει εκπρόσωπος της Εκκλησίας στην Επιτροπή μελέτης των Ι. Λειψάνων!

Παναγιώτατε Οικουμενικέ Πατριάρχα,

Μακαριώτατοι Πρόεδροι των  κατά τόπους Ορθοδόξων Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και 

Ιδιαιτέρως δε, Υμείς Παναγιώτατε, Οικουμενικέ Πατριάρχα, που διατηρείτε καλή προσωπική επικοινωνία με τον Ζελένσκυ,  ενημερώστε τον ότι θα ισχύσει και για τη χώρα του το «φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος» (Εβρ. 10,31) και οι λοιποί Μακαριώτατοι,   Πατριάρχα Αλεξανδρείας, Αρχιεπίσκοπε Κύπρου και Αρχιεπίσκοπε Αθηνών, που αναγνωρίσατε την υπό τον Επιφάνιο  «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας»,

Απευθύνουμε θερμότατη έκκληση στην Αρχιερωσύνη Σας και σας παρακαλούμε και σας ικετεύουμε: Υψώστε φωνή καταγγελίας και διαμαρτυρίας ώστε να σταματήσει η βεβήλωση των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.

Οι Άγιοι της Λαύρας των Σπηλαίων είναι και δικοί μας Άγιοι, είναι Άγιοι της ανά την Οικουμένη Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μην ξεχνάμε ότι θεμελιωτής της Λαύρας είναι ο Αγ. Αντώνιος ο Αγιορείτης!

Δυστυχώς ορισμένοι εξ Υμών έχετε σιωπήσει για τον βιασμό και την κακοποίηση της στρατευομένης εν Ουκρανία Ορθοδόξου Εκκλησίας υπό τον Μακαριώτατο Ονούφριο με τους 100 Αρχιερείς, 10.000 ιερείς, 2.000 μοναχούς, 10.000 ενορίες, τα 200 μοναστήρια και τα εκατομμύρια των Ορθοδόξων πιστών. Δυστυχώς…

Η σιωπή αυτή της Πανορθοδοξίας αποθράσυνε τους βάρβαρους του Κιέβου και προχωρούν πλέον να βιάσουν και να κακοποιήσουν ακόμα και τη θριαμβεύουσα «Εκκλησία των πρωτοτόκων των εν ουρανοίς απογεγραμμένων» Αγίων (Εβρ. ιγ' 23).

Μην το επιτρέψτε.  Μην το ανεχθείτε.  

Μη σιωπήσετε πλέον, διότι στην περίπτωση αυτή ισχύει ο ρωμαϊκός κανόνας “qui tacet consentire videtur” (ο σιωπών δοκεί συναινείν). 

Αν Εσείς σιωπήσετε, «οι λίθοι κεκράξονται» και υπάρχει ο κίνδυνος να πέσουν επί τας κεφαλάς όλων ημών…

______________

Οι ενέργειες αυτές είναι στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολιτικής των ουκρανικών αρχών να απομακρύνουν την κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας (που υπάγεται στο Πατριαρχείο Μόσχας) από τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου.

Ο Πατέρας Φιλήμων, της Σκήτης Προφήτου Ηλιού στον Άγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης

Ο ΓΈΡΟΝΤΑΣ ΦΙΛΉΜΩΝ ΣΤΟΝ 

ΙΕΡΟ ΝΑΌ ΑΓΊΟΥ ΔΗΜΗΤΡΊΟΥ 

ΠΟΛΙΟΎΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ.

Από την Κυριακή της Τυρινής, 2 Μαρτίου 2025 και το απόγευμα κάθε Κυριακής της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία όρισε να τελείται η Ακολουθία του Κατανυκτικού Εσπερινού που εμπεριέχει ωραιότατους ύμνους που μιλούν περί νηστείας, μετάνοιας, ταπεινοφροσύνης, ασκήσεως και καλλιεργούν στις ψυχές αγωνιστική και κατανυκτική δοξολογική διάθεση.

Στο πρόγραμμα των φετινών Κατανυκτικών Εσπερινών της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης προσκλήθηκε και θα μιλήσει στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πολιούχου Θεσσαλονίκης, την Κυριακή 30 Μαρτίου στις 19:00,  (Δ' Νηστειών) ο Οσιολογιότατος Ιερομόναχος Πατέρας Φιλήμων, Δικαίος της Ιεράς Παντοκρατορινής Κοινοβιακής Σκήτης Προφήτου Ηλιού Αγίου Όρους.

Έτσι οι φίλοι της Ιεράς Σκήτης και τα πνευματικά παιδιά του αξιοσέβαστου Γέροντα μας, θα έχουν την δυνατότητα να τον ανταμώσουν από κοντά και να ακούσουν τον λόγο του Θεού μέσα από το κήρυγμα που θα αναπτύξει κατά την παρουσία του στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης την ερχόμενη Κυριακή.

28 Μαρτίου – Οσία Γαβριηλία Παπαγιάννη η γερόντισσα της αγάπης !!

Σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό της πολύβουης και πολυάνθρωπης Ινδίας,  μια Ορθόδοξη Μοναχή περιμένει ο Θεός να της φανερώσει την επόμενη στάση της ζωής της, «πάσαν νυν  βιοτικήν αποθώμεθα μέριμναν». Δυο παιδάκια-επαίτες την πλησιάζουν. Στην τσέπη της έχει μια και μοναδική ρουπία (ινδικό νόμισμα). Χωρίς δεύτερη σκέψη την δίνει. Άλλωστε, έχει δώσει όρκο απόλυτης φτώχειας και ακτημοσύνης. Μετά από λίγο, το «νέο» μαθαίνεται ανάμεσα στα φτωχά πιτσιρίκια που σύχναζαν στον σταθμό, και άλλα παιδιά μαζεύονται γύρω της. Νόμισμα δεν υπάρχει, μονάχα λίγες καραμέλες. Τις δίνει και αυτές. Σε λίγο άλλα παιδιά καταφθάνουν. Τώρα η Γερόντισσα δεν έχει να δώσει τίποτα. Από τις φωνές και τα παρακάλια τους, αναγκάζεται να τους δείξει τις άδειες τσέπες της. Και τότε έρχεται η φανέρωση του Θεού. Τα παιδιά τρέχουν, κόβουν ένα εξωτικό φρούτο και της το προσφέρουν, ενώ όλοι οι άνθρωποι στον σταθμό σηκώνονται και την χαιρετούν με τον σεβάσμιο τρόπο της ινδικής μετάνοιας.

– «Μα γιατί;» απόρησε αμήχανα εκείνη.

-«Όταν ένας ζητιάνος σου δίνει κάτι, θα πει ότι ο Θεός σου κάνει δώρο και έρχεται να σε ευλογήσει» της απάντησε ένας Ινδός.

Αυτή την ευλογία γεύτηκε στην ζωή της η Αυρηλία Παπαγιάννη, Γερόντισσα Γαβριηλία, που ήταν το τέταρτο και τελευταίο παιδί ενός εύπορου εμπόρου από το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1897 και κοιμήθηκε οσιακά στην Λέρο στις 28 Μαρτίου του 1992, σε ηλικία 95 ετών.

Με σπουδές Γεωπονικής στην Ελβετία, εισήχθη το 1923 ως ακροάτρια στην Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης –η δεύτερη Ελληνίδα φοιτήτρια- και εξειδικεύτηκε στην ψυχολογία. Δούλεψε σε ψυχιατρική κλινική στην Αθήνα, στην Αγγλία απέκτησε γνώσεις φυσιοθεραπείας και το 1954 άρχισε το ιεραποστολικό της έργο  από την Ινδία.

Η «αδελφή Λίλα» πρόσφερε σε φτωχούς, πονεμένους, λεπρούς. «Τα χέρια της μιλάνε» είπε για εκείνη η εμβληματική Πρωθυπουργός της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι. Δεν γνώριζε λέξη ινδικά, γνώριζε όμως τη γλώσσα των Αγγέλων, τη γλώσσα της Αγάπης, κηρύττοντας την Ορθοδοξία ως ορθοπραξία σε έναν λαό με πανάρχαιο πολιτισμό και βαθιά διαλογιστική και φιλοσοφική κουλτούρα.  Η εκκωφαντική σιωπή της και τα ταπεινά και αθόρυβα έργα της έδειξαν τον Χριστό στα βάθη της Ασίας ως τις κορφές των Ιμαλαΐων. Και όταν  ένας προτεστάντης ιεραπόστολος την κατηγόρησε για  έλλειψη γλωσσομάθειας, με την αφοπλιστική απλότητα, την ταπείνωση και την πνευματική πληρότητα του Ορθόδοξου Μοναχισμού πήρε από την Γερόντισσα «πληρωμένη» απάντηση:

-«Γνωρίζω πέντε γλώσσες και με αυτές γυρίζω τον κόσμο: Η πρώτη είναι το ΧΑΜΟΓΕΛΟ. Η δεύτερη είναι τα ΔΑΚΡΥΑ. Η τρίτη είναι το ΑΓΓΙΓΜΑ. Η τέταρτη είναι η ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Η πέμπτη είναι η ΑΓΑΠΗ.»

Έτσι, γύρισε τον κόσμο. Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Άγιοι Τόποι, Αφρική, Αθήνα στο «Σπίτι των Αγγέλων», Αίγινα, Λέρος στη Μονή των Αγίων Αγγέλων.

Όλη η ζωή της απόδειξη της Πίστης στην Αναστάσιμη Εντολή «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα Έθνη». Όλη η ζωή της απόλυτη εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού.

Όλη η ζωή της μια «Ασκητική της Αγάπης», γιατί όπως έλεγε: «Όποιος αγαπά δεν το νοιώθει. Όπως δεν νοιώθει ότι αναπνέει».

Τερμάτισε την επίγεια ζωή της σ’ έναν τόπο που στιγματίστηκε από τον ανθρώπινο ψυχικό πόνο, αυτή που θεράπευε τον ψυχικό και τον σωματικό πόνο των  κατατρεγμένων και λησμονημένων της γης. Πραγματικά, είναι θαυμαστές οι βουλές του Κυρίου.

Στην Νέα Υόρκη ο Μητροπολίτης Πατρών για την μεγαλειώδη παρέλαση του Ελληνισμού την Κυριακή.

Στη Νέα Υόρκη αφίχθη το βράδυ της Τετάρτης 26 Μαρτίου ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος για να παραστεί στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 204^η επέτειο της Ελληνικής Παλιγγενεσίας που θα κορυφωθούν την Κυριακή 30 Μαρτίου με την μεγαλειώδη παρέλαση του Ελληνισμού της Νέας Υόρκης, της Νέας Ιερσέης και του Κοννέκτικατ, στην Πέμπτη Λεωφόρο του Μανχάτταν.

Ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος συμπληρώνει φέτος 20 χρόνια αρχιερατικής διακονίας στον Αποστολικό Θρόνο των Πατρών, έχει επιλεγεί από την Επιτροπή Παρέλασης ως ένας από τους τρεις Τελετάρχες (Grand Marshals) της παρέλασης.  

DIMITRIOS@PANAGOS.COM

Στο διεθνές αεροδρόμιο «JFK» της Νέας Υόρκης τον Σεβασμιώτατο, τον οποίο συνοδεύει ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών, Αρχιμανδρίτης Αρτέμιος Αργυρόπουλος, υποδέχθηκαν ο Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, Πέτρος Δώριζας, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, Επίσκοπος Διοκλείας κ. Νεκτάριος και ο Αρχιμανδρίτης Μιχαήλ Γιαβρής, ενώ πρώτος καλωσόρισε επί αμερικανικού εδάφους τον εκλεκτό προσκεκλημένο ο Lt. Γιώργος Μασσουρίδης από την Αρχή Λιμένων Νέας Υόρκης – Νέας Ιερσέης (Port Authority of New York – New Jersey].    

Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος θα πραγματοποιήσει το απόγευμα αύριο, Πέμπτη 27 Μαρτίου, εθιμοτυπική επίσκεψη στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο στην έδρα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής στο Μανχάτταν.

DIMITRIOS@PANAGOS.COM

Στη συνέχεια, οι δύο Ιεράρχες θα μεταβούν μαζί στο Σταθάκειο Πολιτιστικό Κέντρο στην Αστόρια για να παραστούν στην πανηγυρική τελευταία πανομογενειακή συγκέντρωση που διοργανώνει η Επιτροπή  Παρέλασης της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, παρουσία και των Ευζώνων της Ελληνικής Προεδρικής Φρουράς, αλλά και της επίσημης αποστολής της Βουλής των Ελλήνων για τις εκδηλώσεις της εθνικής επετείου

Ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος ζήτησε από τον Ντόναλντ Τραμπ να δεχθεί τον Μητσοτάκη

Η πρόσφατη επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου και μελών της ελληνικής ομογένειας των ΗΠΑ στον Λευκό Οίκο για την εορτή της Ημέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας, επιβεβαίωσε τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία διαχρονικά για τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. 

Ωστόσο, όπως αποκάλυψε η δημοσιογράφος Μαρία Γιαχνάκη στη χθεσινή εκπομπή “Επικαιρότητα” στο ραδιόφωνο της Πεμπτουσίας, η επίσκεψη αυτή είχε ακόμη ένα παραπάνω ενδιαφέρον, καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος  ζήτησε από τον Ντόναλντ Τραμπ να δεχθεί και να γίνει μία επίσημη συνάντηση στον Λευκό Οίκο με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. “Αυτό το είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος σε μία συζήτηση που είχε με τον Ντόναλντ Τράμπ μετά τις κάμερες, δηλαδή όταν τελείωσαν όλα”, είπε η Μαρία Γιαχνάκη και πρόσθεσε ότι “Η Εκκλησία πάντα βοηθάει στη στρατηγική και τη διπλωματία”.

Το αίτημα του Αρχιεπισκόπου προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, έγινε με αφορμή την επίσκεψη την οποία θα έχει ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος μέχρι το Μάιο θα έχει  επισκεφθεί τον Λευκό Οίκο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, όπου θα έχει θα κάνει επίσημη συνάντηση με τον Πρόεδρο Ντόναλτ Τραμπ.

Στον Λευκό Οίκο

Ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος βρέθηκε στον Λευκό Οίκο την Κυριακή στην ετήσια δεξίωση για την Ημέρα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη τιμή που αποδίδει η αμερικανική κυβέρνηση στον ελληνισμό, καθώς η ελληνοαμερικανική και η ιρλανδική κοινότητα είναι οι μόνες εθνικές ομάδες στις ΗΠΑ που γιορτάζουν κάθε χρόνο την εθνική τους επέτειο στον Λευκό Οίκο.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής συνεχάρη εκ μέρους της ελληνοαμερικανικής κοινότητας τον Πρόεδρο Τραμπ για την επανεκλογή του, εκφράζοντας ευγνωμοσύνη για αυτή την παράδοση στον Λευκό Οίκο που αναγνωρίζει τις ελληνικές ρίζες της δημοκρατίας. Επίσης, ευχαρίστησε τον Αμερικανό Πρόεδρο για τη στήριξη που προσφέρει στην Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά και το ενδιαφέρον που έχει δείξει η κυβέρνηση του για τη προστασία των χριστιανικών πληθυσμών στη Μέση Ανατολή. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής δεν παράλειψε να ευχαριστήσει τον Ντόναλντ Τραμπ για την υποστήριξη που, όπως είπε, προσφέρει στην Ελλάδα και την προάσπιση της δικαιοσύνης για την Κύπρο. Προς το τέλος της ομιλίας του, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ελπιδοφόρος δώρισε έναν «τίμιο σταυρό» στον Πρόεδρο Τραμπ αναφερόμενος στο όραμα που είχε δει ο Μέγας Κωνσταντίνος.

https://www.orthodoxianewsagency.gr/epikairotita-stin-pemptousia/aitima-arxiepiskopou-elpidoforou-ston-tramp-gia-synantisi-me-mitsotaki-ston-leyko-oiko/

Ο ιερέας απο την Πάτρα που έγινε στήριγμα των Σέρβων κατά τους βομβαρδισμούς

Γνωρίστε τον μακαριστό π Ερμόλαο από την Πάτρα που στήριξε όσο κανείς άλλος τον Σερβικό λαό κατά τους βομβαρδισμούς από το ΝΑΤΟ

Η στήριξη της Πάτρας και ιδιαίτερα της Εκκλησίας μας προς τους ομόδοξους λαούς της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας του 1999, ήταν άμεση. Οι σχέσεις αδελφοσύνης, άλλωστε, ανάμεσα στους δύο λαούς με την κοινή θρησκευτική κληρονομιά, προϋπήρχαν από πολύ παλιά. Ενδυνάμωσαν στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913 και συνεχίστηκαν με τη γενικευμένη αλληλεγγύη της ελληνικής κοινωνίας τόσο στον εμφύλιο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της 10ετίας του ΄90, όσο και στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς του 1999.

Πρόσωπο-κλειδί σε αυτήν την προσπάθεια στήριξης του δοκιμαζόμενου σερβικού λαού ήταν ο μακάριστος πλέον π. Ερμόλαος Μασσαράς, θεολόγος και προϊστάμενος του ιερού ναού της Αγίας Σοφίας της Πάτρας, ο οποίος ρίχθηκε στην πρώτη γραμμή. Με πρωτοβουλία, μάλιστα, του π. Ερμόλαου και με τη συνεργασία ενοριτών, συστήθηκε στην Πάτρα ο «Σύλλογος Ελληνοσερβικής Φιλίας Αχαΐας-Ναυπακτίας» με έμβλημα την Αγία Σοφία και τον Αγιο Σάββα, πρώτο Αρχιεπίσκοπο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο π. Ερμόλαος και μέλη του Συλλόγου Ελληνοσερβικής Φιλίας σε συγκέντρωση στήριξης

Η έμπρακτη εκδήλωση αγάπης προς τους Σέρβους αδερφούς ξεκίνησε το 1993 με την αποστολή στη Νις (Ναϊσό) δύο νταλικών με τρόφιμα και φάρμακα, για να ακολουθήσουν πολλές ακόμη αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά και κατασκηνώσεις, φιλοξενίες ορφανών παιδιών από τον πόλεμο, κ.λπ. Μάλιστα, στον π. Ερμόλαο απονεμήθηκε το παράσημο του Αποστόλου Παύλου από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας στις 11 Μαΐου 2005, ενώ τιμήθηκε τόσο από το Πατριαρχείο Σερβίας και τη σερβική κυβέρνηση όσο και από τον ίδιον τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος τον παρασημοφόρησε με τον Τίμιο Σταυρό στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.

Ο π. Παναγιώτης Θωμάς, ο π. Ερμόλαος Μασσαράς και ο πρίγκηπας της Σερβίας Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς

Ο π Ερμόλαος με τον μακαριστό Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίο.

Σαν σήμερα – Το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει την αγαπημένη μας Σερβία , χιλιάδες ορθόδοξοι νεκροί

Λίγο πριν τις 9 το βράδυ οι σειρήνες ήχησαν στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ. Το έγκλημα άρχιζε. Η επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας κράτησε 78 μέρες. Στις 78 αυτές μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων. Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο. Επίσης, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες από τις βόμβες διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες. Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Η αλήθεια είναι ότι όταν το 1999 αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφτηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί Σέρβων.

Για την  έναρξη των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία είχε λάβει εντολή να συμμετάσχει  και ο Μαρίνος Ριτσούδης .

 

Ο Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, Μαρίνος Ριτσούδης, κράτησε γενναία στάση κατά τη διάρκεια της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ στη Σερβία. Αρνήθηκε να υπηρετήσει σε πλοίο που επρόκειτο να παρέχει υλικοτεχνική υποστήριξη στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ που βομβάρδιζαν τον λαό της Γιουγκοσλαβίας.

Για την άρνησή του, αποτάχθηκε από την υπηρεσία, έμεινε χωρίς εισόδημα για έξι μήνες και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης με αναστολή 2,5 ετών.

Το 2018, ο Ριτσούδης επισκέφθηκε το Βελιγράδι για πρώτη φορά, όπου τιμήθηκε από τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία για το ηθικό του θάρρος και την αφοσίωσή του στις Ορθόδοξες αξίες.

«Αρνούμαι να συμμετάσχω στην αποστολή και να πολεμήσω εναντίον του Ορθοδόξου λαού των Σέρβων»

Ο Ριτσούδης δηλώνει ότι ποτέ δεν μετάνιωσε για την επιλογή του — και ότι η ευγνωμοσύνη του σερβικού λαού είναι η μεγαλύτερη τιμή που έχει λάβει ποτέ.

Ο π. Νικόδημος Καβαρνός στην Πάτρα – Μια Κατανυκτική Συναυλία Ενόψει του Πάσχα

Πολιτιστικό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών - Κύρια Αμφιθεατρική αίθουσα Ι-1

29 Μαρτίου ώρα 21:00

Ο π. Νικόδημος Καβαρνός στην Πάτρα – Μια Κατανυκτική Συναυλία Ενόψει του Πάσχα 

Δεύτε Λάβετε Φως!

Το Σάββατο 29 Μαρτίου, λίγο πριν το Πάσχα, η Πάτρα θα υποδεχθεί μια ξεχωριστή μουσική βραδιά γεμάτη κατάνυξη και πνευματικότητα. Ο διεθνώς αναγνωρισμένος πρωτοψάλτης και ερμηνευτής της βυζαντινής μουσικής, Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Καβαρνός, θα εμφανιστεί σε μια μοναδική συναυλία που υπόσχεται να συγκινήσει και να εμπνεύσει το κοινό.

Με την αγγελική φωνή του και τη βαθιά εκφραστική ερμηνεία του, ο Νικόδημος Καβαρνός έχει καθηλώσει ακροατές σε όλο τον κόσμο, από την Ευρώπη και τη Ρωσία έως την Αμερική και τη Μέση Ανατολή. Βραβευμένος από την UNESCO για την προσφορά του στη βυζαντινή μουσική και έχοντας λάβει διεθνείς διακρίσεις, ο Καβαρνός θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ερμηνευτές του είδους.

Η συναυλία στην Πάτρα θα αποτελέσει ένα μουσικό προοίμιο της Μεγάλης Εβδομάδας, δημιουργώντας μια μυσταγωγική ατμόσφαιρα μέσα από ύμνους και μελωδίες της Ορθόδοξης παράδοσης.

🔹 Τον Νικόδημο Καβαρνό θα συνοδεύει πολυμελής βυζαντινή χορωδία καθώς και η Αθηναϊκή Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής, προσφέροντας στο κοινό μια μοναδική, πολυδιάστατη μουσική εμπειρία, όπου η παράδοση συναντά τη σύγχρονη ερμηνεία.

Μην χάσετε αυτή τη μοναδική ευκαιρία να ζήσετε από κοντά τη μαγεία της βυζαντινής μουσικής, μέσα από τη συγκλονιστική φωνή και την αυθεντική ερμηνεία του Νικόδημου Καβαρνου

Τηλεφωνικές κρατήσεις

+30 2117700000

Δευ - Παρ 10:00 - 18:00

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως – Ο Σταυρός του Κυρίου, κορυφαίο σύμβολο θυσίας και αγιασμού.

Ο ΖΩΗΦΟΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ: ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΤΟ ΑΗΤΤΗΤΟΝ ΤΡΟΠΑΙΟΝ

(Θεολογικό σχόλιο στην Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

        Φθάσαμε, με τη χάρη του Θεού, στην Γ΄ Κυριακή των Νηστειών, στην Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, κατά την οποία  προβάλλεται ο Τίμιος Σταυρός για προσκύνηση, για να αντλήσουμε από αυτόν δύναμη, να συνεχίσουμε ως την Ανάσταση, τον πνευματικό μας αγώνα. Να συνέρθουμε από την κόπωση των προηγούμενων ημερών και να αντικρούσουμε νικηφόρα τις λυσσώδεις επιθέσεις του διαβόλου εναντίον μας αυτή την ιερή περίοδο, ο οποίος πασχίζει να μας ματαιώσει τον αγώνα μας. Κι αυτό διότι, ο Τίμιος Σταυρός είναι το μεγάλο μας όπλο κατά του διαβόλου και των παγίδων του. Είναι το μεγάλο τρόπαιο νίκης κατά των αντιθέων δυνάμεων και η παρηγοριά κάθε πονεμένου.

       Ο Σταυρός του Κυρίου αποτελεί για τη χριστιανική μας πίστη, κορυφαίο σύμβολο θυσίας και αγιασμού. Ο Σταυρός μαζί με την Ανάσταση λειτουργούν ως δυο βασικοί άξονες πάνω στους οποίους κινείται η ζωή των πιστών Χριστιανών. Η Ανάσταση έπεται του Σταυρού και προϋποθέτει το Σταυρό και ο Σταυρός προμηνύει την Ανάσταση. Χωρίς Σταυρό δεν γίνεται Ανάσταση. Πάνω σε αυτές τις αρχές στηρίζεται η Θεολογία του Σταυρού και η σπουδαία σημασία της για τη ζωή της Εκκλησίας.

        Ο μέγας απόστολος των Εθνών Παύλος, ο κατ’ εξοχήν θεολόγος του Σταυρού, τονίζει συχνά στις θεόπνευστες επιστολές του ότι ο Σταυρός του Χριστού είναι γι’ αυτόν καύχηση. «Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου  ημών Ιησού Χριστού» (Γαλ.6,13), διότι «ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστι» (Α΄ Κορ.1,17). Ο Κύριος της δόξης «υπό χειρών ανόμων» καρφώθηκε επάνω στο ξύλο του Σταυρού, για να υποστεί το επώδυνο μαρτύριο της σταυρώσεως και να πεθάνει ως αίσχιστος κακούργος. Αλλά όμως η ανθρώπινη αυτή κακουργία, εξ αιτίας της άμετρης θείας αγάπης, λειτούργησε ευεργετικά για το θεοκτόνο ανθρώπινο γένος. 

      Σύμφωνα με την υψηλή θεολογία του ουρανοβάμονος Παύλου ο Σταυρός του Χριστού, από ατιμωτικό και φρικτό φονικό όργανο θανατώσεως των κακούργων ανθρώπων, μετεβλήθη, μετά το σταυρικό θάνατο του Κυρίου, σύμβολο σωτηρίας, μέσο συμφιλίωσης με το Θεό και πηγή αγιασμού. Η ανθρώπινη κακία έδωσε στο Θεό πόνο και θάνατο δια του ξύλου του Σταυρού, η θεία ανεξικακία και άκρα φιλανθρωπία, έδωσε, αντίθετα, στο δήμιό Του αγάπη και λύτρωση! Η δύναμη λοιπόν του Σταυρού έγκειται στην ακένωτη αγάπη του Θεού, η οποία διοχετεύεται πλέον στην ανθρωπότητα και σε ολόκληρη τη δημιουργία μέσω του Σταυρού.

     Για να μπορεί όμως ο άνθρωπος να λάβει τον θείο αγιασμό μέσω του Σταυρού είναι απαραίτητο να πιστέψει στο Λυτρωτή Χριστό και στην  σταυρική απολυτρωτική Του Θυσία και να σταυρώσει και αυτός τον εαυτό του, όπως και ο Χριστός, να συσταυρωθεί μαζί Του, όχι βέβαια κυριολεκτικά όπως κάνουν κάποιοι παπικοί, που κάθε χρόνο τη Μ. Παρασκευή, οι οποίοι σταυρώνονται σε ξύλο σταυρού, αλλά να σταυρώσει, όχι το σώμα του, αλλά τον αμαρτωλό και κακό εαυτό του, «ταις του βίου ηδοναίς», όπως προτρέπει ο ιερός υμνογράφος της Μ. Εβδομάδος, «ίνα και συζήσωμεν αυτώ (τω Χριστώ)». 

     Πρέπει να επισημάνουμε εδώ την φανερή αποστροφή, ακόμα και την έχθρα προς τον Σταυρό του Χριστού, πολλών αιρετικών χριστιανικών ομάδων. Στο σύνολό του, λοιπόν,  ο προτεσταντικός κόσμος δεν αποδίδει καμιά τιμή στο Σταυρό. Είναι γνωστό πως οι προτεστάντες δεν κάνουν το σημείο του Σταυρού και χρησιμοποιούν αυτόν μόνο ως διακοσμητικό στοιχείο! Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μάλιστα, χειρότερα από αυτούς, μάχονται με λύσσα το σημείο του Σταυρού, χαρακτηρίζοντάς το ως 

ειδωλολατρικό σύμβολο, παρά το γεγονός ότι αποτελούσε για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια το λογότυπο του περιοδικού τους! Δεν προφέρουν καν το όνομα Σταυρός και άντ’ αυτού τον ονομάζουν «πάσαλο». Στην Καινή Διαθήκη έχουν αντικαταστήσει την λέξη Σταυρός με τη λέξη «ξύλο», σε αντίθεση με τον απόστολο Παύλο, ο οποίος καυχιέται για τον Σταυρό του Κυρίου (Ρω.6,13)!

     Εμείς οι Ορθόδοξοι, που διατηρούμε ανόθευτη τη χριστιανική διδασκαλία, προσκυνούμε τον τίμιο Σταυρό και αντλούμε από αυτόν δύναμη και αγιασμό. Κάθε χρόνο, εκτός από τις πολλές εορτές προσκύνησης του Σταυρού του Κυρίου, τον προσκυνούμε και την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, για να λάβουμε, όπως προαναφέραμε, δύναμη στον πνευματικό μας αγώνα αυτή την ιερή περίοδο.  

     Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων έγραψε τα εξής σημαντικά για την δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού: «Το σημείο του Σταυρού είναι μεγάλη ασφάλεια. Δεν απαιτεί καμιά δαπάνη και για τούτο είναι προσιτό και στους φτωχούς. Δεν είναι κόπος ούτε για τους αρρώστους, επειδή η Χάρη είναι από το Θεό και είναι σημάδι των πιστών και φόβος για τους δαίμονες. Διότι πάνω στο Σταυρό, κατανίκησε τους δαίμονες, τους διαπόμπευσε, ολοφάνερα τους κατεξευτέλισε. Όταν, λοιπόν, δουν το Σταυρό, έρχεται στο νου τους ο Εσταυρωμένος. Φοβούνται Αυτόν, που σύντριψε τις κεφαλές του νοητού δράκοντα». 

        Ο ιερός Χρυσόστομος μας προτρέπει: «Σχημάτισε στο μέτωπό σου το σημείο του Σταυρού και τότε δεν θα μπορέσει να σε βλάψει, σε τίποτε ο Διάβολος. Με την δύναμη του Σταυρού, έπαψαν πλέον οι δαίμονες να είναι φοβεροί και έγιναν ευκολοκαταφρόνητοι και δι’ αυτού, κατανικήθηκε και εξαφανίστηκε ο θάνατος και ταυτόχρονα έπαψε ο θάνατος να είναι θάνατος, αλλά ύπνος. O Σταυρός είναι το τρόπαιο νίκης εναντίον των δαιμόνων, είναι η μάχαιρα κατά της αμαρτίας, το ξίφος με το οποίο ο Xριστός κέντησε το φίδι. O Σταυρός που είναι το θέλημα του Πατέρα, η δόξα του Mονογενούς, το αγαλλίαμα του Πνεύματος, το κόσμημα των αγγέλων, η ασφάλεια της Eκκλησίας, το καύχημα του Παύλου, το τείχος των Αγίων, το φως όλης της οικουμένης».  

      Ο άγιος Γερμανός, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, εγκωμιάζοντας τον Τίμιο Σταυρό, ο οποίος προβάλλεται για προσκύνηση, τον ονομάζει «βασιλική κλίνη». Κλίνη, πάνω στην οποία αναπαύθηκε ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, κατά τη φρικτή θυσία του Γολγοθά. 

     Η κατάνυξη και η χαρμολύπη της Μ. Τεσσαρακοστής και ιδιαίτερα η βίωση των Αγίων και Αχράντων Παθών του Χριστού μας, μπορούν να μας δώσουν την πραγματική χαρά της Αναστάσεως. Αυτό μας κάνει να υπομένουμε με καρτερία και υπομονή τα προβλήματα της ζωής, δηλαδή να υπομένουμε τον προσωπικό μας σταυρό (Ματθ.16,24), ελπίζοντας εξάπαντος στην επερχόμενη ανάσταση, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Αυτή η ακράδαντη πίστη μας δίνει δύναμη και μας κάνει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή με αισιοδοξία, σε αντίθεση με την παποπροτεστατική Δύση, η οποία ζητά εναγωνίως την ευδαιμονία χωρίς τη θυσία, δηλαδή ζητά την ανάσταση χωρίς το σταυρό. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να τη συναντήσει πουθενά. Η ελληνορθόδοξη παράδοσή μας έχει ως βάση την παύλειο αρχή: «ει δε απεθάνομεν συν Χριστώ, πιστεύομεν ότι και συζήσομεν αυτώ, ειδότες ότι Χριστός εγερθείς εκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει, θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει» (Ρωμ.6,8-9). Αυτό μας κάνει να ξεχωρίζουμε από την αιρετική Δύση, η οποία όζει από απαισιοδοξία, εξαιτίας του πνευματικού της θανάτου, μη έχοντας ελπίδα αναστάσεως, διότι δεν πιστεύει στη δύναμη του Σταυρού του Χριστού και δεν έχει την ταπεινή διάθεση να συσταυρωθεί μαζί Του, για να μπορέσει έτσι να συναναστηθεί με Αυτόν. Η Ορθοδοξία μας είναι η Εκκλησία του Σταυρού γι’ αυτό βιώνει και ζει αδιάκοπα την ανείπωτη χαρά της Αναστάσεως, ως η πραγματική και μοναδική Εκκλησία της Αναστάσεως.

      Ο Χριστός μας καλεί, με την ανάγνωση του Ευαγγελίου της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, να αναλάβουμε τον προσωπικό μας σταυρό και να Τον ακολουθήσουμε. Ο δικός μας σταυρός είναι η προσωπική μας υποχρέωση, ο αγώνας 

μας, να αποβάλλουμε από μέσα μας το κακό και  την αμαρτία. Να κόψουμε τα πάθη μας. Να πολεμήσουμε το κακό όπου και αν βρίσκεται. Να εναντιωθούμε στο διάβολο, ο οποίος βρίσκεται δίπλα μας και προσπαθεί να μας παρασύρει στην αμαρτία, για να μας καταστρέψει. Να αποκολληθούμε από το βούρκο των αμαρτωλών έξεων και να στολιστούμε με αρετές. Να τρανώσουμε την πίστη μας στο Χριστό και να αποβάλλουμε από μέσα μας τα ολέθρια σπέρματα και ζιζάνια της απιστίας, τα οποία μας σπέρνει ο σατανάς. Να ζήσουμε βίο ενάρετο, προσαρμόζοντας τη ζωή μας στο μεγάλο πρότυπο, το Χριστό μας.

       Να δούμε τους συνανθρώπους μας ως αδελφούς μας και να πάψουμε να τους θεωρούμε εχθρούς μας και αντίζηλους. Να σταματήσουμε κάθε εχθρική διάθεση προς τον οποιοδήποτε θεωρούμε εχθρό μας, ό, τι κακό και αν μας προξένησε, και να συμφιλιωθούμε μαζί του. Να κάνουμε πράξη την αγάπη προς αυτούς, με έργα φιλανθρωπίας, έχοντας την βεβαιότητα πως ό, τι προσφέρουμε στον αναξιοπαθούντα συνάνθρωπό μας το προσφέρουμε στο Χριστό. 

      Να εντάξουμε στην προσωπική μας σταυρική πορεία, την συνειδητή εκκλησιαστική μας ζωή. Να εκκλησιαζόμαστε ανελλιπώς. Να βρισκόμαστε συνεχώς σε κατάσταση μετάνοιας, να εξομολογούμαστε, να κοινωνάμε τακτικά το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Και τέλος καλούμαστε να ομολογούμε ευθαρσώς το Θεό σε κάθε μας λόγο, οπουδήποτε  βρισκόμαστε. Να δηλώνουμε την ορθόδοξη πίστη μας, ως την μόνη σώζουσα πίστη, για να έχουμε την ελπίδα ότι, όπως  ομολογούμε το Χριστό μας, έτσι θα μας ομολογήσει και Εκείνος, ενώπιον του Ουράνιου Πατέρα μας! 

       Μπορεί να μας φαίνεται βαρύς αυτός ο σταυρός, αλλά δεν είναι. Είναι χρηστός, εύχρηστος, ελαφρός, όπως μας διαβεβαίωσε ο Κύριός μας. Αυτός με τη λυτρωτική Του χάρη τον κάνει ανάλαφρο και την σταυρική μας πορεία ευχάριστη.  Μας καλεί: Ελάτε κοντά μου όλοι οι κουρασμένοι και βαρυφορτωμένοι από το άχθος της αμαρτίας, από τα προβλήματα και τα βάσανα της ζωής και Εγώ θα σας αναπαύσω. Μπείτε στο δικό μου ζυγό, βαδίστε στη δική μου πορεία, παραδειγματιστείτε από τη δική μου πραότητα και ταπεινή και καταδεκτική καρδιά, η οποία φλέγεται από αγάπη για σας και βρείτε πραγματική και μόνιμη ανάπαυση στις κουρασμένες και ταλαιπωρημένες ψυχές σας. Εγώ θα κάνω ελαφρό και εύχρηστο το σταυρικό φορτίο της ζωής μας! Τέτοια παρηγορητικά λόγια αγάπης και συμπόνιας προς τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο δεν ξεστόμισε ποτέ κανένας ιδρυτής θρησκείας, φιλόσοφος, κοινωνικός αναμορφωτής. Τα διακήρυξε ο μόνος πραγματικός φιλάνθρωπος, ο Ενανθρωπήσας Θεός μας, ο Κύριός μας και Λυτρωτής μας Χριστός. Εμείς δεν έχουμε παρά να αποδεχτούμε την πρόσκληση της σωτηρίας μας, να Του πούμε το μεγάλο και αποφασιστικό, Ναι! Να Του παραδοθούμε ψυχή τε και σώματι, να ανήκουμε μόνο σ’ Αυτόν. Να αλλάξουμε πορεία στη ζωή μας. 

       Το κατανυκτικό κλίμα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής μπορεί να μας βοηθήσει να πραγματοποιήσουμε αυτό το μεγάλο άλμα μας, από τους κακοτράχαλους και σκοτεινούς δρόμους της αμαρτίας, οι οποίοι οδηγούν στη φθορά και το θάνατο, στο ολόφωτο δρόμο της σωτηρίας, στην ένωσή μας με το Σωτήρα μας Χριστό, στην ουράνια βασιλεία του Θεού, στην αιώνια ζωή και μακαριότητα. Και κάτι τελευταίο και σημαντικό: να βάλλουμε το Σταυρό στη ζωή μας. Να Θωρακιστούμε με αυτόν. Να κάνουμε το σημείο του σταυρού, όταν σηκωνόμαστε από το κρεβάτι μας, όταν τρώμε, όταν φεύγουμε από το σπίτι και σταυρώνουμε την πόρτα, όταν περνάμε μπροστά από εκκλησία. Όταν ακούμε κάτι καλό ή κακό. Όταν πάμε για ύπνο το βράδυ. Να Φοράμε πάντα επάνω μας σταυρό. Διότι «Χριστιανός χωρίς το σημείο του Σταυρού, μοιάζει με στρατιώτη χωρίς όπλο», όπως μας βεβαιώνει ο άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος!

Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, η Αγία μας Εκκλησία μας καλεί να προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό, για να πάρουμε δύναμη και κουράγιο, να συνεχίσουμε μέχρι το τέλος τον πνευματικό μας αγώνα. Να τρέψουμε σε άτακτη φυγή τον αντίδικό μας διάβολο, ο οποίος πασχίζει να μας πάρει με το μέρος του και να μας αποσπάσει από το Θεό. Να καταλάβουμε ότι το πραγματικό μας συμφέρον είναι να είμαστε με το Θεό, έστω και αν μας φαίνεται δύσκολη αυτή η σχέση, παρά με τον πλάνο, ο οποίος μας ωραιοποιεί την αμαρτία, για να μας παρασύρει στον όλεθρο. Ας σπεύσουμε λοιπόν να γονατίσουμε μπροστά στο υπέρτατο και σωτήριο αυτό σύμβολο της Εκκλησίας μας, για να λάβουμε τη χάρη του Θεού και τη δύναμη να συνεχίσουμε τον πνευματικό μας αγώνα, φθάνοντας καθαρμένοι και αγιασμένοι στο Άγιο Πάσχα, να βιώσουμε οντολογικά το μέγα και κοσμοσωτήριο γεγονός της Θείας Εγέρσεως, την κατάργηση του θανάτου και την ελπίδα της δικής μας αναστάσεως!   

Οι τρείς παγίδες που βάζει ο διάβολος στους ανθρώπους για να τους εξαπατήσει – Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος

Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακας, ο διάβολος θέτει τρεις παγίδες, τρεις λάκκους σε κάθε άνθρωπο, με σκοπό να τον εξαπατήσει και να τον κάνει εργάτη του, χωρίς ο άνθρωπος να το καταλάβει. 

Οι τρεις αυτοί τάφροι είναι οι εξής:

α) εμποδίζει τους ανθρώπους να κάνουν το σωστό, ώστε να μην πάνε στην Εκκλησία και να μην συμμετέχουν στα Μυστήριά Της. 

Ο διάβολος, βάζει αυτούς τους ανθρώπους να κρίνουν τους Παππάδες και όλους τους πιστούς που καταφεύγουν σε Αυτήν, βρίσκοντας τα κουσούρια και τα ελαττώματά τους. 

Τους κάνει έτσι, να μένουν μακριά από την Εκκλησία και να θεωρούν τον εαυτόν τους καλύτερο από αυτούς, που πάνε στην Εκκλησία. 

Άλλους πάλι τους κρατά μακριά από την Εκκλησία με τη σάρκα, άλλους με το μεθύσι, άλλους με τον τζόγο κ.ά. 

Οι καρδιές των ανθρώπων αυτών σκλήρυναν και η συνείδησή τους πωρώθηκε. 

Ορισμένοι όμως ξεφεύγουν, από την πρώτη παγίδα, οπότε ο διάβολος επιστρατεύει μια δεύτερη παγίδα..

β) επιτρέπει τους ανθρώπους να κάνουν το σωστό, να πηγαίνουν στην Εκκλησία,  αλλά να το κάνουν με το δικό τους βολικό τρόπο, με το δικό τους μυαλό. Γι΄αυτό και βλέπουμε σήμερα πολλοί να έχουν δημιουργήσει μια δική τους θρησκεία,  βολική στα μέτρα τους.

Και ακούς μετά τον άλλον να σου λέει: 

Εγώ πήγα στην Εκκλησία σήμερα και άναψα το κερί μου. 

Και να πήγε για 10 λεπτά μόνο και να νομίζει ότι Εκκλησιάστηκε. 

Άλλος περιμένει να χτυπήσει η τρίτη καμπάνα για να

πάει στην Εκκλησία. 

Άλλος πάλι Κοινωνεί, χωρίς να εξομολογηθεί και πολλά άλλα. 

Όλα αυτά όμως, όχι μόνο δεν ωφελούν, αλλά και βλάπτουν. 

Ορισμένοι όμως, έχουν ξεφύγει και από αυτήν την παγίδα, οπότε ο διάβολος τους θέτει μια τρίτη παγίδα 

γ) ο διάβολος πηγαίνει στο αυτί τους και τους λέει: 

Μακάρι να κάνουν και οι άλλοι αυτά που κάνεις εσύ! 

Έρχεται δηλ. ο διάβολος σε αυτούς και τους συγκρίνει με τους άλλους και τους επιβραβεύει. 

Το αποτέλεσμα είναι, να παίρνει το μυαλό τους αέρα και να κατηγορούν τους άλλους, που δεν κάνουν, αυτά που κάνουν αυτοί και έτσι χάνεται όλος ο μισθός τους.