Αγαπώ τον Χριστό
Ⲟⲣⲑoⲇoⲝo Ⲭⲣⲓcⲧⲓⲁⲛⲓⲕoⲛ ⲓcⲧoⲗoⲅⲓoⲛ ⲡⲣoc Ⲇoⲝⲁ Ⲑⲉoⲩ
21 Νοεμβρίου – Τα Εισόδια της Θεοτόκου. Η Παναγία ζούσε μέσα σε σιωπή, εμείς όλο μιλάμε...
Γνωρίζεις τι συμβολίζουν τα Στέφανα του γάμου; – Αγαπώ τον Χριστό
Αν παντρεύεσαι σε λίγους μήνες, σίγουρα έχεις ξεκινήσει ήδη την προετοιμασία αυτού του γάμου: νυφικό, μακιγιάζ, χτένισμα, μπομπονιέρες, εύρεση κουμπάρων, εύρεση χώρου για την δεξίωση, σωστά;
Ανάμεσα σε όλη αυτή την προετοιμασία, έχεις μάθει τους συμβολισμούς που κρύβονται κατά την τέλεση αυτού του μυστηρίου;
Γνωρίζεις άραγε τι σημαίνουν τα στέφανα γάμου που φορούν οι νεόνυμφοι στην εκκλησία; Οι συμβολισμοί κατά την τέλεση του γάμου είναι πολλοί, όλοι προέρχονται από το παρελθόν και δίνουν μία ιδιαίτερα συγκινησιακή φόρτιση αυτή τη τόσο ξεχωριστή μέρα. Αν αναρωτιέσαι τι συμβολίζουν τα στέφανα γάμου, αφιέρωσε λίγα λεπτά από τον χρόνο σου και διάβασε τις επόμενες γραμμές του κειμένου.
Ποια είναι η ιστορία των στεφάνων γάμου;
Τα στέφανα γάμου δεν είναι μία νέα προσθήκη των τελευταίων χρόνων στο μυστήριο του γάμου. Έχουν μία πολύ μακρά ιστορία που χρονολογείται αρκετούς αιώνες πίσω. Πιο συγκεκριμένα, τα στέφανα του γάμου ξεκίνησαν στην αρχαία Ελλάδα. Εκείνη την περίοδο, τα έφτιαχναν από φυτά όπως ήταν η λεμονιά, οι λεμονανθοί, ο υάκινθος, το κλήμα και η ελιά και θεωρούνταν σημαντικά για την γαμήλια τελετή.
Δεν τα φορούσαν στο κεφάλι μόνο οι νεόνυμφοι αλλά τα φορούσαν και οι καλεσμένοι της γαμήλιας τελετής. Δημιουργούνταν ένα είδος πομπής από όλους τους παρευρισκόμενους που ακολουθούσε το ζευγάρι μέχρι την τελική ένωσή τους. Τα στεφάνια από λεμονανθούς στην αρχαία Ελλάδα συμβόλιζαν την αγνότητα.
Στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, τα στέφανα γάμου απαγορεύτηκαν γιατί θεωρήθηκαν παγανιστικά σύμβολα. Αργότερα, ωστόσο, επανήλθαν τα γαμήλια στέφανα και την εποχή του Βυζαντίου έχασαν την απλότητα τους, μετατράπηκαν σε βασιλικά σύμβολα και ξεκίνησαν να μοιάζουν με κορώνες.
Ποιος είναι ο συμβολισμός των στεφάνων γάμου;
Τα στέφανα του γάμου είναι από τα πιο σπουδαία σύμβολα σε ένα γάμο και έχουν πολλές ερμηνείες. Αρχικά, τα γαμήλια στέφανα συμβολίζουν την δημιουργία ενός νέου βασιλείου. Η νύφη είναι η βασίλισσα και ο γαμπρός είναι ο βασιλιάς που θα ξεκινήσουν μέσα στο βασίλειό τους τη νέα τους ζωή. Ο ιερέας επικαλείται τον Θεό, ευλογώντας τα στέφανα πάνω στο ευαγγέλιο και κάνοντας σταυρό πάνω από τα κεφάλια του άντρα και της γυναίκας, προκειμένου να στεφανωθούν με δόξα και τιμή στο νέο τους βασίλειο. Σε αυτό, θα κυβερνούν πάντα με δικαιοσύνη, σοφία και σύνεση.
Άλλοι συμβολισμοί των γαμήλιων στεφάνων
Υπάρχει και άλλος συμβολισμός που κρύβεται στα γαμήλια στεφάνια. Πιο συγκεκριμένα, θυμίζουν τα ακάνθινα στεφάνια που φορούσαν στα μέτωπά τους οι μάρτυρες και ο Χριστός. Έτσι, τα στέφανα συμβολίζουν τις θυσίες που απαιτούνται σε κάθε γάμο προκειμένου αυτός να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Επιπλέον, στα αρχαία χρόνια, οι αθλητές που νικούσαν στους αγώνες ή οι στρατιώτες που επέστρεφαν από το πόλεμο νικητές φορούσαν στεφάνια από ελιά ή από δάφνη. Τα γαμήλια στέφανα θεωρούνται και σύμβολα νίκης, σύμφωνα με την εκκλησία. Το ζευγάρι που τα φοράει, νίκησε, κατάφερε να φτάσει ως στο ναό, υπερνίκησε όλες τις σαρκικές απολαύσεις και παρέμειναν αγνοί. Επίσης, με τα στέφανα, οι ιερείς τονίζουν στους νεόνυμφους πως θα πρέπει να παραμένουν νικητές ακόμα και όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινή τους ζωή.
Τα στέφανα γάμου, ακόμα, είναι και σύμβολα δέσμευσης μεταξύ του ζευγαριού. Η κορδέλα που ενώνει τα στέφανα και στο τέλος δένεται σφιχτά, υποδηλώνει πως οι νεόνυμφοι δένονται για πάντα μαζί με άρρηκτους δεσμούς. Ο ιερέας εναλλάζει τα στεφάνια στα κεφάλια του ζευγαριού για να δείξει πως οι ρόλοι τους θα αλλάζουν συνέχεια. Επίσης, τα στέφανα έχουν κυκλικό σχήμα, χωρίς αρχή και τέλος για να συμβολίσουν την αιώνια αγάπη του ζευγαριού και την πληρότητα που νιώθουν.
Ανακεφαλαιώνοντας, τα στέφανα που φοράει ο γαμπρός και η νύμφη στον γάμο είναι δύο πολύτιμα σύμβολα. Αντιπροσωπεύουν την ενότητα μεταξύ του ζευγαριού που εκείνη την στιγμή παντρεύεται. Φανερώνουν την αφοσίωση του ενός στον άλλον καθώς και την πρόθεση που έχει το ζευγάρι να μοιραστούν την ζωή τους για πάντα μαζί.
Ὁ Θεός φταίει – Ὁ Θεός, βέβαια, δέν ὑπάρχει– Ὡστόσο ὅμως φταίει. – Αγαπώ τον Χριστό
Αὐτή τή χρονιά, περισσότερο ἀπό ποτέ ἄλλοτε, τό χάος ἀνάμεσα στά Χριστούγεννα καί στή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἔχει μεγαλώσει. Ἡ ἀνθρωπότητα προτιμάει νά λέει ὅτι γιορτάζει τό χειμερινό ἡλιοστάσιο,παρά τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Μ’ ἄλλα λόγια, ξαναγυρίσαμε στή λατρεία τοῦ θεοῦ–ἥλιου, πού ἦταν τόσο “τῆς μόδας” στά χρόνια τῆς παρακμῆς τῆς Ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Δηλαδή, προτιμᾶμε νά γιορτάζουμε τήν τροχιά ἑνός ἀστεριοῦ πού δέν εἶναι τίποτα περισσότερο ἀπό μιά διαστημική σκόνη, χαμένη στό χάος τοῦ οὐρανοῦ, παρά νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό Λόγο –Αὐτόν πού ἔφερε στήν ὕπαρξη τά πάντα– γιατί καταδέχτηκε νά γεννηθεῖ σάν ἄνθρωπος. Καί, κατά τά ἄλλα, θεωροῦμε ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα ἔχει κάνει πολλά βήματα μπροστά, ἀπό τότε πού λάτρευε τά στοιχεῖα τῆς φύσης καί τά ὀνόμαζε θεούς, γιατί τά φοβόταν!
Φέτος, ὅπως διάβασα, εἰδικοί “ἄθεοι φιλόσοφοι” –μέ πρῶτο τόν περίφημο συγγραφέα πού εἶχε τήν ἀλαζονεία νά ἰσχυρίζεται ὅτι τό βιβλίο του θά καταργήσει ὅλες τίς θρησκεῖες– ἀνέλαβαν ἐκστρατεία “διαφώτισης” τῶν “ἀφελῶν” πού ἐξακολουθοῦν νά πιστεύουν στό “παραμύθι” τῆς Γέννησης. Γι’ αὐτό καί, εἰδικά αὐτόν τόν μῆνα, ὀργανώνουν περιοδεῖες σάν νέοι “ἀπόστολοι” καί δίνουν διαλέξεις ἀθεΐας, ὥστε νά πετύχουν νά διώξουν καί τούς τελευταίους πιστούς ἀπό τίς ἐκκλησίες ὅλων τῶν δογμάτων.
Ἕνα ἀπό τά πιό ἰσχυρά –κατά τή γνώμη τους– ἐπιχειρήματα τῆς “ἀποτυχίας” τοῦ Χριστοῦ εἶναι: ποῦ εἶναι ἡ “ἐπί γῆς εἰρήνη” πού ὑποτiθεται ὅτι θά ἔφερνε; Ὑπάρχει πουθενά εἰρήνη στή γῆ σήμερα; Κι ἐγώ ἀναρωτιέμαι: Ὑπῆρχε πουθενά εἰρήνη στόν Παράδεισο; Ὁ Ἀδάμ εἶχε πόλεμο μέ τήν Εὔα. Ἡ Εὔα εἶχε πόλεμο μέ τό φίδι. Καί τό φίδι εἶχε πόλεμο μέ τόν Θεό. Ἄρα, ἡ ἴδια παράδοση συνεχίζεται ἀνά τούς αἰῶνες, μέ κάποια μικρά καί σπάνια διαλείμματα, ὅταν ἡ ἀνθρωπότητα ἀποπειράθηκε νά βρεῖ τή ζωή τῆς “ποθεινῆς πατρίδας” ἔτσι ὅπως μᾶς τήν εἶχε ἑτοιμάσει ὁ Θεός.
Ὁ κόσμος μας, ὅμως, δέν ἔχει οὔτε κἄν πόθο –ἔστω καί σάν ὄνειρο– τῆς μακρινῆς “πατρίδος” μας. Ὁ κόσμος μας εἶναι γεμάτος Ἀδάμ καί Εὔες καί φίδια πού συμφωνοῦν ὅλοι σέ ἕνα πρᾶγμα: ὁ Θεός φταίει! Γιά τά πάντα! Γιά τήν ψευτιά μου, γιά τήν ἀδικία μου, γιά τούς φόνους μου, γιά τήν ἁρπαχτικότητά μου, γιά τίς δολοπλοκίες μου. Ὁ Θεός φταίει! Ὁ Θεός, βέβαια, δέν ὑπάρχει. Ὡστόσο ὅμως φταίει!
Φταίει γιά τά χάλια τῆς πατρίδας μας, γιά τήν αἰσχρότητα καί τήν ἀνεντιμότητά μας. Φταίει γιά τίς σφαγές στό Κονγκό, στή Σομαλία, τή Νιγηρία καί λίγο–πολύ σ’ ὅλη τήν Ἀφρική. Φταίει γιά τούς πολέμους στό Ἀφγανιστάν, στό Ἰράκ, στό Ἰράν, στή Συρία, στήν Αἴγυπτο, στή Γάζα…
Φταίει γιατί ἡ Ἀμερική θέλει νά πουλήσει ὅπλα κι ἡ Εὐρώπη νά λύση τό οἰκονομικό της πρόβλημα ἀπομυζῶντας τό αἷμα λαῶν. Φταίει, γιατί τό πανέμορφο μόριο διαστημικῆς σκόνης πού μᾶς δίνει ζωή τόσα χρόνια, πεθαίνει…Τόν βρήκαμε τόν φταίχτη. Τήν αἰτία ὅλων τῶν κακῶν μας. Εἶναι ὁ Θεός!…Τό παράξενο εἶναι ὅτι ὁ Θεός –πού γεννήθηκε σάν ἄνθρωπος καί μᾶς ἄφησε νά Τόν δοῦμε καί νά Τόν ψηλαφίσουμε γιά νά μήν ἀμφιβάλλουμε ὅτι ὑπάρχει– δέν μᾶς εἶπε καί δέν μᾶς λέει: ἐσεῖς φταῖτε. Θά μποροῦσε καί νά τό πεῖ καί νά τό ἀποδείξει, ἀλλά δέν τό λέει. Δέν μᾶς κηρύσσει τόν ἴδιο πόλεμο πού Τοῦ ἔχουμε ἐμεῖς κηρύξει. Ἦρθε εἰρηνικός, γιά νά βροῦν τήν εἰρηνική πατρίδα τους οἱ ἄνθρωποι τῆς εἰρήνης. Ἦρθε ὁ μόνος ἀθῶος, σάν ἄλλος μονόκερως, γιά νά ἀναγνωρίσουν οἱ ἐλάχιστοι μονόκεροι, πού δέν μποροῦν νά βροῦν τόν ρόλο τους στήν ἀνθρώπινη κωμωδία, τόν “πρό Ἑωσφόρου” Πατριάρχη καί Βασιλέα τους. Δέν ρώτησε ποιός φταίει. Περιμένει αὐτούς πού θά Τοῦ ποῦν: ἐγώ φταίω, κι ἄς εἶναι αὐτοί -ὅπως Ἐκεῖνος- οἱ μόνοι ἀθῶοι. Αὐτούς περιμένει –τούς ἐλάχιστους– καί σ’ αὐτούς ἀνήκει ἡ «ἐπί γῆς εἰρήνη». Γιατί αὐτοί μετατρέπουν τό δικό τους μικρό κομμάτι γῆς –ἐκεῖ πού πατοῦν, ἐκεῖ πού ζοῦν– σέ κομμάτι τῆς χαμένης «ποθεινῆς» πατρίδας, κι ὄχι κομμάτι τοῦ ἐλεεινοῦ κόσμου μας.
Καλό θά ἦταν, ὅλοι μας, σ’ ὅποιο στάδιο τῆς ζωῆς κι ἄν βρισκόμαστε, νά στήσουμε τόν ἑαυτό μας κι ὄχι τόν Θεό ἀπέναντί μας. Καί νά ποῦμε στόν ἑαυτό μας, ὄχι στόν Θεό, «ἐσύ φταῖς»! Γιατί ἐμεῖς φταῖμε! Γιά ὅλα! Ἀκόμα καί γιά τούς μακρινούς πολέμους πού, μπορεῖ νά τούς ξεκινοῦν ἄλλοι, ἐρήμην μας, ἀλλά πού θά τούς ξεκινούσαμε ἐμεῖς ἄν εἴμαστε στή θέση τους.Καλό θά ἦταν νά στήσουμε τόν ἑαυτό μας καί νά τόν ἀναγκάσουμε νά διαλέξει ποιόν θεό προτιμάει, τόν θεό-ἥλιο, ἤ τόν Θεό-Λόγο; Νά διαλέξει τί θέλει νά γιορτάσει: τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ἤ τό χειμερινό ἡλιοστάσιο; Κι ἀφοῦ διαλέξουμε, νά ἀρχίσουμε νά παίρνουμε τή ζωή μας λιγάκι στά σοβαρά…
Νινέττα Βολουδάκη
Μας ρωτήσατε : Είναι γρουσουζιά να συναντηθούν δύο νύφες στην ίδια εκκλησία ;
Από πολλούς θεωρείται μεγάλη γρουσουζιά να συναντηθούν δύο νύφες στην ίδια εκκλησία και για αυτόν τον λόγο, κάποιες φορές η νύφη…κόβει βόλτες γύρω από το ναό μέχρι να φύγει η νύφη του προηγούμενου γάμου… Τι λεει η εκκλησία για αυτό όμως;
Η συνήθεια να μην συναντώνται δύο νύφες στον προαύλιο χώρο του ναού ή και μέσα σε αυτόν, εντάσσεται στις προλήψεις του λαού μας.
Άλλωστε, στα πρώτα χριστιανικά χρόνια όλα τα μυστήρια τελούνταν κοινά για όλους τούς πιστούς κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας. Έτσι μαζί τελούνταν τα βαπτίσματα, μαζί και οι γάμοι.
Με ποια λογική δυο αδέρφια δεν μπορούν να παντρευτούν μέσα στον ίδιο χρόνο; Ή αδέρφια γεννημένα κατά τον ίδιο μήνα άλλου έτους, δεν «κάνει» να παρευρεθεί ο ένας στον γάμο του άλλου; Με ποια λογική αυτοί που θα παραλάβουν τον κουμπάρο πρέπει να γυρίσουν από άλλο δρόμο για να μην χαλάσει» ο γάμος;
Με ποια λογική δεν κάνει το νιόπαντρο ζευγάρι να φυτέψει δέντρα κατά τον πρώτο χρόνο του γάμου τους; Γιατί η νύφη δεν πρέπει να σκουπίσει το σπίτι της την πρώτη εβδομάδα μετά τον γάμο της. Γιατί λέμε ότι «χαλάει» το προξενιό αν μπούμε από μια είσοδο και βγούμε από μια άλλη;
Οι συνήθειες αυτές κάθε άλλο παρά σωστές είναι. Θα μπορούσαμε να πούμε δε ότι δείχνουν τη ρηχότητα, σε όσους πιστεύουν σ’ αυτές τις προλήψεις της πίστεως των.
Επιπροσθέτως, όταν οι πιστοί δεν έχουν πνευματική ζωή και φυσικά ούτε μυστηριακή ζωή, τότε εύκολα ασπάζονται πολλές δοξασίες και πέφτουν θύματα επιτηδείων «τσαρλατάνων» και αυτόκλητων σωτήρων και γίνονται βορά προβατόσχημων λύκων.
Η καλή γνώση περί της πίστεώς μας αποτελεί τη νοητή ασπίδα προφύλαξης της ζωής μας από τέτοιες άσχημες καταστάσεις, που μάλλον δεσμεύουν τον άνθρωπο και τον κάνουν πειθήνιο όργανο επιτηδείων μάγων, μαγισσών, μέντιουμ, χαρτοριχτρών και φλιτζανούδων.
Όλοι οι προαναφερθέντες χορεύουν στο χορό που έστησε ο διάβολος και εμπλέκουν και τούς ανυποψίαστους ορθοδόξους πιστούς μας στις πλεκτάνες τους, οδηγώντας τους πολλές φορές στην απόγνωση.
Για τον λόγο αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία, τονίζουμε, ποτέ δεν θεώρησε κακό το να συναντηθεί μια νύφη με την άλλη, ίσα-ίσα χαίρεται η αγία μας Εκκλησία, όταν τα παιδιά της ζητούν την ευλογία της.
Θα δώσεις λόγο στον Θεό, αν μεγάλωσες σωστά το παιδί σου – Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Η Πάτρα υποδέχεται την Ιερά εικόνα της Παναγίας Βηματάρισσας εκ της ιεράς Μονής Βατοπαιδίου
13 Νοεμβρίου – Αγία Ανθούσα (η μητέρα του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου )
Του είπα «Φίλε πάω να πλύνω τα πιάτα και επιστρέφω αμέσως.» με κοίταξε ξαφνικά περίεργα
Πραγματικές, αληθινές ανθρώπινες σχέσεις..
Ήρθε ένας φίλος στο σπίτι μου για καφέ και καθίσαμε και μιλήσαμε για τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και για διάφορα κοινωνικά θέματα.
Σε ένα σημείο της συζήτησης, του είπα:
«Πάω να πλύνω τα πιάτα και επιστρέφω αμέσως.»
Με κοίταξε σαν να του είπα ότι θα φτιάξω έναν διαστημικό πύραυλο.
Μου είπε λοιπόν με θαυμασμό αλλά λίγο μπερδεμένος:
«Χαίρομαι που βοηθάς τη γυναίκα σου, εγώ δεν βοηθάω γιατί όταν κάνω κάτι η γυναίκα μου δεν το εκτιμά.
Kαθάρισα τα πατώματα την περασμένη εβδομάδα και δεν άκουσα, ούτε ένα ευχαριστώ.»
Πήγα πίσω για να καθίσω μαζί του και του εξήγησα ότι δεν «βοήθησα» τη γυναίκα μου.
Στην πραγματικότητα, η γυναίκα μου δεν χρειάζεται βοήθεια, χρειάζεται έναν σύντροφο.
Είμαι μέλος στο σπίτι μου και σε αυτή την κοινωνία οι λειτουργίες μοιράζονται, αλλά δεν είναι «βοήθεια».
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να καθαρίσει το σπίτι, γιατί μένω και εγώ εδώ και θέλω να καθαρίζουμε και οι δύο.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να μαγειρεύει, γιατί θέλω να φάω και χρειάζεται να μαγειρεύουμε και οι δύο.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να πλένει τα πιάτα μετά το φαγητό, γιατί χρησιμοποιώ κι εγώ τα πιάτα.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου με τα παιδιά της, γιατί είναι και δικά μου παιδιά και έχω υποχρέωση να είμαι δίπλα τους σαν σωστός πατέρας.
Δεν είμαι οικιακή βοηθός, είμαι μέλος του σπιτιού., του δικού μου σπιτιού ….
Και μιλώντας για επαίνους, ρώτησα τον φίλο μου πότε ήταν η τελευταία φορά αφού η γυναίκα του τελείωσε με το καθάρισμα του σπιτιού, το πλυντήριο, την αλλαγή των σεντονιών, το μπάνιο των παιδιών, το μαγείρεμα, την οργάνωση κλπ. , την ευχαρίστησε για τη μεγάλη της προσφορά.
Το σκέφτηκες ποτέ αδερφέ;
Επαινείτε λοιπόν τον άνθρωπό σας με αγάπη, με σεβασμό, με τον τρόπο που θέλετε να κάνουν και σε σας, με την ίδια ένταση.
Στο κάτω κάτω είναι δική σας επιλογή, δική σας απόφαση να μοιρασθείτε τη ζωή σας με αυτόν τον άνθρωπο
Δώστε της ένα χεράκι, συμπεριφερθείτε σαν πραγματικός σύντροφος, όχι σαν επισκέπτης που έρχεται απλά για να φάει, να κοιμηθεί, να κάνει μπάνιο και να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ανάγκες…
Σαν στο σπίτι σου. Στο σπίτι σου…..
Η πραγματική αλλαγή στην κοινωνία μας ξεκινάει από τα σπίτια μας, από την αγωγή που δίνουμε στα παιδιά μας.
Ας διδάξουμε στους γιους και τις κόρες μας , την πραγματική έννοια της συντροφικότητας,
της ισοτιμίας, του σεβασμού της ανθρώπινης υπόστασης και τελικά της αληθινής αγάπης.
Ίσως με αυτό τον τρόπο, βάλουμε ένα λιθαράκι, να κρατηθούν κάποια σπίτια πραγματικά ευτυχισμένα, στεριωμένα.
Να μην παραμένει μόνο σαν ευχή στο ιερό μυστήριο του γάμου, που εύκολα την παίρνει ο άνεμος , που δίνουμε στους νιόπαντρους να είναι αγαπημένοι, στεριωμένοι, ευτυχισμένοι,
αλλά κάποια στιγμή να γίνει και πραγματικότητα ….. !!!
10 Νοεμβρίου – Ή κοίμησις τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου (1989)
Ιερέας προσφέρει δωρεάν νυφικό σε κοπέλες που δεν μπορούν να το αποκτήσουν.
21 Νοεμβρίου – Τα Εισόδια της Θεοτόκου. Η Παναγία ζούσε μέσα σε σιωπή, εμείς όλο μιλάμε...
Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον (Λουκ. α’ 46) Αδελφοί, έχουμε πέντε λέξεις όλες κι όλες ειπωμένες από την Παναγία, καταγεγραμμέν...
-
Πρεσβυτέρες μιλούν για τις χαρές και τις προκλήσεις μιας ζωής αφιερωμένης στην Εκκλησία Η πρεσβυτέρα είναι η «ραχοκοκαλιά» της ζ...
-
Με μια απόφαση καταπέλτης -είναι χωρίς προηγούμενο – το Άγιο Όρος με ομόφωνη απόφαση όλων των Μονών, έστειλαν γράμμα στον Οικουμ...