Η Ορθόδοξη εκκλησίας της Ουκρανίας ανεξαρτητοποιείται από το πατριαρχείο Μόσχας

Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας της 27ης Μαΐου 2022

Το Συμβούλιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (εφεξής - το Συμβούλιο), που πραγματοποιήθηκε στις 27 Μαΐου 2022 στο Κίεβο, εξέτασε ζητήματα εκκλησιαστικής ζωής που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της στρατιωτικής επίθεσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας. Με βάση τα αποτελέσματα των εργασιών, το Συμβούλιο ενέκρινε τα ακόλουθα:

1. Το Συμβούλιο καταδικάζει τον πόλεμο ως παραβίαση της εντολής του Θεού "Μη σκοτώσεις!" (Έξοδος 20:13) και εκφράζει συλλυπητήρια σε όλους όσους υπέφεραν στον πόλεμο.

2. Το Συμβούλιο απευθύνει έκκληση στις αρχές της Ουκρανίας και στις αρχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας να συνεχίσουν τη διαδικασία διαπραγμάτευσης και να αναζητήσουν μια ισχυρή και λογική λέξη που θα μπορούσε να σταματήσει την αιματοχυσία.

3. Διαφωνούμε με τη θέση του Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσίας Κυρίλλου για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

4. Το Συμβούλιο ενέκρινε τις σχετικές προσθήκες και τροποποιήσεις στο Καταστατικό για τη Διοίκηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, που μαρτυρούν την πλήρη ανεξαρτησία και αυτονομία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

5. Το Συμβούλιο εγκρίνει τα ψηφίσματα των Επισκόπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας και τις αποφάσεις των Ιερών Συνόδων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, που συνήλθαν μετά την τελευταία Σύνοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (8 Ιουλίου 2011). Το Συμβούλιο εγκρίνει τις δραστηριότητες του Τμήματος Υποθέσεων και των Συνοδικών Ιδρυμάτων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

6. Το Συμβούλιο εξέταζε την αποκατάσταση της ειρήνης στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.

7. Κατά την περίοδο του στρατιωτικού νόμου, όταν οι σχέσεις μεταξύ των επισκοπών και του εκκλησιαστικού κέντρου ηγεσίας είναι περίπλοκες ή απουσιάζουν, το Συμβούλιο κρίνει σκόπιμο να δώσει στους επισκόπους επισκόπους το δικαίωμα να αποφασίζουν για ορισμένα θέματα της επαρχιακής ζωής στην αρμοδιότητα του Ιερού. Συνόδου ή του Προκαθήμενου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας., με μετέπειτα, στην αποκατάσταση των ευκαιριών, την ενημέρωση των κληρικών.

8. Πρόσφατα, μια νέα ποιμαντική πρόκληση είναι ιδιαίτερα έντονη για την Εκκλησία μας. Κατά τη διάρκεια των τριών μηνών του πολέμου, περισσότεροι από 6 εκατομμύρια Ουκρανοί πολίτες αναγκάστηκαν να πάνε στο εξωτερικό. Κυρίως Ουκρανοί από τις νότιες, ανατολικές και κεντρικές περιοχές της Ουκρανίας. Πολλοί από αυτούς είναι πιστοί στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Μητρόπολη Κιέβου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας δέχεται εκκλήσεις από διάφορες χώρες με αίτημα να ανοίξουν Ουκρανικές Ορθόδοξες ενορίες. Είναι προφανές ότι πολλοί συμπατριώτες μας θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους, πολλοί όμως θα μείνουν για μόνιμη διαμονή στο εξωτερικό. Από αυτή την άποψη, το Συμβούλιο εκφράζει τη βαθιά του πεποίθηση ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας δεν μπορεί να αφήσει τους πιστούς της χωρίς πνευματική φροντίδα, πρέπει να είναι μαζί τους στις δοκιμασίες τους και να οργανώνει εκκλησιαστικές κοινότητες στη διασπορά.

9. Έχοντας επίγνωση της ιδιαίτερης ευθύνης ενώπιον του Θεού, το Συμβούλιο εκφράζει τη βαθιά του λύπη για την έλλειψη ενότητας στην Ουκρανική Ορθοδοξία. Η Σύνοδος αντιλαμβάνεται την ύπαρξη σχίσματος ως μια βαθιά οδυνηρή πληγή στο σώμα της εκκλησίας. Είναι ιδιαίτερα λυπηρό ότι οι πρόσφατες ενέργειες του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στην Ουκρανία, που είχαν ως αποτέλεσμα τη συγκρότηση της «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας», απλώς βάθυναν τις παρεξηγήσεις και οδήγησαν σε σωματική αντιπαράθεση. Όμως, ακόμη και σε τέτοιες καταστάσεις κρίσης, το Συμβούλιο δεν χάνει τις ελπίδες του για επανέναρξη του διαλόγου. Για να πραγματοποιηθεί ο διάλογος, οι εκπρόσωποι της PCU πρέπει:

- να σταματήσει η κατάσχεση εκκλησιών και οι αναγκαστικές μεταφορές ενοριών της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

- να συνειδητοποιήσουν ότι το κανονικό τους καθεστώς, όπως κατοχυρώνεται στο «Καταστατικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας», είναι στην πραγματικότητα μη αυτοκέφαλο και σημαντικά κατώτερο από τις ελευθερίες και τις ευκαιρίες σε εκκλησιαστικές δραστηριότητες που παρέχει το Καταστατικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

- να επιλυθεί το ζήτημα της κανονικότητας της ιεραρχίας της PCU, διότι για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, όπως και για τις περισσότερες Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, είναι προφανές ότι για να αναγνωριστεί η κανονικότητα της ιεραρχίας της PCU είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η αποστολική διαδοχή των επισκόπων της.

Το Συμβούλιο εκφράζει τη βαθιά του πεποίθηση ότι το κλειδί για την επιτυχία του διαλόγου δεν πρέπει να είναι μόνο η επιθυμία αποκατάστασης της ενότητας της εκκλησίας, αλλά και η ειλικρινής επιθυμία να οικοδομηθεί η ζωή του στις αρχές της χριστιανικής συνείδησης και της ηθικής αγνότητας.

10. Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα της εργασίας που έγινε, το Συμβούλιο προσφέρει ευχαριστήρια προσευχή στον Ελεήμονα Κύριο για τη δυνατότητα αδελφικής επικοινωνίας και εκφράζει την ελπίδα για τον τερματισμό του πολέμου και τη συμφιλίωση των εχθρών. Σύμφωνα με τον Άγιο Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη τον Θεολόγο, είθε η «χάρις, έλεος και ειρήνη από τον Θεό Πατέρα και από τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Υιό τον Πατέρα, εν αλήθεια και αγάπη» να είναι μαζί μας όλους, ιδιαίτερα τους αδελφούς και τις αδελφές. ο Ανέστης Χριστός 1:3).

Άγιον Όρος : Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ξεκινήσει από το 2014 μεταξύ αδελφών

Ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἀπὸ τοῦ ἔτους 2014 ἀρξαμένου πολέμου εἰς τὴν Οὐκρανίαν, μεταξὺ ἀδελφῶν ἡνωμένων ἀπ’ αἰῶνος μὲ κοινὴν ἐν Χριστῷ πίστιν καὶ ἱστορίαν, ἀπὸ καιροῦ ἔχει προτρέψει τὰ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερὰ Καθιδρύματα ἵνα ἐντείνουν τὰς δεήσεις καὶ προσευχὰς πρὸς κατάπαυσιν αὐτοῦ.

Συνεχιζομένου δὲ καὶ ἐνταθέντος ἐπ᾽ ἐσχάτων αὐτοῦ, ἐκφράζει μετὰ συνοχῆς καρδίας τὴν βαθεῖαν λύπην αὐτῆς διὰ τὰς ἀπωλείας τόσων ἀδελφῶν ἡμῶν καὶ τὴν συμπαράστασιν αὐτῆς εἰς τὰ θύματα τῆς συγκρούσεως.

Τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὡς ὑπερχιλιετὴς μοναχικὴ πολιτεία, ἀκολουθώντας τὰ ἀπὸ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν διὰ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς Ἐκκλησίας παραδοθέντα κελεύσματα περὶ τῆς μεταξὺ ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων ἀγάπης καὶ φιλαδελφίας, προσεύχεται νυχθημερὸν καὶ ἀδιαλείπτως ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου καὶ τῶν ὡς ἄνω ἐμπολέμων περιοχῶν εἰδικώτερον.

Εἰρήνη ἡ ὁποία θὰ ἐπιτευχθῇ παρὰ τοῦ «Θεοῦ τοῦ ὄντος εἰρήνη καὶ Πατρὸς οἰκτιρμῶν» μὲ τὴν ἐπιστροφὴν εἰς τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ μὲ εἰλικρινῆ μετάνοιαν ὅλων, ὥστε νὰ βασιλεύσῃ ἡ ἀγάπη, ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ δικαιοσύνη.

Εἴθε ἡ Προστάτις καὶ Ἔφορος τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου Ὑπεραγία Θεοτόκος, τὰς πρεσβείας τῆς Ὁποίας, ὡς καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἐπικαλούμεθα, νὰ μεσιτεύσῃ πρὸς τὸν Ἀναστάντα Χριστὸν διὰ τὴν ἐπικράτησιν τῆς πολυποθήτου εἰρήνης.

Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι

τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

23 Μαϊου εορτάζει ο Άγιος Ευγένιος Ροντιονωφ - Ένα παλικάρι μόλις 19 Ετών

Συγκλονιστική και συνάμα συγκινητική η ιστορία του νεομάρτυρα Ευγένιου Ροντιόνωφ, ο οποίος επέλεξε να μαρτυρήσει παρά να αφαιρέσει τον Σταυρό απ’ το λαιμό του. Ήταν 19 χρονών. Φοιτητής του πρώτου ή δεύτερου έτους με τα σημερινά δεδομένα. Κι όμως, έδειξε τέτοια ανδρεία και θάρρος, που η κάθε ψυχή, ιδιαίτερα η νεανική, θαυμάζει και υποκλίνεται.

     Στις 23 Μαΐου του έτους 1977, στο χωριό Κουρίλοβο, κοντά στη Μόσχα της Ρωσίας, άνοιξε τα μάτια του για πρώτη φορά ο μικρός Ευγένιος. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε όταν ήταν μικρός. Η γιαγιά του πήρε τον Ευγένιο όταν ήταν 12 χρονών και τον πήγε στην εκκλησία. Εκεί εξομολογήθηκε και μετάλαβε για πρώτη φορά. Πώς να ένιωσε άραγε; Κατά την εξομολόγηση ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί δεν φορούσε Σταυρό κι έτσι του φόρεσε έναν, τον οποίον ο Ευγένιος από εκείνη τη στιγμή δε θα έβγαζε ποτέ από πάνω του. Η μητέρα του, που ονομάζεται Λιουμπόβ (στα ρωσικά το όνομα αυτό σημαίνει «Αγάπη»), όταν είδε τον Σταυρό, τον συμβούλευσε να τον βγάλει, γιατί, όπως είπε, θα τον κορόιδευαν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν απάντησε κι ούτε όμως την υπάκουσε.

Η αιχμαλωσία έγινε ως εξής: η στρατιωτική υπηρεσία έστειλε τέσσερις στρατιώτες –μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο– να κάνουν ελέγχους στα αυτοκίνητα που διέρχονταν από έναν συγκεκριμένο δρόμο. Δυστυχώς, οι αρμόδιοι έστειλαν τους στρατιώτες χωρίς να υπάρχει καμιά προηγούμενη οργάνωση (δεν υπήρχε καν φωτισμός) και καμιά ασφάλεια. Από αυτόν τον δρόμο περνούσαν πολύ συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας όπλα, αιχμαλώτους και ναρκωτικά. Τη νύχτα εκείνη πέρασε από εκείνο τον δρόμο ένα ασθενοφόρο. Όταν οι στρατιώτες το σταμάτησαν για έλεγχο, ξαφνικά μέσα από αυτό πετάχτηκαν πάνω από δέκα Τσετσένοι, όλοι τους πολύ καλά οπλισμένοι. Ακολούθησε συμπλοκή και οι Τσετσένοι συνέλαβαν και τους τέσσερις στρατιώτες. Αυτό έγινε στις 3 τη νύχτα. Στις 4 η ώρα ήρθαν άλλοι στρατιώτες για την αλλαγή φρουράς· φυσικά δεν τους βρήκαν και κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί. Μετά από λίγες μέρες η υπηρεσία του Στρατού ενημέρωσε τους γονείς των στρατιωτών για την εξαφάνισή τους.

Η μητέρα του Ευγένιου κατάλαβε ότι δεν πρόκειται για εξαφάνιση, αλλά για αιχμαλωσία, και πήγε με κίνδυνο της ζωής της στην Τσετσενία για να βρει το παιδί της. Έφτασε στην πόλη Χαγκαλά και, μετά από πολλές προσπάθειες, ήρθε σε επαφή με τους αρχηγούς διαφόρων αντάρτικων ομάδων της Τσετσενίας, προσπαθώντας να μάθει για την τύχη του Ευγένιου, διότι γνώριζε ότι οι Τσετσένοι δε σκοτώνουν αμέσως τους αιχμαλώτους, αλλά περιμένουν μήπως πάρουν λίτρα και τους ελευθερώσουν. Οι ίδιοι οι Τσετσένοι τής είπαν ότι ο γιος της ζούσε, αλλά ήταν αιχμάλωτος και σιώπησαν με νόημα, προσπαθώντας έτσι να υπολογίσουν πόσα χρήματα θα μπορούσαν να αποσπάσουν από αυτήν. Εκείνον τον καιρό ένας ζωντανός στρατιώτης αιχμάλωτος στοίχιζε 10.000 δολάρια, ενώ ένας αξιωματικός 50.000. Όταν κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να κερδίσουν αρκετά χρήματα, αποφάσισαν να τον σκοτώσουν. Η μητέρα του πήγε παντού για να τον ψάξει, πέρασε από χωριά, από δρόμους με νάρκες, από μέτωπα συγκρούσεων, γνώρισε πολλούς αξιωματικούς Τσετσένους και, όπως η ίδια λέει, «πέρασα από όλους τους κύκλους του άδη» για να μπορέσει, στο τέλος, να αποκτήσει το λείψανο του Ευγένιου και να το θάψει ευλαβώς.

Αλήθεια, πόσο πολύ αγαπούσε και σεβόταν ο άγιος Ευγένιος εκείνον τον Σταυρό που τον είχε περάσει σε ένα χονδρό σκοινί και δεν τον έβγαζε ποτέ από πάνω του; Τι άραγε να σήμαινε για ’κείνον; Ο νους θολώνει σε κάτι τέτοιες σκέψεις και αδυνατεί να απαντήσει. Τι θα λέγαμε εμείς σήμερα, όταν κάποιοι από ’μας ντρεπόμαστε να κάνουμε το σημείο του Σταυρού, όταν περνάμε έξω από την εκκλησία ή πριν γευματίσουμε, γιατί σκεφτόμαστε: «Τι θα πουν όταν με δουν; Μήπως με κοροϊδέψουν;». Ή μήπως δεν κρύβουμε τον Σταυρό μας για να μη δώσουμε αφορμή σε ανεπιθύμητα σχόλια; Μήπως όμως αυτή θα ήταν μία καλή ευκαιρία για ’μας να δώσουμε κι εμείς τη δική μας ομολογία;

Ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας στερεί το δικαίωμα των κλινικών στην άμβλωση [ Αγαπώ τον Χριστό ]

Το θέμα των αμβλώσεων απασχόλησε γι ακόμη μια φορά τον Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλο, ο οποίος

Συγκεκριμένα ο Πατριάρχης Κύριλλος ανέλαβε την πρωτοβουλία να στερήσει από τις ιδιωτικές κλινικές το δικαίωμα της τεχνητής διακοπής κύησης.

«Οι προτάσεις που γίνονται τώρα από τους νομοθέτες είναι σημαντικές – ειδικότερα, για τη διακοπή των αμβλώσεων σε ιδιωτικές κλινικές, που αφορά τον κυνηγί των κερδών» – τόνισε ο Πατριάρχης μιλώντας στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο.

Επίσης ο Πατριάρχης Κύριλλος προέτρεψε τους νομοθέτες να υιοθετήσουν μια πιο τολμηρή προσέγγιση στο θέμα της προστασίας της ζωής, και να αγνοήσουν τις απόψεις εκείνες που κάνουν λόγω για αύξηση παράνομων κλινικών.

«Οποιεσδήποτε παράνομες ενέργειες θα πρέπει να λάβουν μια αξιοπρεπή απάντηση» – είπε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης, εκφράζοντας παράλληλα την ελπίδα ότι οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου θα φροντίσουν τα θέματα υγείας να παραμείνουν «στην αποκλειστική δικαιοδοσία της ιατρικής κοινότητας και όχι των επιχειρηματιών».

Σε άλλο σημείο ο Πατριάρχης Μόσχας, απευθυνόμενος προς τους βουλευτές, υπενθύμισε ότι ο Αστικός Κώδικας της Ρωσίας προστατεύει το δικαίωμα του αγέννητου παιδιού.

Επίσης εξέφρασε την γνώμη ότι ο εν λόγω νόμος να τροποποιηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε η ζωή ενός παιδιού, μελλοντικού μέλους της κοινωνίας, να προστατεύεται από τη στιγμή της γέννησής του.

“Είναι τρομερό να προστατεύεται το δικαίωμα της κληρονομιάς και όχι το δικαίωμα του παιδιού. Από που το πήραμε αυτό, από ποια κουλτούρα, από ποια παράδοση;” – ρώτησε κλείνοντας ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ρωσίας.

Ekklisiaonline

Ετοιμάζουν εισβολή στην Ι.Μ Εσφιγμένου και εκδίωξη των Ρώσων μοναχών από το Άγιον Όρος

Τι προανήγγειλαν οι Ρώσοι σήμερα – Το φημολογούμενο σχέδιο για την απομάκρυνσή Ρώσων και Καταληψιών της Εσφιγμένου μοναχών.

Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία φοβάται ότι οι Ρώσοι μοναχοί μπορεί να εκδιωχθούν βίαια από το Άγιον Όρος, μεταδίδει το πρακτορείο Tass. «Αυτό είναι πιθανό να συνδεθεί με την επικείμενη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου στον Άθω στα τέλη Μαΐου», υποστήριξε ο κληρικός Ντιμίτρι Σαφόνοφ, Γραμματέας Διαθρησκειακών Σχέσεων του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

«Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος σχεδιάζεται να επισκεφθεί το Άγιον Όρος στα τέλη Μαΐου και ίσως αυτό να συμπέσει με την αστυνομική ενέργεια που έχει ήδη πραγματοποιήσει η ελληνική αστυνομία κατά των μοναχών της μονής Εσφιγμένου που διαφωνούν με την πολιτική του Βαρθολομαίου», ισχυρίζεται ο Ρώσος κληρικός.

βίντεο :

Εσύ δεν το νιώθεις ; – Αγαπώ τον Χριστό –

Πολλοί το διαισθάνονται ενστικτωδώς, όπως τα μυρμήγκια την κακοκαιρία. Η εποχή μας είναι παρόμοια με την εποχή του Νώε, μέσα στο αμέτρητο πλήθος των ανθρώπων βρέθηκε μόνο ένας δίκαιος και η οικογένεια του, ο Νώε, πού πίστεψε πώς θα έρθει ο κατακλυσμός και το έλεγε σε όλους, αλλά αυτοί δεν τον άκουγαν. Η κιβωτός είναι η Εκκλησία. Μόνο όσοι είναι μέσα θα σωθούν. Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα

Είδε τον Άγιο Νεκτάριο να κρατά το μπαστούνι και να της λέει: “Tο σκέφθηκες καλά αυτό το οποίο θέλεις να κάνεις;

Ο Θεός πίστευα δεν ήθελε να γίνω μητέρα – Παρακάλεσα τη Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου [ Αγαπώ τον Χριστό ]

<Παραμονή Πρωτομαγιάς ήταν..που πήγαμε με μια φίλη μου στην Αγ. Ειρήνη την Χρυσοβαλάντου  ύστερα από δική μου επιμονή να βγει από το σπίτι.. που βίωνε κατάθλιψη..μετά από πέντε αποτυχημένες εξωσωματικές!!! 

Με το ζόρι φτάσαμε στο μοναστήρι... γιατί ήταν πεπεισμένη πως ο Θεός δεν ήθελε να γίνει μητέρα!!! 

Πάνω από μισάωρο την παρακαλούσα να πάει στην εικόνα της Αγίας.. και να της ζητήσει να την βοηθήσει να κάνει ένα παιδάκι.. όπως βοηθάει τόσες άλλες γυναίκες!!! 

"Γιατί να το κάνει;;"..αντιδρούσε " Αφού δεν πιστεύω... Εξάλλου η επιστήμη απέτυχε τόσες φορές!!!" 

"Ε, γι'αυτό ήρθαμε εδώ".. της είπα  "Επειδή δεν χρειάζεσαι την επιστήμη... αλλά ένα ΘΑΥΜΑ!!! " 

Αν και πήγε τελείως αρνητική να προσκυνήσει... βγήκε έξω άλλος άνθρωπος!!! Χαμογελαστή..και πολύ ήρεμη!!! Ζήτησε μάλιστα  μόνη της, απο τις μοναχές, να πάρει το μήλο της Αγ. Ειρήνης.. να νηστέψει και να κοινωνήσει!!! 

"Θα κάνω σύντομα παιδί"  μου είπε "Και αν είναι κοριτσάκι θα της δώσω το όνομα της Αγίας!!! " 

Μετά από ένα μήνα έμεινε έγκυος... και γέννησε ένα κορίτσαρο 3.800!!! 

Έτσι  κάθε χρόνο τέτοια μέρα...όπως λέει χαρακτηριστικά η μικρή Ειρηνούλα..

Πηγαίνει με τους γονείς της στο Μοναστήρι.. για να πουν "ευχαριστώ".. που απ' όλα τα παιδάκια στον Παράδεισο... διάλεξε αυτήν η Αγία Ειρήνη.. για να την φέρει στην μαμά και στον μπαμπά!!! 

Εορτάζει ο ῞Αγιος Βασίλειος τοῦ ῎Οστρογκ τῆς Σερβίας ~ Χιλιάδες προσκυνητές στο μοναστήρι του !!

 

Ο Άγιος Βασίλειος είναι από τους αγαπημένους Αγίους της Σερβίας, όπου κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί φτάνουν στο μοναστήρι για να προσκυνήσουν την λάρνακά του. Χθες κ σήμερα χιλιάδες πιστοί το έχουν επισκεφθεί για να προσκυνήσουν και να λάβουν μέρος στην πανηγυρικές Ακολουθίες χοροστατούντος του Αγιωτάτου Πατριάρχη Σερβίας κ Πορφυρίου.

Λίγα λόγια για τον Άγιο Βασίλειο:

Γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1610 στο χωριό Μρκόνιτς της επαρχίας Πόποβο της Ερζεγοβίνης από ευσεβείς γονείς.

Στη βάπτισή του έλαβε τ’ όνομα Στογιάν. Νέος εισήλθε στη μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Τρέμπινκ κι εκάρη μοναχός με τ’ όνομα Βασίλειος.

Για να γνωρίσει την ανώτερη πνευματική ζωή, επι­σκέφθηκε και παρέμεινε στο Άγιον Όρος, μελετώντας την ησυχαστική παράδοση.

Συναντήθηκε με πολλούς ασκητές σημειοφόρους και παρέμεινε αρκετά στη μονή Χιλανδαρίου.

Για την αρετή του, εξελέγη επίσκοπος Τρεμπίνσκυ το 1638 και κατόπιν Ζάκχολμσκ και Σκεντερίας, το 1656.

Υπήρξε αληθινός ποιμένας και αγάπησε υπέρμετρα το ποίμνιο του. Αξιώθηκε του χαρίσματος της θαυματουργίας.

Προφύλαξε σθεναρά το ποίμνιό του από τους Ιησουίτες, τη λατινική προπαγάνδα και την Ουνία.

Στα τέλη του βίου του, ο άγιος Βασίλειος κατοίκησε σε σπήλαιο και από εκεί ποίμαινε τη μητρόπολή του επί δεκαπενταετία.

Συγκεντρώθηκαν πλησίον του μοναχοί κι έκτισε ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου και του Τιμίου Σταυρού και κατόπιν μονή με τα ίδια του τα χέρια.

Ζούσε λίαν ασκητική ζωή και ήταν πάντα ισχνός και κάτωχρος. Από το σπήλαιο κατέβαινε συχνά στο ποίμνιό του προς νουθεσία.

Ανεπαύθη ειρηνικά στις 29 Απριλίου 1671 κι ετάφη στην πόλη Όστρογκ του Μαυροβουνίου.

Το άφθαρτο τίμιο λείψανό του έγινε πηγή μεγάλων και πολλών θαυμάτων σε πολλούς μέχρι σήμερα.

Θεωρείται από τους πιο θαυματουργούς και λαοφίλητους αγίους της Σερβίας.

(Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου, Άγιοι Αγίου Όρους, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη, 2007)

Βίντεο