14 Ιανουαρίου εορτάζει η Αγία Νίνα το λουλούδι της Ορθοδοξίας και της Γεωργίας

Από τον βίο της αγίας ισαποστόλου Νινας της Γεωργίας

Η Αγία Νίνα γεννήθηκε στην Καππαδοκία τον 3ο μ.Χ. αιώνα και ήταν συγγενής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου και του Ιουβεναλίου, πατριάρχη Ιεροσολύμων. Οι γονείς της ανήκαν στους ευγενείς της Καππαδοκίας. Ο πατέρας της, Ζαβουλών, ευσεβής και φημισμένος στρατιωτικός, φλεγόμενος από αγάπη προς τον Θεό, έγινε μοναχός στην έρημο του Ιορδάνου. Η μητέρα της, Σωσάννα τοποθετήθηκε ως διακόνισσα στο ναό της Αναστάσεως. Και την Νίνα την παρέδωσαν στην ευλαβέστατη διακόνισσα γερόντισσα Σάρα – Νιοφόρα, τη Βηθλεεμίτισσα, για να την εκπαιδεύσει.

Η Αγία καθημερινά μελετούσε με δάκρυα το Ευαγγέλιο και σαν έφθανε στο κεφάλαιο που έγραφε για τη Σταύρωση του Κυρίου, ο λογισμός της σταματούσε στον άρραφο Χιτώνα του Χριστού, αναρωτιόταν που να βρίσκεται άραγε αυτή η επίγεια πορφύρα του Υιού του Θεού. Της είπαν, λοιπόν, ότι κατά την παράδοση, αυτή φυλασσόταν στην πόλη Μτσχέτα της Ιβηρίας (Γεωργίας).

Ημέρα και νύχτα ύψωνε θερμές προσευχές στην Παναγία Θεοτόκο να την αξιώσει να πάει στη χώρα των Ιβήρων, να εύρη και να προσκυνήσει τον άρραφο Χιτώνα του Υιού και Θεού της. Η Παναγία άκουσε την προσευχή της, εμφανίσθηκε στον ύπνο της και της είπε: Πήγαινε στην γη της Γεωργίας, κήρυξε εκεί το Ευαγγέλιο του Χριστού, και θα εύρεις το έλεος Του και εγώ θα είμαι προστάτης σου. Η Παναγία, αφού έδωσε στην Νίνα Σταυρό από κληματόβεργες, της είπε: Λάβε αυτόν τον Σταυρό, αυτός θα σου είναι προστάτης και φύλακας εναντίον όλων των ορατών και αοράτων εχθρών· με την δύναμή του θα στήσης εκεί την σωτήριο πίστη του αγαπητού μου Υιού και Θεού, ο οποίος· θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι, και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Όταν ξύπνησε η Αγία και είδε στα χέρια της τον θαυμαστό Σταυρό, με δάκρυα άρχισε να τον ασπάζεται, έκοψε μια κοτσίδα από τα μαλλιά της και την έπλεξε πάνω του. Αυτός ο Σταυρός, φυλάσσεται επαργυρωμένος μέχρι σήμερα στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Σιών, στην Τιφλίδα της Γεωργίας.

Έτσι, με την βοήθεια της Παναγίας Θεοτόκου και αυτού του Ιερού Σταυρού, η Αγία Νίνα κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Γεωργία. Βρήκε επίσης τον τόπο, όπου είχε εναποτεθεί ο άρραφος Χιτώνας του Χριστού, στον κήπο των ανακτόρων, στην ρίζα ενός κέδρου και εκεί ανήγειρε τον ναό του Αγίου Στύλου, στην πόλη Μτσχέτα. Από το κάτω μέρος του ζωηφόρου εκείνου στύλου άρχισε να τρέχει θαυματουργό μύρο, και θεραπεύονταν κάθε είδους ασθενείς, οι οποίοι με πίστη πήγαιναν να το μαζέψουν.

H προσευχή της οδήγησε τους βασιλείς της Γεωργίας Μιριάν (265-342 μ.Χ.) και Νάνα στην αλήθεια του Χριστού. Με τη βοήθεια του Θεού, μαζι με τον αρχιεπίσκοπο Ευστάθιο φώτισαν μέσα σε λίγα χρόνια ολόκληρη σχεδόν τη χώρα της Γεωργίας.

Μεγαλυνάρια.

Νίνα, προσκυνούντες πανευλαβώς σον σταυρόν, Παρθένος ον σοι έδωκεν, η σεμνή, εν Σιών Τιφλίδος, ισχύομεν την τρίβον αφόβως διανύσαι πόνων και θλίψεων.

Τάφον προσκυνούντες πανευλαβώς, Νίνα, σού τον θείον, ισαπόστολε του Χριστού, εν Σεμνείω Μπόντμπε σης άκρας προστασίας και αρωγής ετοίμης επαπολαύομεν.

Τον Σταυρόν κατέχουσα εν χερσίν, ον η Θεοτόκος, εποφθείσά σοι μυστικώς, δέδωκεν ώ Νίνα, εκφαίνεις παραδόξως, του Σταυρωθέντος πάσι, την θείαν δύναμιν.

Χαίροις Ιβηρία θεία λαμπάς, Νίνα μακαρία, Ισαπόστολε του Χριστού˙ χαίροις αληθείας, εμφανεστάτη στήλη, διώκουσα του ψεύδους, την αμαυρότητα.

Συν τω Γεωργίω τω θαυμαστώ, και Πολυχρονία, συγγενέσι σου τον Χριστόν, Νίνα Ιβηρίας, ικέτευε απαύστως, υπέρ των όσοι πόθω, υμάς γεραίρουσι.