Η εικόνα της Παναγίας, στην οποία η Αγία Μαρία η Αιγυπτία υποσχέθηκε μετάνοια [ Αγαπώ τον Χριστό ]

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Εγγυήτριας, στην οποία η Αγία Μαρία η Αιγυπτία υποσχέθηκε μετάνοια.

Κατά την αγιορειτική παράδοση η εικόνα αυτή της Παναγίας της Εγγυήτριας, που συναντάμε στον βίο της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας ήρθε από τα Ιεροσόλυμα με θαυματουργικό τρόπο στο Σπήλαιο του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στο Νότιο άκρο του Αγίου Όρους στην Βίγλα. Εκεί ασκήτευε την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ο όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, ακολουθώντας την παλιά συνήθεια των μοναχών της Παλαιστίνης να αποσύρονται στην έρημο την περίοδο αυτή.

Την βρήκε, θεία νεύσει, ο όσιος Αθανάσιος, περί το έτος 965 και τη μετέφερε στο καθολικό της Μεγίστης Λαύρας, για να προσκυνείται απ᾿ όλους τους πατέρες. Όμως το πρωί η εικόνα είχε ήδη εξαφανιστεί και μεταφερθεί μυστηριωδώς πάλι στο Σπήλαιο. Τότε ο Όσιος την ξαναπήρε στη Λαύρα και την εναπέθεσε στην ίδια θέση εντός του ναού. Αλλά και πάλι η εικόνα αναχώρησε θαυματουργικά για το Σπήλαιο. Έκτοτε πλέον δεν τόλμησε ο όσιος Αθανάσιος να τη μετακινήσει, γι᾿ αυτό και την άφησε στο ίδιο μέρος όπου και μέχρι σήμερα βρίσκεται. Στο παρεκκλήσιο του Ακαθίστου Ύμνου εντός του σπηλαίου.

Όρισε τότε ο Άγιος Αθανάσιος να εορτάζεται πανηγυρικά με ολονύχτια αγρυπνία, το Σάββατο του Ακαθίστου Ύμνου, κατά την Ε’ εβδομάδα των Νηστειών⋅

Το έτος 1905, κατά τον πολύ καταστροφικό σεισμό που έπληξε την Χαλκιδική και το Άγιον Όρος, κατά τον οποίο έπαθαν τεράστιες καταστροφές μοναστήρια, σκήτες και κελλιά και με αρκετά ανθρώπινα θύματα, ζούσε στο Σπήλαιο του οσίου Αθανασίου με μεγάλη άσκηση και πλούσια λειτουργική ζωή ο ξακουστός Χαρίτων ο Πνευματικός (1836-1906) και η συνοδεία του.

Η Θεοτόκος η Έγγυήτρια, που οικονόμησε τη σωτηρία της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, οικονόμησε, ο ευλαβής Πνευματικός παπά Χαρίτων να εγερθεί από τον ύπνο μισή ώρα γρηγορότερα από την συνηθισμένη ώρα και να ξυπνήσει και τους άλλους πατέρες, προκειμένου να αρχίσουν την ακολουθία τους στο ναό της Παναγίας της Εγγυήτριας. Τότε, με το που άρχισε η ακολουθία, άρχισε να σείεται το σπήλαιο και ογκωδέστατοι βράχοι έπεφταν από ψηλά με τέτοιο κρότο ώστε νόμιζε κανείς ότι όλο το Όρος έμοιαζε με ηφαίστειο που εκρήγνυτο. Και τα βράχια που έπεσαν καταπλάκωσαν το μέρος του Σπηλαίου όπου βρίσκονταν τα κελλιά των πατέρων και τα παρέσυραν μέχρι τη θάλασσα. Όμως οι Πατέρες, αφού βρίσκονταν ήδη στο ναό για την ακολουθία, διαφυλάχθηκαν αβλαβείς χωρίς να πάθουν τίποτα. Και αφού τέλειωσε η ακολουθία και ξημέρωσε, βγήκαν από το Σπήλαιο δοξάζοντας τον Κύριο και την κυρία Θεοτόκο που με το θαυματουργικό αυτό τρόπο τους είχε σώσει.

Όπως και με την οσία Μαρία την Αιγυπτία, έτσι και στις μέρες μας, εγγυάται τη σωτηρία όλων όσων με ευλάβεια και πίστη προστρέχουν στη σκέπη της.