Μητέρες που μένουν στο σπίτι για τα παιδιά τους από επιλογή ή όταν δεν βρίσκουν τη κατάλληλη εργασία

Μητέρες που μένουν στο σπίτι για τα παιδιά τους!

Ανεκτίμητη η προσφορά τους στην οικογένεια και την κοινωνία!

Από «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά»

Η εργασία των γυναικών μέσα στο σπίτι αποτέλεσε τη βάση της επιτυχίας πολλών παραδοσιακών κοινωνιών και οικογενειών. Την ώρα που οι άνδρες εργάζονταν για να προσφέρουν το μεγαλύτερο μέρος του οικογενειακού εισοδήματος, εκείνες διηύθυναν το σπίτι τους και επέβλεπαν την ανατροφή των παιδιών. Ωστόσο στη σύγχρονη κοινωνία ένας τέτοιος ρόλος υποτιμάται. Η γυναίκα που μένει στο σπίτι θεωρείται από κάποιους πως υστερεί. Υποστηρίζεται πως δεν έχει οικονομική – επομένως ατομική - ανεξαρτησία, δεν συνεισφέρει στο οικογενειακό εισόδημα, δεν έχει λόγο και επιρροή στα κοινωνικά δρώμενα, δεν αξιοποιεί τις ατομικές της δυνατότητες.

Οι μητέρες στο σπίτι χαρακτηρίζονται «καταπιεσμένες νοικοκυρές», «υποταγμένες σε σεξιστικούς ρόλους», «τεμπέλες». Για τους λόγους αυτούς πολλές γυναίκες που θα ήθελαν να ασχοληθούν με τα «του οίκου τους», δεν το κάνουν παρά το ότι δεν έχουν οικονομικές ανάγκες ή άλλα σχέδια, και ενώ αναγνωρίζουν τον αναντικατάστατο ρόλο της μητέρας στο σπίτι.

Οι γυναίκες μπορεί να μην εργάζονται από επιλογή, όταν δεν βρίσκουν τη κατάλληλη εργασία ή επειδή αναγκάζονται από παράγοντες πέρα από τη θέλησή τους π.χ για λόγους υγείας ή οικογενειακούς. Σε κάθε περίπτωση η εμπειρία δείχνει πως η παρουσία τους μέσα στο σπίτι είναι πάντοτε ευεργετική προς όλους και η προσφορά τους αναντικατάστατη.

Όλοι γνωρίζουμε οικογένειες με μικρά παιδιά και δύο γονείς εργαζόμενους, ίσως και η δική μας είναι μία από αυτές. Οι συνθήκες είναι απαιτητικές και πολύπλοκες. Το καθημερινό πρόγραμμα κάποτε γίνεται πηγή δυσβάστακτου άγχους. Ποιος θα φροντίσει τα παιδιά στα καθημερινά και στα έκτακτα, ποιος θα τα κατευθύνει στο διάβασμα; Ποιος θα φροντίσει τις πρακτικές τους ανάγκες; Ποιος θα τα προϋπαντήσει, θα τα ακούσει όταν γυρίσουν από το σχολείο, θα ασχοληθεί με το φαγητό τους, τα προβλήματα της εφηβείας, τις φιλίες, τα ερωτήματά τους; Ποιος θα αναγνωρίσει τις ελλείψεις και τις ανάγκες τους για να τα βοηθήσει; Ποιος θα φροντίσει να αποκτήσουν θρησκευτική και εθνική συνείδηση, στόχους ζωής, να μάθουν να διακονούν τους ανήμπορους, να προσφέρουν στο σπίτι; Ποιος θα τα παρηγορήσει στις απογοητεύσεις τους;  

Εάν οι γονείς είναι απόντες ή δεν επαρκούν τότε αναλαμβάνουν να βοηθήσουν τρίτοι, στην καλύτερη περίπτωση οι παππούδες και συνήθως οι παιδικοί σταθμοί, οι οικιακές βοηθοί, οι δάσκαλοι, οι λογιών- λογιών φίλοι, τα κοινωνικά δίκτυα…..Όλες λύσεις ανάγκης που συχνά περιπλέκουν παρά βοηθούν στα προβλήματα με τις συμβουλές που δίνουν.

Τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης στην πατρίδα μας είναι ήδη εμφανή πάνω στα μικρά παιδιά. Οι έμπειροι εκπαιδευτικοί ομολογούν πως κάθε νέα σχολική χρονιά τα παιδιά γίνονται όλο και ποιο ατίθασα, απείθαρχα, ασεβή στους δασκάλους, όλο πληθαίνουν οι διαταραχές μάθησης και οι γονείς που αγνοούν ή αρνούνται τη συγκεκριμένη συμπεριφορά των παιδιών τους. Έγιναν οι μαθησιακές διαταραχές κάποιου τύπου επιδημία ή μήπως πρόκειται για παιδιά αδικημένα ως προς την φροντίδα και την ατομική αγωγή που έπρεπε να λάβουν από το σπίτι τους;

Υπάρχουν μελέτες από το εξωτερικό που επιβεβαιώνουν το θετικό ρόλο της γυναίκας που φροντίζει τα παιδιά της στο σπίτι. Το 60% των συμμετεχόντων σε έρευνα της Pew Research το 2014 δήλωσε πως τα παιδιά προοδεύουν καλύτερα όταν ένας γονέας μένει στο σπίτι για να επικεντρωθεί στην οικογένεια. ⁽¹⁾

Καθηγητής στο τομέα των Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που έχουν τις μητέρες τους στο σπίτι αποδίδουν καλύτερα στο σχολείο. «Τα στοιχεία είναι ήδη αρκετά ισχυρά ότι η παραμονή της μητέρας στο σπίτι κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής ενός παιδιού έχει μακροπρόθεσμα οφέλη», δηλώνει το άρθρο του Stanford Business.⁽²⁾ Η έρευνα του καθηγητή, που αξιολόγησε ένα νορβηγικό πρόγραμμα γονεϊκής άδειας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τα παιδιά των οποίων η μητέρα δεν εργαζόταν για δέκα χρόνια λόγω του προγράμματος Cash-for-Care κατά μέσο όρο πέτυχαν αύξηση 1,2 στο μέσο όρο της σχολικής βαθμολογίας τους».

Τα παιδιά επωφελούνται και χαίρονται ακόμη και με τα απλά πράγματα που τους προσφέρει μια μητέρα. Όταν εκείνη τους διαβάζει, διηγείται ιστορίες και παραμύθια, μαγειρεύει ή τους φτιάχνει ένα γλυκό, τα πηγαίνει στην εκκλησία, σε ένα φιλικό σπίτι, τότε βοηθά να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι ασφαλείς συναισθηματικοί δεσμοί. Μια μαμά που μένει στο σπίτι, δημιουργεί ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς και παιδιά μορφωμένα και συναισθηματικά υγιή. Μέσα από τις καθημερινές διαδικασίες πλάθονται σταθερές προσωπικότητες, δίνονται αρχές, διαμορφώνεται η θρησκευτική και εθνική συνείδηση, εντυπώνονται βιώματα και παραδόσεις, καλλιεργούνται οι σχέσεις και αποκτώνται οι καθημερινές δεξιότητες. Ποιος θα το κάνει αυτό καλύτερα από μια μητέρα που συνειδητά εργάζεται στο σπίτι της ώστε για να δημιουργήσει ένα χώρο πνευματικού ανεφοδιασμού για όλη την οικογένεια;

Θα υποστηρίξει κάποιος πως η δική της βοήθεια είναι αξιόλογη αλλά δεν συμφέρει οικονομικά. Και όμως, όταν η γυναίκα αποδώσει ολοκληρωμένες προσωπικότητες στη κοινωνία, η οικονομική ευμάρεια είναι δεδομένη. Το αντίθετο συμβαίνει όταν με την απουσία της αποδώσεις τη κοινωνία ψυχολογικά ανώριμα άτομα…..Αλλά και οι πατέρες και σύζυγοι, όταν είναι οι κύριοι οικονομικοί πάροχοι της οικογένειας, ωφελούνται και συχνά έχουν μεγαλύτερη επαγγελματική επιτυχία και απολαβές όταν εργάζονται γνωρίζοντας πως τα σπίτια τους διοικούνται από άξιες γυναίκες.

Πράγματι οι παντρεμένοι άνδρες με παιδιά γίνονται πιο υπεύθυνοι και καλύτεροι εργαζόμενοι είτε λόγω του επιπλέον κινήτρου για απόδοση, είτε επειδή αποκτούν δεξιότητες που τους βοηθούν να επιτύχουν ως πατέρες και εργαζόμενοι. Χωρίς να θεωρείται το χρήμα το πάν, ωστόσο πολλές φορές υπάρχει καλή οικονομική κατάσταση έστω και εάν εργάζεται μόνο ένας γονέας καθώς πολλοί εργοδότες αλλά και πελάτες βλέπουν τους παντρεμένους άνδρες με παιδιά ως πιο υπεύθυνους. Άλλοτε τους προτιμούν στις εργασίες σεβόμενοι και τις οικογενειακές τους ανάγκες.

Συμβαίνει ακόμη συχνά και ενώ η εργασία της γυναίκας έξω από το σπίτι είναι πολύτιμη, οι γυναίκες να μην λαμβάνουν όσα αξίζουν και η ζωή τους να μην είναι ο ορισμός της επιτυχίας. «Οι γυναίκες αναφέρουν εδώ και χρόνια υψηλότερα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης σε σχέση με τους άνδρες και το χάσμα της υπερκόπωσης έχει υπερδιπλασιαστεί από το 2019», ανέφερε το CNBC,⁽³⁾ βασισμένο σε έρευνα της Gallup.

Προ καιρού το περιοδικό Fortune δημοσίευσε ένα άρθρο για τις εργαζόμενες γυναίκες που πάσχουν από άγχος και κατάθλιψη.⁽⁴⁾ Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε κάτι επιπλέον. Δεν πρέπει να πέσουμε στη παγίδα να δεχθούμε ότι εάν οι άνδρες αναλάμβαναν περισσότερες από τις δουλειές του σπιτιού ή τη φροντίδα των παιδιών ή εάν οι γυναίκες είχαν περισσότερο χρόνο πληρωμένης άδειας αυτό το πρόβλημα- του άγχους της μητέρας- θα είχε λυθεί. Οι γυναίκες είναι εκ φύσεως καλύτερες στη φροντίδα των παιδιών και στην οικιακή μέριμνα σε σχέση με τους άνδρες και εάν επιλέξουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους πρέπει να υποστηριχθούν ιδιαίτερα.

Η επιλογή της εργασίας, του ωραρίου, η φροντίδα της οικογένειας, όλα αυτά είναι τελικά απόφαση της γυναίκας. Θα συνεκτιμήσει τις επιθυμίες και τις ανάγκες της και θα λάβει τις αποφάσεις της σε συνεννόηση και με το σύζυγο. Θελήσαμε με τις παραπάνω θέσεις να αναδείξουμε την αξία της γυναίκας που διακονεί την οικογένειά της, να την τιμήσουμε και να προβληματίσουμε τα νέα ζευγάρια πάνω στο θέμα της πολύωρης απουσίας της μητέρας από το σπίτι και από τα παιδιά της.

Aktines