Ο π Λύβιος στο πλευρό των κοριτσιών με τις λαμπάδες - Οι γυναίκες είναι το πρόβλημα τους

Όταν ένας ιερέας άμισθος που έχει αφιερώσει ολάκερη την ζωή του στην εκκλησία και την θεολογία απειλείται με αργία και βάναυσα λοιδορείται από αγέλες θρησκευτικών φονταμεταλιστών επειδή έδωσε σε δυο κοριτσάκια να κρατήσουν την λαμπάδα στην Θεία Λειτουργία τότε κάτι σίγουρα δεν πάει καλά στην Εκκλησία.

Αλλά γιατί δεν μας αρέσει η αλήθεια; Ο Χριστός δεν μας ζήτησε να είμαστε ακέραιοι και αληθινοί; Γιατί δεν λένε καθαρά όλοι αυτοί που ενοχλήθηκαν από τα κοριτσάκια που κρατούσαν ως Άγγελοι πραγματικά την λαμπάδα στην Θεία Λειτουργία, ότι το πρόβλημα τους είναι η γυναίκα;;

Ναι η γυναίκα είναι το πρόβλημα τους και όχι οι τήρηση των κανόνων της εκκλησίας τους οποίους επιλεκτικά χρησιμοποιούν όπως και όπου θέλουν. Αλήθεια πολύ θα ήθελα έναν από αυτούς να τον μετρήσω με τους κανόνες των Αγίων Πατέρων και μάλιστα τους πιο αυστηρούς να δούμε πόσοι από αυτούς θα επιτρεπόταν να μπαίνουν στην εκκλησία.

Το πρόβλημα τους είναι η γυναίκα, διότι την θεωρούν μιαρή, βρώμικη και κατώτερη του άνδρα. Αυτή είναι όλη η αλήθεια. Όλα τα αλλά περί κανόνων είναι ένα ωραίο άλλοθι του μισογυνισμού και της ψυχοπαθολογίας τους.

Κάθε γυναίκα είναι μέλος και μέρος του Αναστημένου Σώματος του Χριστού. Ο Χριστός την έχει ήδη συμπεριλάβει στην Έσχατη δόξα Του, την οποία βιώνουμε σε κάθε Θ. Λειτουργία.

Η Θεία Λειτουργία είναι εικόνα της Βασιλεία του Θεού, εκεί που πάντες είμαστε ενωμένοι με τον Θεό Πατέρα και τον Χριστόν δια του Αγίου Πνεύματος, δίχως κανένα διαχωρισμό και διαίρεση.

Πως είναι δυνατόν να διαιρείτε τους ανθρώπους εντός της Θείας Λειτουργίας; Κάθε διαχωρισμός εντός της Θεία Ευχαριστίας είναι τεράστιο αμάρτημα που μεταβάλει τον εικονισμό της Βασιλείας σε κόλαση της ιστορίας.

Κανένας κανόνας δεν απαγορεύει από την γυναίκα να κρατάει την λαμπάδα στο ιερέα όταν λέει το Ευαγγέλιο, στην μικρή ή μεγάλη είσοδο, να ψαλεί στο ψαλτήρι και να βοηθάει γενικότερα το έργο της ενοριακής ζωής. Άλλωστε ο θεσμός των Διακονισών δεν καταργήθηκε ποτέ, μπορεί να ατόνησε για λόγους κοινωνικούς και πολιτισμικούς αλλά δεν καταργήθηκε. Και δεν ήταν χειροθεσία αλλά χειροτονία.

Άλλωστε σε μοναστήρια και σε ναούς της υπαίθρου, στα χωριά δηλαδή που εμείς διακονούμε και πλέον το ποίμνιο είναι ελάχιστο, οι γυναίκες και τα μικρά κορίτσια διαδραματίζουν τεράστιο ρόλο και έργο στην ζωή της ενορία μας.

***σε αυτά τα κοριτσάκια που έχουν δεχθεί και ζήσει όλη αυτή την “Χριστιανική” επίθεση “αγάπης” και “σεβασμού” όλη αυτή την θρησκευτική βία, ποιος θα εξηγήσει ότι ο Χριστός και η Εκκλησία των Αγίων του δεν έχει κανένα πρόβλημα που γεννήθηκαν γυναίκες;