Aυτό οφείλεται όχι τόσο στα θαλασσινά θαύματα του Άγιου, αλλά στην ημερομηνία την οποίαν η Εκκλησία καθόρισε για τον εορτασμό του σε συνδυασμό με τις πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούν συνήθως αυτές τις μέρες. Έχει παρατηρηθεί ότι κατά το τριήμερο 4-6 Δεκεμβρίου, τα λεγόμενα «Νικολοβάρβαρα», επικρατούν πολύ μεγάλες τρικυμίες στο Αιγαίο. Έτσι, λοιπόν, οι κινδυνεύοντες λόγω των τρικυμιών, ναυτικοί, επικαλούνταν και απέδιδαν τη σωτηρία τους στον επισημότερο Άγιο των ημερών, τον Νικόλαο. Το γεγονός αυτό με την πάροδο των χρόνων συνετέλεσε στην ιδιαίτερη λατρεία του Αγ. Νικολάου από τους ναυτικούς. «Κατά τη λαϊκή παράδοση, τα ρούχα του είναι πάντα βρεγμένα από την άλμη, τα γένια του στάζουν θάλασσα, το μέτωπό του είναι ιδρωμένο από την προσπάθειά του να προφτάσει παντού και να βοηθήσει τα καράβια που θαλασσοπνίγονται». Έγραφε ο καθηγητής Γ. Μέγας στο βιβλίο του: «Έθιμα λαϊκής λατρείας».
Οι ναυτικοί μας επικαλούνται τη βοήθεια του προστάτη τους με συγκινητικές απλές φράσεις: «Άγιε Νικόλα! στο τιμόνι». «Άγιε Νικόλα βοήθα μας». «Άγιε Νικόλα χωρίς άρμενα και πανιά είμαστε, βοήθα μας». «Άγιε Νικόλα τιμονιάριζέ το! Κάθε καρφί του και μάλαμα». Αυτή η ευχή, γράφουν οι λαογράφοι, συνηθιζόταν στις καθελκύσεις νέων πλοίων στο Νεώριο της Ερμούπολης στη Σύρο για ασφαλή ταξίδια και κερδοφόρες ναυλώσεις.
Ο Άγιος κατά την λαογραφία δεν βοηθά μόνο στους κινδύνους, αλλά για μεγαλύτερη ασφάλεια κάθεται στο πηδάλιο σ’ όλο το ταξίδι. Και λέει μια άλλη φράση: «στην πλώρη κάθετ’ ο Χριστός, στη μέση η Παναγιά και πίσω στο τιμόνι του ο Άι Νικόλας».
Είναι δε η θέση του Αγίου στο πηδάλιο, γιατί μια άλλη παράδοση λέει ότι είναι ο εφευρέτης του πηδαλίου. Στη Σύρο και στην Ύδρα, μόλις τελειώσει η κατασκευή ενός καϊκιού, καρφώνουν στο πηδάλιο ένα εικονισματάκι του Αγ. Νικολάου για να το φυλάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου