Η λέξη «γάμος» είναι κατοχυρωμένη με πνευματικά δικαιώματα –Πρωτοπρεσβυτέρου Χριστοφόρου Χρόνη.

Η λέξη «γάμος» είναι κατοχυρωμένη με πνευματικά δικαιώματα.

 

Πρωτοπρεσβυτέρου Χριστοφόρου Χρόνη

Εφημερίου Ι. Ν. Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου 

(Δρ. Θεολογίας-Μ.Α Φιλοσοφίας)

 

«Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν….καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. 22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ. 23 καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη· 24 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν».[1]

 

Μελετώντας το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο της Γενέσεως, μπορούμε να καταλήξουμε σε τέσσερις θεμελιώδεις αλήθειες, τις οποίες οφείλουμε να δεχθούμε, αν θέλουμε, όχι μόνο να λεγόμαστε, αλλά και να είμαστε χριστιανοί.

 

Πρώτη αλήθεια: ότι ο Θεός δημιούργησε τη σεξουαλική ταυτότητα.

 

Δεύτερη αλήθεια: ότι φτιάχνοντας τη σεξουαλική ταυτότητα, ο Θεός έκανε τα ανθρώπινα όντα αρσενικά και θηλυκά. Δημιούργησε δύο φύλα, αρσενικό και θηλυκό. Αυτή ήταν η σεξουαλική ταυτότητα που έκανε. Αφού δημιουργήθηκε ο Αδάμ, ένας άνθρωπος, δημιουργήθηκε ένας βοηθός που ήταν κατάλληλος και σωστός. Για τον Αδάμ, αυτό το πρόσωπο ήταν η γυναίκα.

 

Τρίτη αλήθεια: διαπιστώνουμε ότι ο Θεός δημιούργησε τη σεξουαλική οικειότητα. Όχι μόνο ταυτότητα, αλλά και οικειότητα.[2]

 

Τέταρτη αλήθεια: ότι ο Θεός επιθυμεί, έκφραση αυτής της σεξουαλικής οικειότητας να λάβει χώρα μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας στο πλαίσιο του γάμου. Αυτό σημαίνει ότι η θηλυκότητα και η αρρενωπότητα βρίσκονται στην καρδιά του σχεδίου του Θεού. Αποτελούν τη βάση για το γάμο, για να γίνουν οι δύο άνθρωποι, ένας. Και τα δύο φύλα αντικατοπτρίζουν την εικόνα του Θεού και μαζί αντανακλούν και τιμούν τον Θεό, καθώς ενώνονται μεταξύ τους. Ο Θεός δημιούργησε τον άνδρα, ο Θεός δημιούργησε την γυναίκα, ο Θεός δημιούργησε τον γάμο—ώστε οι διαφορές τους να συμπληρώνουν η μία την άλλη με κάθε δυνατό τρόπο-συναισθηματικά, σωματικά και πνευματικά.

Πράγμα που σημαίνει ότι ο γάμος δεν είναι μια απλή προσωπική υπόθεση. Δεν είναι ένα συμβόλαιο, ένα σύμφωνο συμβίωσης, μια ασφάλεια ζωής ή μια φορολογική συμμαχία. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι το θεμέλιο, το δομικό στοιχείο της ανθρώπινης κοινωνίας. Ο γάμος προεικονίζει την ένωση όλων των πιστών-ως νύμφη Εκκλησία, με τον νυμφίο-Χριστό. Γι' αυτό η Γένεση λέει ότι ο άντρας αφήνει τον πατέρα και τη μητέρα του και ενώνεται με τη γυναίκα του, και οι δύο ενώνονται σε ένα πρόσωπο (ακριβή παραπομπή στο χωρίο κάνει και ο Χριστός στο Ματθ. 19,5). Γι’ αυτό η Αγία Γραφή αρχίζει με ένα γάμο στη Γένεση (Αδάμ-Εύα) και τελειώνει με ένα γάμο στην Αποκάλυψη του Ιωάννου (Χριστός-Εκκλησία).

 

Η λέξη «γάμος» είναι κατοχυρωμένη με πνευματικά δικαιώματα, έχει copyright. Γάμος είναι η συνάφεια άνδρα και γυναίκας. Τελεία και παύλα. Πολλές συνάφειες είναι δυνατόν να συμβαίνουν, και συμβαίνουν (άνδρας με άνδρα, γυναίκα με γυναίκα, γάμος άνδρα με δέντρο, γάμος με ρομπότ, γυναίκα παντρεύτηκε το νεκρό φίλο της, άντρας παντρεύτηκε τη γάτα του, γυναίκα παντρεύτηκε με δελφίνια- μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο θα σας καταπλήξει), αλλά όλα αυτά δεν μπορούν να ονομασθούν γάμος. Να βρεθεί μια άλλη λέξη για τις συνάφειες αυτές. Ασφαλώς κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να πράξει οτιδήποτε, δεν είναι όμως ελεύθερος από τις συνέπειες των πράξεών του.

 

Κατά τα άλλα, συμφωνώ απόλυτα με το θαυμάσιο και ξεκάθαρο κείμενο του κ. Κοτταδάκη «Στα τρία πρώτα κεφάλαια της Γένεσης», όπως και με τα υπόλοιπα κείμενά του.