Του είπα «Φίλε πάω να πλύνω τα πιάτα και επιστρέφω αμέσως.» με κοίταξε ξαφνικά περίεργα

Πραγματικές, αληθινές ανθρώπινες σχέσεις..

Ήρθε ένας φίλος στο σπίτι μου για καφέ και καθίσαμε και μιλήσαμε για τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και για διάφορα κοινωνικά θέματα.

Σε ένα σημείο της συζήτησης, του είπα:

 «Πάω να πλύνω τα πιάτα και επιστρέφω αμέσως.»

Με κοίταξε σαν να του είπα ότι θα φτιάξω έναν διαστημικό πύραυλο.
Μου είπε λοιπόν με θαυμασμό αλλά λίγο μπερδεμένος:

«Χαίρομαι που βοηθάς τη γυναίκα σου, εγώ δεν βοηθάω γιατί όταν κάνω κάτι η γυναίκα μου δεν το εκτιμά.

Kαθάρισα τα πατώματα την περασμένη εβδομάδα και δεν άκουσα, ούτε ένα ευχαριστώ.»

Πήγα πίσω για να καθίσω μαζί του και του εξήγησα ότι δεν «βοήθησα» τη γυναίκα μου.

Στην πραγματικότητα, η γυναίκα μου δεν χρειάζεται βοήθεια, χρειάζεται έναν σύντροφο.

Είμαι μέλος στο σπίτι μου και σε αυτή την κοινωνία οι λειτουργίες μοιράζονται, αλλά δεν είναι «βοήθεια».

Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να καθαρίσει το σπίτι, γιατί μένω και εγώ εδώ και θέλω να καθαρίζουμε και οι δύο.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να μαγειρεύει, γιατί θέλω να φάω και χρειάζεται να μαγειρεύουμε και οι δύο.
Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου να πλένει τα πιάτα μετά το φαγητό, γιατί χρησιμοποιώ κι εγώ τα πιάτα.

Δεν βοηθάω τη γυναίκα μου με τα παιδιά της, γιατί είναι και δικά μου παιδιά και έχω υποχρέωση να είμαι δίπλα τους σαν σωστός πατέρας.

Δεν είμαι οικιακή βοηθός, είμαι μέλος του σπιτιού., του δικού μου σπιτιού ….
Και μιλώντας για επαίνους, ρώτησα τον φίλο μου πότε ήταν η τελευταία φορά αφού η γυναίκα του τελείωσε με το καθάρισμα του σπιτιού, το πλυντήριο, την αλλαγή των σεντονιών, το μπάνιο των παιδιών, το μαγείρεμα, την οργάνωση κλπ. , την ευχαρίστησε για τη μεγάλη της προσφορά.

Το σκέφτηκες ποτέ αδερφέ;

Επαινείτε λοιπόν τον άνθρωπό σας με αγάπη, με σεβασμό, με τον τρόπο που θέλετε να κάνουν και σε σας, με την ίδια ένταση.

Στο κάτω κάτω είναι δική σας επιλογή, δική σας απόφαση να μοιρασθείτε τη ζωή σας με αυτόν τον άνθρωπο
Δώστε της ένα χεράκι, συμπεριφερθείτε σαν πραγματικός σύντροφος, όχι σαν επισκέπτης που έρχεται απλά για να φάει, να κοιμηθεί, να κάνει μπάνιο και να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ανάγκες…

Σαν στο σπίτι σου. Στο σπίτι σου…..
Η πραγματική αλλαγή στην κοινωνία μας ξεκινάει από τα σπίτια μας, από την αγωγή που δίνουμε στα παιδιά μας.
Ας διδάξουμε στους γιους και τις κόρες μας , την πραγματική έννοια της συντροφικότητας,
της ισοτιμίας, του σεβασμού της ανθρώπινης υπόστασης και τελικά της αληθινής αγάπης.

Ίσως με αυτό τον τρόπο, βάλουμε ένα λιθαράκι, να κρατηθούν κάποια σπίτια πραγματικά ευτυχισμένα, στεριωμένα.
Να μην παραμένει μόνο σαν ευχή στο ιερό μυστήριο του γάμου, που εύκολα την παίρνει ο άνεμος , που δίνουμε στους νιόπαντρους να είναι αγαπημένοι, στεριωμένοι, ευτυχισμένοι,
αλλά κάποια στιγμή να γίνει και πραγματικότητα ….. !!!