Η εμφάνιση του Αγίου Γεωργίου στον Άγιο Αρσένιο τον εν Πάρω
Ο Άγιος Αρσένιος ο εν Πάρω πήγε να εξομολογήσει τις μοναχές στο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως («Χριστός του Δάσους») περίπου έξι μίλια νότια της Παροικιάς. Ωστόσο, αυτό δεν του ήταν εύκολο έργο, καθώς ένα πνεύμα φιλονικίας και σκληροκαρδίας αναστάτωνε το μοναστήρι για χρόνια. Οι μοναχές αν και αγαπούσαν ειλικρινά τον πνευματικό τους πατέρα, η αληθινή μετάνοια ήρθε σιγά σιγά, και δεν ήταν λίγες οι φορές που ο άγιος Αρσένιος είχε απελπιστεί μαζί τους και είχε τον πειρασμό να φύγει.
Μετά από χρόνια συμβουλών προς τις αδελφές να σταματήσουν τους καβγάδες και τη διχόνοια, μια μέρα έφυγε από το μοναστήρι απεγνωσμένος γιατί δεν ειρήνευαν. Αποφάσισε να τις αφήσει, και να μην είναι πλέον ο πνευματικός τους πατέρας. Επιστρέφοντας στη Μονή του Αγίου Γεωργίου, συνάντησε τον ίδιο τον Άγιο, ο οποίος του εμφανίστηκε ως ένας λαμπρός, όμορφος νέος όπου τον ρώτησε γιατί είχε εγκαταλείψει τις μοναχές. Μη συνειδητοποιώντας ότι ήταν ο Άγιος Γεώργιος, ο π. Αρσένιος απάντησε ότι δεν άντεξε την κακή τους συμπεριφορά, κι ο Άγιος του είπε: «Και γιατί δεν σκέφτηκες, πώς ο Κύριός μας υπομένει την κακή συμπεριφορά εκατομμυρίων ανθρώπων, ακόμη και εκείνων που δεν πιστεύουν σε Αυτόν, αλλά τον προσβάλουν, τον βλασφημούν και τον περιφρονούν, υπέμεινε ακόμη και αυτούς που τον σταύρωσαν, και ενώ ήταν πάνω στον Σταυρό προσευχήθηκε γι’ αυτούς λέγοντας: «Πάτερ άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. 23,34); Γιατί δεν μπορείς να υπομείνεις τα λάθη σαράντα μοναχών, που είναι γυναίκες, αδύναμες φύσεις; Ναι, σε στεναχώρησαν, αλλά τώρα έχουν μετανιώσει;»
Ο Άγιος Γεώργιος τότε του έδειξε το φως και τη λαμπρότητα του Παραδείσου, και τη δυσωδία και το σκοτάδι της κόλασης, και του είπε ότι αν δεν επέστρεφε ως πνευματικός πατέρας των μοναζουσών, δεν θα έβλεπε ποτέ τον Παράδεισο. Το πρόσωπο του νέου έλαμψε σαν αστραπή και εξαφανίστηκε. Εκείνη μόλις τη στιγμή ο π. Αρσένιος κατάλαβε με ποιόν συνομίλησε. Αμέσως γύρισε πίσω στο μοναστήρι, όπου βρήκε όλες τις αδελφές γονατισμένες στην εκκλησία, να προσεύχονται με δάκρυα και να παρακαλάνε τον Θεό να επιστρέψει ο Γέροντας Αρσένιος και να τους συγχωρήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου