Ο μεγάλος βασιλιάς που αγάπησε μια φτωχή χωριατοπούλα – Διδακτική ιστορία !!
Κάποτε ήταν ένας µεγάλος Βασιλιάς,όµοιός του δεν είχε υπάρξει ξανά, κάνεις δεν τολµούσε να του αντιταχθεί, άρχοντες και λαός τον σέβονταν και τον τιµούσαν. Ακόµα οι βασιλιάδες των γύρω βασιλείων τον φοβόντουσαν και του επέδιδαν τιµές,
ένας Βασιλιάς των Βασιλέων.
Κάποια στιγµή ο µεγάλος Βασιλιάς
ερωτεύτηκε µια χωριατοπούλα από
την πιο φτωχή οικογένεια του πιο φτωχού χωριού του Βασιλείου του.
Σκέφτηκε λοιπόν να πάει να την συναντήσει στην καλύτερη του άµαξα, µαζί µε όλη την βασιλική του φρουρά και την βασιλική ορχήστρα και να την ντύσει µε τα πιο όµορφα ρούχα του και να λούσει όλη την οικογένεια της µε τα δώρα του. ∆εν ήταν δυνατόν να αρνηθεί µια τέτοια πρόταση καµία γυναίκα του Βασίλειου, πόσο µάλλον η πιο φτωχή των πιο φτωχών. Τότε όµως του ήρθε µια σκέψη που τον τάραξε!
Θα µε αγαπάει όµως;
∆εν ήθελε να δεχτεί την πρόταση του από φόβο ή σεβασµό, ήθελε να τον αγαπήσει πραγµατικά. ∆εν ήθελε η αγαπηµένη του να τον δοξάσει, λόγω της δύναµης και του µεγαλείου του, αλλά ήθελε εκείνος να την δοξάσει και να την ανυψώσει. Ήθελε την αγαπηµένη του ως Βασίλισσα και συνο-δοιπόρο στην ζωή του ως Βασιλιά, δεν ήθελε µια άβουλη, τροµαγµένη δούλα. Κατάλαβε λοιπόν ότι ο έρωτας χρειάζεται ελευθερία και η ελευθερία χρειάζεται ισότητα.
Έπειτα χαρούµενος του ήρθε µια άλλη σκέψη:
“Θα την ανυψώσω και θα την κάνω όµοιά µου και µετά θα της κάνω την πρότασή µου. Θα της δώσω τίτλους, τιµές και δώρα και θα την κάνω την πιο πλούσια αρχοντοπούλα του Βασιλείου µου”. Μετά όµως συνειδητοποίησε ότι το πρόβληµα συνέχιζε να υπάρχει. Στην καλύτερη περίπτωση να τον εκτιµήσει και να τον αγαπήσει από ευγνωµοσύνη για τα πλούσια δώρα του και στην χειρότερη περίπτωση θα έβλεπε όλες τις κινήσεις του, ως πονηρό τρόπο για να την κάνει να τον αγαπήσει,έναν τρόπο για να εξαγοράσει την αγάπη της.Έτσι, συνειδητοποίησε την τραγικότητα του µεγαλείου και της δύναµής του, που ήταν για πρώτη φορά εµπόδιο. Ναι, εµπόδιο µπροστά στην µεγάλη επιθυµία του.
Προβληµατισµένος και λυπηµένος
περνούσε την ώρα µην ξέροντας τι να κάνει, µέχρι που άξαφνα σκέφτηκε για µια λύση στα διλήµµατά του. Η λύση όµως αυτή όµως θα απαιτούσε από αυτόν να κάνει την υπέρτατη θυσία. Εφόσον δεν µπορούσε να αναβιβάσει την αγαπηµένη του στο υψος του, χωρίς να την σκλαβώσει η χειρονοµία του, σκέφτηκε να κατεβεί αυτός στο ύψος της. Να απεκδυθεί όλα τα πλούτη,την δόξα και την δύναµή του και να γίνει ένας φτωχός κάτοικος του φτωχότερου χωριού της αγαπηµένης του. Να βρει εκεί μια δουλειά, για να ζήσει δίπλα της να την γνωρίσει,να την προσεγγίσει και αν πήγαιναν όλα καλά,να αγαπηθούνε και µετά να την αναβιβάσει στην δόξα του και να την κάνει βασίλισσά του».
Αυτή είναι µια όµορφη ιστορία του ∆ανού χριστιανού φιλοσόφου Sοren Kier-kegaard µέσα από την οποία εικονίζεται η ενανθρώπηση του Θεού. Ο µεγάλος Βασιλιάς είναι ο Θεός και η φτωχή χωριατοπούλα, η πεσµένη ανθρωπότητα.
∆εν ήταν δυνατόν να τον αγαπήσουµε:
(α) αν έρχονταν µε όλη την δόξα και την δύναµή Του, θα τον δεχόµασταν από φόβο, θα µας στερούσε την ελευθερία να τον απορρίψουµε.
(β) Ούτε και αν µας έκανε αµέσως Θεούς θα τον αγαπούσαµε πραγµατικά γι’ αυτό που είναι, αλλά για αυτό που µας έδωσε. Έτσι, ο Θεός αποφάσισε να πάρει την µορφή ενός φτωχού ανθρώπου να κατοικήσει µεταξύ µας, να µας δείξει ποιος είναι πραγµατικά, ώστε να τον αγαπήσουµε και να µας αναβιβάσει µετά στο ύψος Του, να µας κάνει παιδιά και αδέλφια Του, Θεούς κατά χάρη.
Πως είναι δυνατόν να µην τον αγαπήσεις; Και όµως πολύ δεν τον αγάπησαν, αντίθετα πολλοί τον παρεξήγησαν, γιατί δεν τον είδαν µε την βασιλική του ενδυµασία, έτσι τον θεώρησαν µια ταλαίπωρη φυσιογνωµία της ιστορίας και ακόµα χειρότερα έναν απατεώνα…. Εµείς άραγε πως τον βλέπουµε;
Η µεγάλη Του θυσία κέρδισε την δική µας
σκληρή καρδιά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου