Ιωαννα Παλιοσπύρου : Καιγόμουν, έλιωνα και φώναζα "Θεέ μου βοήθησέ με" Αγαπώ τον Χριστό

Συγκλονίζει η κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου για το βιτριόλι: Καιγόμουν, έλιωνα και φώναζα "Θεέ μου βοήθησέ με"


Συγκλονίζει η κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου στο δικαστήριο, για τη φρικτή επίθεση με βιτριόλι που δέχθηκε από την Εφη Κακαράντζουλα.

Η 35χρονη ανέφερε αρχικά στην κατάθεσή της: "Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς τα κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος. Καθώς περίμενα το ασανσέρ εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια.

Μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας. Θέλω να σας πω ότι λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντού πάνω μου. Ήμουν παντού στο σώμα μου λουσμένη και κατευθείαν μου ήρθε η μυρωδιά. Το πρώτο πράγμα ήταν να τρέξω για κάποια βοήθεια. Θυμήθηκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι. Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας, οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα, πανικοβλήθηκαν.

Τους έλεγα δώστε μου λίγο νερό, πεθαίνω βοήθεια φώναζα. Πήγα στο νιπτήρα έριχνα νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιανα το πρόσωπο μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, λιώνω. Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω... Κάλεσαν σε βοήθεια το 166. Μου είπανε να βγάλω τα ρούχα μου γιατί έλιωναν πάνω μου. Εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μη χάσω τις αισθήσεις μου. Γιατί καταλάβαινα ότι μόνο εγώ μπορούσα να σώσω τον εαυτό μου. Φώναζα Θεέ μου βοήθησε με γιατί μόνο εσύ μπορείς".

Οι πρώτες ώρες της Ιωάννας στο νοσοκομείο - "Σκέφτηκα να δώσω τέλος στη ζωή μου"

Στη συνέχεια της κατάθεσής της, η Ιωάννα Παλιοσπύρου περιέγραψε τις πρώτες στιγμές που θυμάται από το νοσοκομείο: "Θυμάμαι απλά να με βρέχουνε να ουρλιάζω, να πονάω, να ξανακοιμάμαι, να ξαναξυπνάω, μου έκαναν τομές στο μάτι μου και στο αυτί. Αυτά, δεν θυμάμαι παραπάνω. Προσπαθούσα απλά να αντέχω για να μην πονάω. Την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν ότι θα διακομιστώ στο Θριάσιο".

"Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη διακομιδή μου, επειδή δεν μπορούσα να δω, μπορούσα μόνο να ακούω, θυμάμαι την ώρα που περνούσαν τα φορεία στους διαδρόμους. Μια κυρία αναφώνησε 'θεέ μου' και κατάλαβα ότι το είπε για μένα ότι η κατάσταση δεν είναι καλή", ανέφερε κλαίγοντας.

"Κατάλαβα ότι έχω σοβαρά εγκαύματα και απλά παρακαλούσα να επιβιώσω. Μέσα στο νοσοκομείο ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου, έκανα επτά χειρουργεία. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα το φως γιατί τα μάτια μου ήταν τραυματισμένα, ακόμα και το φως του δωματίου ηταν επίπονο. Σκέφτηκα να δώσω τέλος στη ζωή μου".

"Ελεγα στους αστυνομικούς ότι δεν έχω πειράξει κανέναν"

Η Ιωάννα Παλιοσπύρου, περιέγραψε εν συνεχεία με δάκρυα στα μάτια: "Για όσα διάστημα ήμουν στο νοσοκομείο έλεγα στους αστυνομικούς ότι δεν έχω πειράξει κανέναν. Προσπαθούσα να τους βοηθήσω αλλά δεν μπορούσα. Δεν πίστευα ότι κάποιος μπορεί να κάνει τέτοιο κακό. Κάποια στιγμή λοιπόν μου είπαν ότι είχαν καταλήξει ποιος έκανε την επίθεση. Μου μιλούσαν για τη κατηγορούμενη και μου έλεγαν ότι εκείνη μου επιτέθηκε. Μαζί με αυτούς προσπαθούσα να και εγώ να καταλάβω και να τους βοηθήσω. Αν ισχύει τους έλεγα αυτό που μου λέτε, ότι με παρακολουθεί εδώ και 1,5 χρόνο, άρα ξέρει ότι δεν έχω καμία σχέση με αυτόν τον σύντροφο που είχε.

Δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Δεν ήξερα αν ισχύουν όλα αυτά, γιατί το έκανε αυτή, τι μου έχει συμβεί δεν καταλάβαινα και δεν μπορούσαν να μου απαντήσουν.

"Μετά τη προφυλάκισή της προσπάθησα να εστιάσω στις δυνάμεις μου για να μπορέσω να βγω από το νοσοκομείο και να βγάλω σε πέρας τα χειρουργεία που έπρεπε. Στα μισά των χειρουργείων ο οργανισμός μου δεν άντεξε. Ανέβαζα πυρετό είχα πάθει λοίμωξη. Οι γιατροί μου είπαν ότι κινδύνεψε η ζωή μου. Έπαθα και δεύτερη λοίμωξη στο μάτι που κινδύνεψα για δεύτερη φορά να το χάσω. Κάποια στιγμή με την βοήθεια των γιατρών τα ξεπεράσαμε. Ήρθε η στιγμή που μου ανακοίνωσαν ότι θα πάρω εξιτήριο", πρόσθεσε το θύμα της επίθεσης με βιτριόλι.

"Η κατηγορούμενη είχε επικοινωνία με την ξαδέλφη μου"

"Κάποια στιγμή αφού επέστρεψα στο σπίτι μου η έρευνα συνεχίζονταν. Κάποια στιγμή οι αστυνομικοί με ενημέρωσαν για κάποια στοιχεία που βρίσκονταν στο υπολογιστή της και με ρώτησαν αν γνωρίζω κάτι. Είμαστε από διπλανά χωριά αλλά ποτέ δεν κάναμε παρέα με την κατηγορούμενη, γνωριστήκαμε εδώ στην Αθήνα. Βρεθήκαμε σε κάποιες γιορτές, γενέθλια στο σπίτι συγγενών μου και ανταλλάζαμε κάποιες κουβέντες. Μου είπαν για κάποιες κουβέντες που είχαν γίνει μεταξύ της ξαδέλφης μου και της κατηγορουμένης μετά την επίθεση. Οι αστυνομικοί με ρώτησαν αν γνωρίζω κάτι. Μου ζητήθηκε αν μπορώ να μάθω τι είχε ειπωθεί μεταξύ τους.

Κάλεσα την ξαδέλφη μου στο τηλέφωνο και τη ρώτησα τι έχουν πει. Τη ρώτησα αν ισχύει και τι ακριβώς είχε ειπωθεί. Μου είπε ότι ισχύει ότι υπήρχε επικοινωνία μεταξύ τους, ότι δεν μου το είπε για να μην με φέρει σε δύσκολη θέση. Μου είπε ότι μεταξύ των συζητήσεων ότι είχαν μιλήσει και για μένα, όπως όλοι φίλοι και γνωστοί μιλούσαν για μένα. Τη ρωτούσε η κατηγορουμένη πως είμαι, αν με είδε και πως ήταν τα μέτρα στο νοσοκομείο λόγω covid. Εκείνη της είπε ότι δεν μπορούσε να μπει στο νοσοκομείο και ότι είχε δει μόνο τη μητέρα μου στο προαύλιο. Επίσης μου ανέφερε ένα συγκεκριμένο περιστατικό που της είχε κάνει εντύπωση".

"Ηθελε να με σκοτώσει"

Όπως αποκαλύπτει η Ιωάννα για τα όσα της είπε η ξαδέλφη της: "Η κατηγορούμενη, όπως της είπε (σ.σ. στην ξαδέλφη της Ιωάννας), έκανε ένα σχόλιο πολύ προσβλητικό για μένα. Της είπε η Έφη, οκ, αν δεν μπορεί να δουλέψει θα πάρει την αποζημίωση και θα ζήσει. Δεν έγινε κάτι. Αυτό θύμωσε την ξαδέλφη μου. Αυτό το περιστατικό σε συνδυασμό με τις αναζητήσεις που με ενημέρωσαν πως είχε κάνει μετά την επίθεση και σε συνδυασμό με άλλα τουλάχιστον δύο περιστατικά που έλαβαν χώρα στο νοσοκομείο -η μητέρα μου μου είπε ότι κάποιοι ήλθαν στο νοσοκομείο να με δουν αλλά δεν τους επετράπη η είσοδος- όλα αυτά με έκαναν να πιστέψω ότι ήθελε πραγματικά να με σκοτώσει και δεν σταμάτησε ούτε και μετά.

Όλα αυτά αν τα συνδυάσει κανείς και σύμφωνα με το συμπέρασμα των αστυνομικών, ήταν να με σκοτώσει. Έμαθα εκ τω υστέρων ότι έγιναν άλλες τρεις απόπειρες. Άλλες δυο έξω από το σπίτι μου, την είδαν οι γείτονες να κουβαλάει κάτι ύποπτο πάνω της. Σύμφωνα με τα στοιχεία, είχε γίνει μια ακόμη απόπειρα τη προηγούμενη ημέρα, η οποία απλά απετράπη διότι δε με πρόλαβε. Δεν κατάφερε να με σκοτώσει. Επίσης, θέλω να επισημάνω ότι με τρομάζει το γεγονός ότι η κατηγορούμενη είχε μια συμπεριφορά ανθρώπου – είχε αναστατωθεί όλος κόσμος για το ποιος το έκανε – και αυτή έβγαινε διασκέδαζε και χόρευε πάνω στα τραπέζια.

Αντί να πει τι πήγα και έκανα ενθαρρύνεται ακόμη περισσότερο και αρχίζει και αναζητά τρόπους και όπλα. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που δεν πτοείται που γίνεται ακόμη χειρότερος. Αυτό είναι που με φοβίζει. Και δεν ξέρω ακόμη ούτε τα κίνητρα ούτε ποιοι άλλοι γνώριζαν γιατί υπάρχουν και άλλοι. Σίγουρα ξέρω ότι δεν έχει μετανιώσει".

Στη συνέχεια της κατάθεσής της, η Ιωάννα Παλιοσπύρου, σε συναισθηματική φόρτιση και με δάκρυα στα μάτια είπε: "Για να αντέξω προσπαθούσα να κοροϊδέψω τον εαυτό μου ότι ζω ένα όνειρο. Το βράδυ μετά τις 9 αφού πέρασαν όλοι οι γιατροί έλεγα 'Ιωάννα θα ξυπνήσεις'. Προσπαθούσα να με πείσω για να αντέξω ότι τα όνειρα μου είναι πραγματικά και η πραγματικότητα είναι ο εφιάλτης".

Βιτριόλι: Η Ιωάννα Παλιοσπύρου και η Εφη Κακαράντζουλα στο δικαστήριο

Συγκλονίζει η κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου για το βιτριόλι: Καιγόμουν, έλιωνα και φώναζα "Θεέ μου βοήθησέ με"
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΛΙΟΣΠΥΡΟΥ
ΕΦΗ ΚΑΚΑΡΑΝΤΖΟΥΛΑ
ΕΦΗ ΚΑΚΑΡΑΝΤΖΟΥΛΑ

Ο Άγιος Πορφύριος δίνει συμβουλές σε παιδίατρο για την εξέταση των μικρών παιδιών


Έλεγε σε κάποιον παιδίατρο:
-Πώς εξετάζεις τα παιδιά; -Έτσι...-Άκουσε να σου πώ.
Την ώρα που εξετάζεις το κάθε παιδάκι, θα κάνεις μέσα σου
ένθερμη προσευχή με αγάπη: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον δούλο σου"
(Και λέγοντας αυτά έπαιρνε βαθιά εισπνοή, άνοιγε τα χέρια του).
Να έτσι, με ανοιχτή καρδιά θα παρακαλείς για το κάθε παιδάκι.
Είναι μία ψυχούλα που έστειλε ο Θεός στα χέρια σου.
Και καθώς θ' ακουμπάς το χέρι σου στο κεφαλάκι του, και θα προσεύχεσαι
ένθερμα μέσα σου, η χάρη του Θεού θα μεταγγίζεται στην ψυχούλα του παιδιού.
Όλα αυτά μυστικά. Δε θα καταλαβαίνουν τίποτα οι άλλοι.
Θα τους δίνεις τα φάρμακα που λέει η επιστήμη σου,
αλλά τελικά ο Χριστός θα θεραπεύει το παιδί,
που παρακαλείς εσύ και οι γονείς του. Το πιστεύεις αυτό;

Άλλη φορά του έλεγε: -Δε σε βλέπω να εξετάζεις τα παιδιά όπως
σου είπα. Σε τρώει η ρουτίνα και ξεχνιέσαι.
Μωρέ, δώσου στο Χριστό και πρόσφερε στο Χριστό αυτά τα πλασματάκια
με την προσευχή σου, να τα αγιάζεις! Είδες, ο Χριστός θεράπευε
χρησιμοποιώντας αισθητό τρόπο: είτε έπιανε το χέρι,
ή άγγιζε τους οφθαλμούς, τη γλώσσα. Έτσι θα κάνεις κι εσύ.
Πιάνοντας στην αγκαλιά σου το μικρόπαιδί, ή πιάνοντας το χέρι του μεγάλου,
με την δοσμένη στο Χριστό έντονη και θερμή προσευχή σου,
μετάγγιζέ τους χάρη Θεού. Το ίδιο δεν κάνει και ο ιερέας σε κάθε Μυστήριο;
Για να έλθει η χάρη του Αγίου Πνεύματος, βάζει αισθητά το χέρι του
στο κεφάλι του εξομολογουμένου, του χειροτονουμένου, του νυμφευομένου,
του βαπτιζομένου κ.λ.π. Είναι μυστική δύναμη η προσευχή,
που μεταδίδεται μυστικά στην ψυχή του άλλου.
[Ά 109π.]

(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ.
Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.221-222)

Σήμερα εορτάζει ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος τα ονομαστήριά του ~Αγαπώ τον Χριστό~


Την 28η Σεπτεμβρίου 2021, ημέρα μνήμης της ανακομιδής των τιμίων λειψάνων του αγίου Νεοφύτου.Εορτάζει ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Ευχόμαστε και προσευχόμαστε, ο Κύριος να συνοδοιπορεί πάντοτε μαζί Σας, ώστε χρησιμοποιώντας την ποικιλία των χαρισμάτων, με τα οποία το Πνεύμα το Άγιο Σας πλούτισε, να ποιμαίνετε ως καλός ποιμένας τον ορθόδοξο λαό  τον οποίο ο Κύριος σας εμπιστεύθηκε.

Δεόμεθα όπως ο Κύριος Σας χαρίζει έτη πολλά, σωματική και ψυχική δύναμη ώστε να συνεχίζετε να υπηρετείτε με τον ίδιο αποστολικό ζήλο την Μητρόπολη Μόρφου,σε αυτούς τους δύσκολους κ πονηρούς καιρούς 

Ο μητροπολίτης Δεν θα γιορτάσει φέτος τα ονομαστήρια του, όπως ανακοίνωσε η Μητρόπολη. Τελέστηκε Ιερά  αγρυπνία πρὸς Τιμὴν τοῦ Ὁσίου Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου καὶ τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, ἀπὸ τὸν ὑπὸ ἀνέγερσιν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίου Αὐξιβίου τῆς κοινότητος Ἀστρομερίτη, χοροστατοῦντος τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεοφύτου.

Στην ανακοίνωσή της, η Μητρόπολη σημειώνει ότι «ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος δεν θα εορτάσει τα ονομαστήριά του, την Τρίτη 28η Σεπτεμβρίου, 2021 ημέρα μνήμης της ανακομιδής των τιμίων λειψάνων του αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου, ούτε θα δεχθεί επισκέψεις στο Επισκοπείο Ευρύχου».

Εξηγήσεις απο την Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως για το περιστατικό με την Θεία Κοινωνία




Η Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης, δίνει εξηγήσεις για τον τρόπο μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας:

"Εξαιτίας της απορίας από την παρεξήγηση που δημιουργήθηκε στην πόλη μας, εχτές Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου, στο Ναό της Παναγίας της Στρατηγίσσης, με αφορμή τον τρόπο μεταδόσεως της θείας Κοινωνίας από τον Εφημέριο στους πιστούς, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Άνθιμος δήλωσε ότι, υπήρξε μεν προ καιρού συζήτηση με τους ιερείς μας για το ενδεχόμενο στον συγκεκριμένο Ναό να τελείται μόνιμα η γνωστή και προσφιλής στους χριστιανούς μας θεία Λειτουργία του Αγ. Ιακώβου του Αδελφοθέου, η οποία τελείται σε όλους τους Ναούς μας δυό φορές τον χρόνο, αλλά και για εκπαιδευτικούς σκοπούς σε μαθητικές θείες Λειτουργίες.
Όμως, η προετοιμασία ενός τέτοιου εγχειρήματος, δεν ολοκληρώθηκε, οπότε το τελετουργικό αποτέλεσμα σήμερα δεν ήταν λειτουργικά ορθό και γι' αυτό ο Μητροπολίτης μας έδωσε εντολή να μην επαναληφθεί. Εξάλλου στην Ιερά Μητρόπολή μας, ποτέ μέχρι τώρα ούτε υπήρξε ανάγκη αλλά ούτε και τροποποιήθηκε ποτέ η παραδοσιακή μετάδοση των Αχράντων Δώρων στους πιστούς".

Δείτε το βίντεο: 




Πάτερ δεν μπορώ να προσευχηθώ όταν έχω νευριάσει με κάποιον ~Αγαπώ τον Χριστό


Η ζωή του Χριστιανού δεν ειναι ενας περίπατος στο δάσος, για συλλογή μανιταριών χέρι χέρι  με την κοκκινοσκουφίτσα, και ο λύκος να λείπει σε ταξίδι για δουλειές και όλα στο δασος να ειναι ήρεμα, και νωχελικά.. Μακάρι να ηταν έτσι.

Ακριβώς το ίδιο ειναι και η προσευχή, η οποία πρέπει να είναι η ζωή του Χριστιανού, δηλαδή η κύρια ασχολία και αγωγή του.

Πορευόμαστε εν μέσω δραματικών στιγμών, εντάσεων, οδινών και οδυνών, τοσο προσωπικών, οσο και γενικευμένων,
και σχεδόν σε καμία στιγμή του ανθρώπινου βίου, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν ηταν ειρηνική.

Ειδικά στην εποχή μας, στις ημέρες μας, που ο άνθρωπος, εγκλωβισμένος, απηυδισμένος, χαμένος, και μπερδεμένος, μεσα στην πολύπλοκη και ταραχώδη ζωή του, που άγεται και φέρεται απο την οικονομο-τεχνολογικη σκλαβιά του προσώπου,
βρίσκει καθετι ως εμπόδιο μπροστά του, στην προσευχή, προσθέστε και τον πονηρό, που μόλις αντιληφθεί άνθρωπο να κινείται προς τον Χριστό, κυρήσσει γενική επιστράτευση, και καταλαβαίνετε ποσο δύσκολο ειναι να σταθεί κάποιος για προσευχή σοβαρά,
και κατά καλή και επιμονή συνήθεια, ενώπιον του Κυρίου.

Και εαν αυτα ισχύουν για αυτους που κάνουν εκκλησιαστική-πνευματική ζωη, και ειναι τρόπον τινα μυημένοι, στις μεθοδείες και τα περιπαίγματα του σατανά και του κόσμου, ποσο μάλλον για τον άνθρωπο που μόλις και νιώθει οτι υπάρχει κάπου Θεός.

Ποτέ δεν θα βρεθεί ο τέλειος χρόνος και η τέλεια διάθεση για προσευχή, αυτο ειναι μια καθαρή πλάνη.

Ο άνθρωπος, ως απόλυτα τρεπτό ον, και μεταβαλλόμενο σε αισθήματα και διαθέσεις, πρέπει να έχει ενα κατα νουν.

Οτι σε πάσα περίσταση, κατάσταση, συνθήκη, ειτε χάρα και πανηγύρι, ειτε σε πένθος και θλίψη, ειτε εν ασφάλεια, ειτε η σε θανάσιμο κίνδυνο, πρέπει να στέκεται σε προσευχή, γιατι μόνο ετσι θα ειναι ενωμένος με τον Θεό, και θα βαδίζει προς τη σωτηρία.

Εαν περιμένουμε να μην εχουμε λογισμό, θυμό, αμαρτία, ενοχλήσεις, αστοχίες, ρεζιλίκια, βρωμία και δυσωδία, για να στάθουμε σε προσευχή, με εναν απλό λόγο: κ α η κ α μ ε!!!

Ακομα και θανάσιμη αμαρτία να εχεις κάνει, τοτε ενα παραπανω να σταθεις σε προσευχη. Ζητας το Ελεος του Θεου.
Ακομα και σε υψηλη πνευματικη "κατασταση" να βρισκεσαι, παλι το ιδιο. Ευχαριστεις και δοξαζεις τον Θεο.

Συνεπώς, μονο λογισμοί κρυφής υπερηφάνειας, οι οποιοι παρουσιάζονται ως λογισμοι ταχα "λεπτης συνειδησεως",
γιατι απο αυτο πασχουμε ολοι μας,
απο την ωρα ηδη της προπατορικης πτωσεως και μετα, λογω κακων συναναστροφων, και ταλαιπωρουμαστε,
μπορουν να μας απομακρυνουν απο την προσευχη.

Πρεπει να εχουμε κατα νουν, οτι καθε στιγμη που δεν εχουμε μνημη Θεου, θλιβει τον Θεο. Ειναι γαρ Θεος Ζηλωτης.
Επισης καθε στιγμη αμαρτανουμε, οντες μακραν του Θεου, και καθε στιγμη θα παρουσιαστει μια παρεξηγηση, μια δυσκολη περισταση, αλλα αυτο δεν ειναι λογος για να αναβαλλουμε η να μην κανουμε προσευχη.

Οποτε επειδη ειμαστε ολοι ομοιοπαθεις και αδυναμοι, ολιγοπιστοι και εμπαθεις, πρεπει σε καθε περισταση να προσευχομαστε,
οτι και εαν συμβαινει, γιατι ειναι ο μονος τροπος να βρισκομαστε εν τη οδω του Κυριου, μεσα στο δρομο της Χαριτος Του.

Μην μασατε, και μην τσιμπατε στα δολωματα του πονηρου, που σε συνδυασμο με την ραθυμια μας, ακυρωνει την προσευχη μας.

Σταθειτε ενωπιον του Θεου, οτι και εαν εχετε κανει, οτι και εαν σας εχει συμβει, οτι και εαν εχετε κατα νουν.

Μονο ετσι θα χαρισει ο Κυριος, ευλογια και δυναμη, επιβραβευοντας πανω απο ολα την ταπεινη επιμονη μας,
αφου αρετες, αγωνα, καρπους και πιστη, δεν εχουμε να παρουσιασουμε παρα μονο στο μεγεθος βακτηριδιου σε νηπιακη ηλικια..

Και φυσικα το κομποσχοινι ειναι το πυρηνικο οπλο, βρισκομενο παντα μεσα στην τσεπη μας, στο χερι μας,
ετοιμο για την ευχη, σε καθε τοπο και περισταση, προς ζητηση χαρης και ελεους απο τον Χριστο τον Κυριο μας

Ο Ιωάννης δεν εχει ακόμα κοιμηθεί ~Ζεί όπως ο Ενωχ και ο Προφητης Ηλίας~Αγαπώ τον Χριστό


ΠΕΡΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
(Μια ιδιαιτερη ερμηνεια 
του Αγιου γέροντος Δαμασκηνου)

Ο γερων Δαμασκηνος ελεγε...
Ο Ιωαννης δεν εχει ακομα κοιμηθει.
Ζει ακομα οπως ο Ενωχ και ο Προφ.Ηλιας.
Θα ειναι ο τριτος που θα ελεγξει 
τον αντιχριστο οταν έρθει.
Ο Χριστος εχει επιλεξει εναν απο κάθε 
ιδιαιτερη περιοδο της ανθρωπότητας
-Εναν προ νομου , τον Ενωχ
-Εναν του νομου , τον  Ηλια και
-Εναν της Χαριτος, τον Ιωαννη

Ενας νηπτικος πατηρ οπως ο γερων , συνηθως ερμηνευει γραφικα χωρια και ιερα συγγραματα  
με το Πνευμα της πληροφορίας που του δίδεται  απο τον Θεον και όχι διανοητικα...

Στηριζε την θεση σε δυο χωρια της Αγιας Γραφης

1) Οταν η μητερα Ιωάννου και Ιακώβου ζήτησε από τον Κυριο , οταν ερθει εν τη Βασιλεια Του, να καθησουν οι γιοι της...
Εις εκ δεξιων...και εις εξ ευωνυμων.
Ο Κυριος απαντησε.
"Δεν ξερετε τι ζητάτε...
Μπορειτε να πιειτε το ποτηριο που εγω θα πιω;"
Οι Απόστολοι με μια φωνη απαντησαν...
"Μπορουμε!"
...και ο Χριστός τους ανταπαντησε ..
"Το ποτηριο που εγω θα πιω... θα το πιείτε και σεις! Αλλα ποιος θα καθησει εκ δεξιων και ποιος εξ ευωνυμων....ειναι θεμα του Πατρος"

Από τους Αγιους Αποστολους....οι 11 μαρτύρησαν.
Ο Αγιος Ιωαννης "δεν ηπιε" ακομα το ποτηριο του θανατου!!

2) Μετα την Ανασταση Του...
Και αφου απεσπασε τρεις φορες απο τον Αποστολο Πετρο την ομολογια οτι "Φιλει Αυτον"
του ζητησε να Τον ακολουθήσει.
Περπατώντας ο Αποστολος Πετρος με Τον Κυριο , ειδε τον αγαπημενο Ιωαννη να τους ακολουθει...
Και απο αδερφικο ενδιαφέρον  
ρωτησε Τον Κυριο...
"Κυριε με τον Ιωαννη τι θα γινει;"
Και ο Κυριος απαντησε....
"Αν Εγω θελω αυτος να μεινει μεχρι να ξανάρθω,
Εσενα τι σε απασχολει;"
Και εξηλθε ο λογος μεταξυ των μαθητών....
Οτι ο Ιωάννης δεν θα πεθανει.
...και συμπληρωνει ο Ιωαννης....
"Δεν ειπε δεν θα πεθανει....ειπε θα μεινει μεχρι να ξαναρθω"

Ελεγε ο Αγιος γέρων...
"Ο Ιωαννης ζει και θα πιει το ποτηριο του θανατου μαζί με τον Ενωχ και τον Ηλια...οταν θα καταγγειλουν τον αντιχριστο στους Ορθοδόξους"

ΑΠΟ Κ. ΣΥΜΠΟΥΡΑΣ

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου: Το ιερόν Ευαγγέλιον ~Η Σταύρωση του Χριστού ~Αγαπώ τον Χριστό

Κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο ΙΘ'(19) 25-27

Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή.
᾿Ιησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρὶ αὐτοῦ· γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου.
εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια.

Νεοελληνική Απόδοση

Η σταύρωση του Ιησού

Αφετέρου είχαν σταθεί κοντά στο σταυρό του Ιησού η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά, και η Μαρία η Μαγδαληνή.
Ο Ιησούς, τότε, όταν είδε τη μητέρα του και το μαθητή που αγαπούσε να έχει σταθεί εκεί κοντά, λέει στη μητέρα του: «Γυναίκα, να ο γιος σου».
Έπειτα λέει στο μαθητή: «Να η μητέρα σου». Και από εκείνη την ώρα έλαβε αυτήν ο μαθητής στην οικία του.


Μπορεί κάποιος να νικήσει τον θάνατο; Ναι, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς σκοτώνοντας το θάνατο. Σταυρώθηκε για να αναστηθεί. Επιπλέον, ο Χριστός μας έσωσε επειδή πήρε την τιμωρία των αμαρτιών μας. Τιμωρήθηκε, σταυρώθηκε. Κατηγόρησε τους γραμματείς, φαρισαίους, αρχιερείς και τον σταύρωσαν.


Ο Χριστός σταυρώθηκε για να αναστηθεί. Αναστήθηκε από τους νεκρούς νικώντας, ακυρώνοντας, σκοτώνοντας το θάνατο. Μας έδειξε ότι η ανάσταση είναι δυνατή και ότι τα λόγια του επαληθεύθηκαν ότι κατά τη δεύτερη παρουσία του Χριστού οι νεκροί θα αναστηθούν. Σταυρώθηκε για να πεθάνει και να συναντήσει το θάνατο. Το πνεύμα του, όταν πέθανε σωματικά, πήγε στην κόλαση, Ματθαίος 12:40, και αυτός θρυμμάτισε την κόλαση ανοίγοντας τις πύλες προς τον παράδεισο.


Στην αρχαιότητα η σταύρωση ήταν κατάρα από τον Θεό. Όταν αμαρτάνουμε παίρνουμε την κατάρα του Θεού. Αυτό μας το είπε ο Θεός στην Αγία Γραφή, Δευτερονόμιο 11:26-28. Ο Ιησούς Χριστός σήκωσε την κατάρα του Θεού για τις αμαρτίες μας όταν σταυρώθηκε. Τιμωρήθηκε για τις δικές μας αμαρτίες. Ο Ιησούς μας έσωσε, λύτρωσε, καθάρισε με την σταύρωση του Γαλάτας 3:13, 1 Πετρου 2:24.


Ο Ιησούς κήρυττε μετάνοια, κατηγόρησε τους φαρισαίους, γραφείς, ιερείς ότι παρέβαιναν το νόμο του Θεού, ότι αμάρταναν. Οι φαρισαίοι και οι ιερείς τον ζήλευαν και μισούσαν για ακόμη ένα λόγο ότι ο Χριστός έκανε θαύματα. Ενοχλήθηκαν όταν θεράπευσε το Σάββατο, επειδή είναι ημέρα ανάπαυσης. Γι' αυτό και τον σταύρωσαν.


Κλείνοντας, ο Ιησούς λύτρωσε όλη την αμαρτωλή ανθρωπότητα, πρώτον, λαμβάνοντας την τιμωρία των αμαρτιών μας. Δεν τιμωρούμαστε για τις αμαρτίες μας επειδή λέμε ότι ο Ιησούς τιμωρήθηκε με σταύρωση. Δεύτερον, ο Χριστός σταυρώθηκε για να αναστηθεί να αποδείξει σε όλους ότι οι άνθρωποι μπορούν να αναστηθούν από τους νεκρούς και η δευτέρα παρουσία, η ανάσταση όλων των νεκρών, πλησιάζει.

26 Σεπτεμβρίου : Η μετάσταση του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Ιωάννη του Θεολόγου


Ο Ιωάννης ως ένας από τους δώδεκα Αποστόλους έχει όλα τα κοινά γνωρίσματα των αγίων Αποστολών, όπως κοινή έχει και την υψηλή κλήση που τους έκανε ο Κύριος να τους καλέσει στο αποστολικό αξίωμα. Αλλά υπάρχουν και γνωρίσματα που αποδίδονται μόνο στους τρεις πρωτοκορυφαίους Αποστόλους, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Ο Ιωάννης δεν είναι μόνο κλητός Απόστολος, αλλά συναριθμείται με τους εκλεκτούς, και μάλιστα είναι ο εκλεκτός των εκλεκτών και ο κορυφαίος του κορυφαίου χορού των Αποστόλων, ομόστοιχος με τον Πέτρο και τον Ιάκωβο, τους τρεις προκρίτους και πρωτοκορυφαίους Αποστόλους. Στο όρος Θαβώρ τον Ιωάννη επέλεξε ο Χριστός μαζί με τον Πέτρο και τον Ιάκωβο, για να δουν «το υπερφυές θέαμα» της θείας Μεταμορφώσεώς του. Είδε «την υπεραστράπτουσαν αίγλην» του φωτός της θεότητος του Υιού και άκουσε τη φωνή του Θεού Πατρός «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ 5)!

Ο άγιος Ιωάννης κοινό έχει και το γνώρισμα του ευαγγελιστού μαζί με άλλους τρεις που συνέγραψαν ιερό Ευαγγέλιο, αν και στη μεγαλοφωνία και στο ύψος της θεολογίας υπερτερεί κατά πολύ.

Αλλά υπάρχουν και γνωρίσματα που αποδίδονται μόνο στον Ιωάννη. Μόνον αυτός απ’ όλους τους Αποστόλους και απ’ όλους τους φημισμένους άνδρες της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης καλείται «Παρθένος». Διότι φύλαξε παρθενία σώματος, ψυχής, νου και αισθήσεων. Φύλαξε «την ακριβή παρθενίαν», που είναι «η προς πάσαν κακίαν ασυνδύαστος γνώμη».

Μόνον αυτός απ’ όλους τους Αποστόλους ονομάζεται «ηγαπημένος». Διότι ζούσε ζωή καθαρότητος και αγιασμού και αγαπούσε τον άγιο Θεό με όλη την ψυχή και την καρδιά του. Γι’ αυτό και αγαπήθηκε από τον Χριστό περισσότερο απ’ όλους. Είναι «ὁ μαθητής ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς», «ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ» (Ιω. κα’ 20).

Μόνον αυτός απ’ όλους τους Αποστόλους ονομάζεται «υιός Παρθένου», και μάλιστα της μητροπαρθένου και Θεομήτορος, αφού έγινε γι’ αυτήν κατά χάριν ό,τι ο Χριστός της είναι κατά φύσιν. Εάν δε μόνον αυτός απέκτησε την ίδια με τον Χριστό μητέρα, είναι και ο μόνος αδελφός του επάνω από όλους και συγγενής και αφομοιωμένος με τον Υιό του Θεού.


Τη ζωή του κοντά στον Κύριο τη γνωρίζουμε μέσα από τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης. Ο Ιωάννης συνέχισε έντονα την δράση του και μετά την Ανάληψη του Κυρίου. Αυτός και ο Πέτρος ήταν οι πρώτοι που κήρυξαν μετά την επιφοίτηση του Αγ. Πνεύματος σε όλο τον κόσμο το λόγο του Κυρίου.


Η παράδοση, επίσης, μας λέει ότι ο Ιωάννης κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μικρά Ασία, και ιδιαίτερα στην Έφεσο. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Δομετιανού βασανίστηκε και εξορίστηκε στη Πάτμο, όπου έγραψε την Αποκάλυψη. Σε μεγάλη ηλικία ξαναγύρισε στην Έφεσσο όπου συνέγραψε το ευαγγέλιο του.


Ο Ιωάννης έζησε γύρω στα 100 χρόνια (κοιμήθηκε ειρηνικά γύρω στο 105 με 106 μ.Χ.). Εκείνο, όμως, που αξίζει να αναφέρουμε, είναι η φράση που συνεχώς έλεγε στους μαθητές του: «Τεκνια, αγαπατε αλληλους» (Ιωαν. ιγ΄ 34), που σημαίνει, παιδιά μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.

Επίσης ο άγιος Ιωάννης είναι ο μαθητής της αγάπης που μας διδάσκει να αγαπούμε τον άγιο Θεό όχι μόνο «ἐν λόγῳ καί γλώσσῃ», αλλά και «ἐν ἔργῳ καί ἀληθείᾳ» (Α’ Ιω. γ’ 18).

Είθε να αγαπούμε κι εμείς τον άγιο Θεό, όπως Τον αγαπούσε ο Ιωάννης! Να τιμούμε κι εμείς τον αγαπημένο μαθητή του άγιο Ιωάννη τον θεολόγο, όπως τον τιμούσε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς! Για να αξιωθούμε κι εμείς της Βασιλείας των Ουρανών και να γίνουμε κληρονόμοι ζώνης αιωνίου. Αμήν.



Την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου εορτάζει το Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου


Την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2021,εορτάζει τη δεύτερη ετήσια Πανήγυρη του,το Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου,στο Νέο Προκόπι της Βόρειας Εύβοιας.

Η γιορτή και οι λατρευτικές εκδηλώσεις τελούνται σε ανάμνηση των Εγκαινίων του Ιερού Ναού,που τελέσθηκαν την τελευταία Κυριακή του μηνός Σεπτεμβρίου του 1969.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων

Το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2021 θα λάβει χώρα ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, μετά το πέρας του οποίου θα ψαλεί Ιερά Παράκληση προς τον Όσιο Ιωάννη.

Την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου το πρωί θα αρχίσει ο Όρθρος όπου θα λάβει χώρα η Αρχιερατική Χοροστασία και στη συνέχεια η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα πραγματοποιηθεί Λιτάνευση του Ιερού Σκηνώματος του Οσίου, πέριξ του Ιερού Ναού.

Η γυναίκα που ντύθηκε ναύτης και μπήκε στην Ι.Μ. Βατοπεδίου στο Άγιον Όρος~Αγαπω τον Χριστό


Η παραβίαση του Αβάτου της Αθωνικής Πολιτείας το 1930 από την «ΜΙΣ ΕΛΛΑΣ» και η συγκλονιστική μετάνοιά της


Επειδή μερικοί ίσως αμφισβητήσουν το συγκλονιστικό γεγονός που περιγράφει το άρθρο, με αναζήτηση ανακαλύψαμε πως όντως η Αλίκη Διπλαράκου εισήλθε μεταμφιεσμένη ως άνδρας στο Άγιον Όρος το 1930, όπως περιγράφεται στην βιογραφία της εδώ.



Το 1930 ήμουν αντιπρόσωπος της Μονής μου παρά τη Ιερά Κοινότητι και κατά Οκτώβριον ελήφθη επιστολή της εκλεγείσης «Μις Ελλάς» δεσποινίδος* …………. έχουσα επί λέξει ούτως :


Εν Νταβώς Ελβετίας κλπ.

Σεβάσμιοι Πατέρες, σας εξομολογούμαι ολοψύχως το σφάλμα που διέπραξα τον περασμένον Μάϊον εις την Μονήν Βατοπαιδίου. Έφθασα εκεί δια πλοίου του μνηστήρος μου κ. Μωράν, και συνέπεσε να είναι αγκυροβολημένα εκεί και τα θωρηκτά Λήμνος και Κιλκίς, οπότε ο πονηρός μοι ενέβαλε την σκέψην να ανέλθω εις την Μονήν καίτοι εγνώριζα, ότι απαγορεύετο. Και δανεισθείσα ναυτικήν στολήν εισήλθον μετά του μνηστήρος μου και περιήλθον εκκλησίας και άλλα μέρη ως ναύτης, χωρίς να με γνωρίσει τινάς. Έκτοτε Πατέρες μου έχασα την υγείαν μου και κατήντησα εδώ εις τα σανατόρια της Ελβετίας δια την σωτηρίαν μου, και δυστυχώς δεν βλέπω βελτίωσιν. Εγνώρισα όμως και το πιστεύω ακράδαντα, ότι είναι τιμωρία εκ μέρους της Παναγίας προς την οποίαν ησέβησα, δεν έπρεπε εγώ μορφωμένη κοπέλα να κάμω αυτό που έκαμα, και μετανοώ, τώρα, παρακαλώντας την Παναγία μου να με συγχωρέσει. Παρακαλέσατε και σεις άγιοι Πατέρες. Προς τούτο, δεχθήτε δε και 5.000 δραχμές, ίνα κάμετε λειτουργίας και παρακλήσεις δια την υγείαν μου.

Μετά πολλού σεβασμού κλπ.

Η πολυεύσπλαχνη Άνασσα του Ουρανού και της γης, δέχθηκε την μετάνοια και της χάρισε πάλι την υγεία.


Πηγή :
http://trelogiannis.blogspot.com › 

Μην ανησυχείς ο Τίμιος Πρόδρομος πολλές φορές επισκέπτεται την Μονή Διονυσίου


Αληθινες ιστορίες από το Άγιον Όρος

Αυτήν την φορά η παρέα είχε τέσσερις φιλαγιορείτες .Ανήμερα του Σταυρού 27 Σεπτεμβρίου με το «παλαιό»ημερολόγιο ξεκινήσαμε στις 6 ½ το πρωί από Ουρανούπολη ,με πρώτο μας προορισμό το μοναστήρι της Διονυσίου . Στο καραβάκι, την Αγία Άννα αρχίσαμε να συζητάμε για το πρόγραμμα που θα ακολουθούσαμε όλες τις ημέρες της παραμονής μας στο Άγιο Όρος .Συγχρόνως θαυμάζαμε την ευλάβεια όλων όσων πριν καθίσουν στις θέσεις τους έβαζαν μετάνοια και προσκυνούσαν την μεγάλη εικόνα της Αγίας με την Παναγιά μικρή στην αγκαλιά της .Θαρρείς πως από την πρώτη στιγμή ακόμη και στο καραβάκι ,πριν διαβείς καν την πρώτη σου πύλη το Όρος κυριαρχεί στις αισθήσεις σου…

Περάσαμε από όλα τα ενδιάμεσα μοναστήρια και βάλαμε νοερώς μετάνοια σε όλες τις φωτοβόλες συνοδείες που ανταμώσαμε στις προηγούμενες οδοιπορίες μας …Δοχειάρι , Ξενοφώντος, Παντελεήμονος, Ξηροποτάμου , Σιμωνόπετρα , Γρηγορίου...

Μπήκαμε στο μοναστήρι και δεν αντικρύσαμε κανέναν . Η ώρα 9 ακριβώς και όλοι ήταν στο καθολικό όπου συνεχιζόταν η αγρυπνία του Σταυρού . Δεν θέλαμε να χάσουμε λεπτό …Αποθέσαμε πρόχειρα τα πράγματά μας και μπήκαμε μέσα .Την Θεία λειτουργία τελούσε ο ηγούμενος της μονής Γέροντας Πέτρος .

Η χαμηλότατη στάθμη της φωνής του μαρτυρούσε για ακόμη μια φορά πως στο Όρος δεν χωρά καμιά επίδειξη φωνητικών δυνατοτήτων καθώς όλοι και όλα υμνολογούν ήσυχα απλά και ανεπιτήδευτα τον Δεσπότη πάντων .Πήραμε αντίδωρο και άρτο ποτισμένο με το γλυκό νάμα και στην συνέχεια ανεβήκαμε στο αρχονταρίκι …Εκεί μετά το συνηθισμένο αγιορείτικο κέρασμα ,λουκούμι και ρακί μας τακτοποίησαν στο δωμάτιο δίπλα στον εξώστη με την μαγευτική θέα ακριβώς απέναντι από το καθιστικό με την βιβλιοθήκη για τους επισκέπτες …-

Ξέρετε το θαύμα που έγινε εδώ στο μπαλκονάκι πριν χρόνια ; μας ρώτησε ένας από τους υπόλοιπους προσκυνητές ενώ καθόμασταν στο πασίγνωστο μπαλκονάκι της Διονυσίου… Πριν από λίγα χρόνια ένας δόκιμος ή νέος μοναχός ,δεν θυμάμαι καλά ,βρισκόταν ένα χειμωνιάτικο βράδυ εδώ μέσα στην βιβλιοθήκη και τακτοποιούσε ,λίγο πριν κλειδώσει… Από το παράθυρο διέκρινε την φιγούρα ενός μοναχού να περπατάει εδώ που βρισκόμαστε και βγήκε έξω να δει ποιος ήταν θεωρώντας όπως ήταν φυσικό ότι ήταν κάποιος αδερφός από την συνοδεία …Βγαίνοντας αμέσως από την μοναδική πόρτα είδε τον μοναχό μπροστά στα μάτια του να εξαφανίζεται στο κενό !!!!

Έντρομος και φοβούμενος τις γνωστές πλάνες του μισόκαλου , ειδοποίησε τον πρώτο αδερφό του που συνάντησε και εκείνος ο οποίος ήταν πολλά περισσότερα χρόνια από αυτόν στην Μονή τον καθησύχασε λέγοντάς του να μην ανησυχεί μιας και ο Τίμιος Πρόδρομος πολλές φορές επισκέπτεται την Μονή τους την οποία και αγαπά ιδιαιτέρως μιας και είναι ο προστάτης της … Θαυμάσαμε όχι μόνο το μεγαλείο της πίστης μας μα και την φυσικότητα και την σιγουριά με την οποία απάντησε ο μεγαλύτερος μοναχός …Ο Τίμιος Πρόδρομος ήταν …..

Μιας και το πρωί ξυπνήσαμε από τις 5 ξεκουραστήκαμε μέχρι το μεσημέρι και έπειτα πήραμε το δρόμο για το κοιμητήριο της μονής …Ω Θεέ μου τι ανεπανάληπτη γαλήνη …πόση ομορφιά μπορεί να χωρέσει σε ένα μέρος που κάποιοι αποφεύγουν ως μακάβριο !!! Στην είσοδό του ο εξαίρετης μεγαλοπρέπειας τάφος του Αγίου Νήφωνος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ο οποίος ασκήτεψε ως απλός μοναχός στην Μονή Διονυσίου 5 αιώνες πριν . Εκεί μετέβη από το Βατοπαίδι ως άγνωστος και αυτοονομαζόμενος Νικόλαος και του ανατέθηκε το διακόνημα του βουρδουνάρη. ….


Στην Ιερά Μονή του Διονυσίου υπήρχε μια συνήθεια, σύμφωνα με την οποία ο προσερχόμενος για να καταταγεί στις τάξεις των μοναχών, έπρεπε να δοκιμασθεί σ αυτό το διακόνημα, του βουρδουνάρη ,δηλαδή να περιποιείται και να φροντίζει τα μουλάρια της Μονής, για όσο καιρό θα το έκρινε σκόπιμο ο Προεστώς. Επίσης έπρεπε να κόβει ξύλα και να κάνει κάθε είδους κοπιαστική και ταπεινωτική εργασία. Αν σ’ αυτά τα διακονήματα αναδεικνυόταν άξιος, υπάκουος και υποτακτικός, θα μπορούσε να αναριθμηθεί στην Αδελφότητα. Ο Νικόλαος επιτελούσε τα καθήκοντα αυτά με τέλειο τρόπο, ζούσε ταπεινά, με την προσευχή και τη θεωρία του Θεού. Ενώ όμως εκείνος υπηρετούσε στη Μονή στα διακονήματα του αρχαρίου, ήλθαν από την Κωνσταντινούπολη απεσταλμένοι του βασιλιά και τον ζητούσαν, για να τον ανεβάσουν πάλι στον Οικουμενικό θρόνο, αλλά επειδή δεν μπόρεσαν να τον βρουν, αναχώρησαν. Ωστόσο, εκείνη την εποχή, πολλοί κουρσάροι λυμαίνονταν τα Μοναστήρια και κατέσφαζαν τους μοναχούς. Γι’ αυτό και οι πατέρες είχαν βίγλες, στις οποίες παρέμεναν τις νύκτες με βάρδιες, για να φυλάνε τη Μονή. Έβαλαν λοιπόν να φυλάξει βίγλα και τον Νικόλαο, τον νεοφερμένο μοναχό. Εκεί ο άγιος Νήφων, μέσα στην ησυχία της νύκτας, επιδόθηκε στην προσευχή και στη Θεωρία του Θεού. Τότε κάποιοι μοναχοί ενάρετοι, που αγρυπνούσαν κι αυτοί στην προσευχή, είδαν πάνω στη κορυφή της βίγλας μια φλόγα φωτιάς να ανεβαίνει προς τον ουρανό. Αλλά και ο αδελφός που ήταν μαζί με τον Άγιο στη βίγλα, ξύπνησε και είδε τον Νικόλαο μέσα σε πύρινη φλόγα, μέσα σ’ ένα εξαίσιο φως, και κατατρόμαξε. Έντρομος τότε σύρθηκε προς το Μοναστήρι και διηγήθηκε σε όλους το φοβερό θέαμα. Το ίδιο έκαναν και οι μοναχοί που αγρυπνούσαν, ανέφεραν και αυτοί τα ίδια στον Προεστώτα της Μονής, Συνάχθηκε τότε όλη η Αδελφότητα και έκανε δέηση στον Άγιο Θεό να τους φανερώσει ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος που είχε τέτοια σημεία αγιότητας. Και ο Κύριος εισάκουσε τη δέηση τους και τους το φανέρωσε με τον εξής τρόπο: Ο Ηγούμενος της Μονής είδε όραμα ότι βρέθηκε μέσα στο Ναό και εκεί του παρουσιάστηκε ο Τίμιος Πρόδρομος και του είπε αυστηρά: -Μέχρι πότε θα έχετε τον Οικουμενικό Πατριάρχη βουρδουνάρη; Σύναξε όλη την Αδελφότητα και πηγαίνετε να προϋπαντήσετε τον πατριάρχη Νήφωνα. Πηγαίνετε να του αποδώσετε την τιμή που αξίζει στην αρχιερωσύνη του, προτού να ζημιωθείτε εσείς με τη συμπεριφορά που κρατάτε απέναντι του.
Εικόνα

Έντρομος ο Ηγούμενος τον ρώτησε ποιόν εννοεί και ο Τίμιος Πρόδρομος  απάντησε: -Τον Νικόλαο, τον δόκιμο, εννοώ. Φθάνει πια η τόση ταπείνωσή του, με την οποία και οι Άγγελοι κατεπλάγησαν! Ξύπνησε τότε ο Ηγούμενος και έμεινε εκστατικός από την αποκάλυψη που του έκαμε ο Τίμιος Πρόδρομος. Χτύπησε βιαστικά το σήμαντρο και συνάχθηκαν όλοι οι αδελφοί. Συντετριμμένος τους διηγήθηκε το όραμα που είδε και οι αδελφοί αντιλήφθηκαν και θαύμασαν το μέγεθος της ταπεινώσεως που είχε τόσο καιρό καταθέσει ο Πατριάρχης στο «βουρδουναριό» και σε όλες τις ταπεινές εργασίες της Μονής. Αμέσως λοιπόν, χωρίς να χάσουν καιρό, βγήκαν έξω όλοι οι πατέρες μαζί με τον Ηγούμενο, κρατώντας στα χέρια τους αναμμένες λαμπάδες και θυμιατά, για να προϋπαντήσουν τον Πατριάρχη που ερχόταν από τη βοσκή με τα μουλάρια φορτωμένα καυσόξυλα. Όταν τους είδε ο πατριάρχης Νήφων με τα θυμιατά και τις λαμπάδες να τον περιμένουν σε παράταξη, έπεσε κάτω από την πολλή του ταπείνωση και έβρεχε με δάκρυα το έδαφος. Τότε ο Ηγούμενος του έβαλε μετάνοια, τον προσκύνησε, ασπάσθηκε τα άγια του χέρια, και του είπε: -Φθάνει πια, Οικουμενικέ Πατριάρχη και φωστήρα των ψυχών μας, η τόση σου υπομονή. Φθάνει πια η τόση ταπείνωση σου, που εμείς οι ευτελείς, χωρίς να ξέρουμε σου επιβάλαμε. Συγχώρεσέ μας. Και όλοι οι αδελφοί έπεσαν στα πόδια του και του ζητούσαν συγνώμη, και μάλιστα εκείνοι που εν αγνοία τους τον είχαν λυπήσει περισσότερο. Έτσι απέδωσαν στον μεγάλο αυτόν φωστήρα και διδάσκαλο της ταπείνωσης την πρέπουσα τιμή και δόξα. Στον τόπο μάλιστα όπου έγινε η υποδοχή, έκτισαν αργότερα ένα γραφικό προσκυνητάρι, για να θυμίζει την εσχάτη ταπείνωση του μεγάλου αυτού Αγίου της ορθόδοξης Εκκλησίας, του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νήφωνα. (Η στολή της Θεότητος, εκδ. «Ετοιμασία», Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Καρέας 2006)
Εικόνα

Ακριβώς δίπλα στον Τάφο του Αγίου Νήφωνος εκατοντάδες κάρες αγιασμένων εγκαταβιωσάντων στην μονή μοναχών ,παραπέμπουν στην καθαρτήρια για τον νου και την ψυχή μνήμη του Θανάτου . Μεγάλες μορφές της Αγιορείτικης πρόσφατης ιστορίας αναπαύονταν κάτω από τα ευσκιόφυλλα δέντρα του κοιμητηρίου
Εικόνα

… Ανάμεσά τους ο παπάς του αναβιωτή του ησυχασμού και «μέγα πρυτάνεως της νοεράς προσευχής» γέροντος Ιωσήφ του ησυχαστού ,παπά Χαράλαμπος προηγούμενος της Μονής και ο Μέγας Διορατικός και σοφότατος Γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης. Προσκυνήσαμε όλους τους τάφους και αρχίσαμε να αφηγούμαστε ιστορίες αγιορειτών αγγέλων εν σώματι …Πέρασαν έτσι δίχως να το καταλάβουμε τρείς ολόκληρες ώρες …Από τις πλέον ψυχωφελείς στην μέχρι τώρα ζωή μας .
Εικόνα

Μετά τον εσπερινό και το Απόδειπνο , η τράπεζα με το άλαδο λόγω της ημέρας φαγητό η προσκύνησις των αγίων λειψάνων …Μεταξύ των τόσων αγίων και το χέρι του Τιμίου Προδρόμου προκαλεί δέος ιερότατο ,κατάνυξη απερίγραπτη …. Ενώ προσπαθούσαμε να καταγράψουμε μέσα μας τις τόσες θαυμαστές εικόνες και τα αγιορείτικα βιώματα της πρώτης μας ημέρας ,καθισμένοι με τον Παναγιώτη και τον Γιάννη στην είσοδο της μονής αγναντεύοντας τα ευλογημένα γαλάζια του Θεού ,ο Μιχάλης μας κάλεσε με σχεδόν ….επιτακτικό ύφος μέσα στο μοναστήρι . Εκεί ένας μοναχός θα ξεναγούσε μια ομάδα ρώσων προσκυνητών στην έκθεση κειμηλίων της Μονής .Πήγαμε μαζί του μιας και αυτός προθυμοποιήθηκε να εκτελέσει χρέη μεταφραστή . Μπροστά στα μάτια μας φανερώθηκαν θησαυροί ανεκτίμητης αξίας μα κυρίως σημασίας .Το κάθε τι εκεί κουβαλούσε μια μακραίωνη ιστορία και αναρίθμητες ιερές στιγμές . Λειτουργικά αντικείμενα όπως πατριαρχικά δισκοπότηρα ,άμφια όπως ο σάκος του Αγίου Νήφωνος ,παρέσερναν τον νου σε ενδοξότατες εποχές θρησκευτικής μεγαλοπρέπειας και φλογερής πίστης .
Εικόνα
Λίγο πριν κοιμηθούμε για βράδυ καθίσαμε στην βιβλιοθήκη των προσκυνητών και συζητούσαμε για οτιδήποτε μπορούσε να δυναμώσει την πίστη μας .Σταματήσαμε απότομα μόλις μπήκε ένας πατέρας με τον μικρό του γιό περίπου 10 ετών . Τα σημάδια από τις χημειοθεραπείες στον μικρό ήταν εμφανή . Συνεχίσαμε εμφανώς σαστισμένοι να κουβεντιάζουμε μην θέλοντας να αιωρείται αυτό που νιώθαμε ….Ανάμικτα δηλαδή συναισθήματα αμηχανίας απορίας θαυμασμού και φόβου μιας και όλοι έχουμε μικρά παιδιά ….
Εικόνα

Κάποιος θέλησε να τον ξορκίσει και πλησίασε προς το μέρος τους …-Πώς σε λένε αγάπη μου ;- Απόστολο . -Παίζεις μπάλα Αποστόλη μου ;-Βεβαίως είναι μεσοεπιθετικός συμπλήρωσε ο πατέρας του …Κουβέντιασαν αρκετή ώρα και στο τέλος ο φίλος μας έδωσε στον μικρό μια εικονίτσα του Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου …Ξέρεις παιδί μου αυτός ο Άγιος έχει μεγάλη παρρησία στον Χριστό μας …Ζήτα του αυτό που θέλεις και αυτός θα βοηθήσει …
Εικόνα
Το μικρό αγγελούδι πήρε την εικόνα του Αγίου και την κράτησε με τα δυο του τα χέρια …Το βούρκωμά του μαρτυρούσε πειστικότερα από οτιδήποτε άλλο το πόσο ανάγκη έχουμε ο ένας τον άλλο , και όλοι μαζί τον Έναν Άγιο και Κύριον

Διαμαρτυρία πιστών έξω από την Μητρόπολη Λάρισας για τους εμβολιασμούς


Διαμαρτυρία πιστών έξω από την Μητρόπολη Λάρισας πραγματοποιήθηκε πριν λίγη ώρα για το θέμα των εμβολιασμών στους  Ιερούς Ναούς όπως αποφάσισε ο Μητροπολίτης.Στα γραφεία υπήρχε ισχυρή αστυνομική δύναμη από ομάδες Ο.Π.Κ.Ε για τον φόβο επεισοδίων

Στις 3 Οκτωβρίου ξεκινάνε οι εμβολιασμοί σε ναούς στη Λάρισα, σύμφωνα με την απόφαση του οικείου Μητροπολίτη Ιερώνυμου.

«Πρέπει να επισπεύσουμε, ο κόσμος πρέπει να εμπιστευθεί την επιστήμη. Στη δική μας Μητρόπολη ασθένησαν 18 ιερείς και μάλιστα ο ένας ήταν τόσο βαριά στην Εντατική που παλεύει μήνες με τον ιό και ακόμη δεν έχει σταθεί στα πόδια του», τόνισε ο Σεβασμιώτατος σε συνέντευξη Τύπου, που δόθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αχιλλίου.

Ο εμβολιασμός θα διεξαχθεί με Κινητή Μονάδα, η οποία κάθε Κυριακή θα βρίσκεται και σε άλλη ενορία, καθώς στόχος είναι όπως επεσήμανε ο Μητροπολίτης Λαρίσης, να μπορέσουν να εμβολιαστούν και οι άνθρωποι στα χωριά.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το επόμενο διάστημα θα ακολουθήσουν και άλλες Μητροπόλεις τον εμβολιασμό σε ναούς.






24 Σεπτεμβρίου: εορτάζει η θαυματουργή Παναγία Μυρτιδιώτισσα ~ Κύθηρα [Αγαπώ τον Χριστό]

Η ιστορία της θαυματουργής εικόνας και της Μονής

Στα Κύθηρα, η μεγάλη γιορτή της Παναγίας είναι στις 24 Σεπτεμβρίου: εορτάζει η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα.

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας οφείλει την ονομασία της στο γεγονός ότι, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, βρέθηκε από ένα βοσκό σε μια ερημική τοποθεσία γεμάτη μυρσίνες (μυρτιές) που μοσχοβολούσαν.

Σήμερα με το όνομα αυτό ονομάζονται εκκλησίες, μονές, και γενικά οι εικόνες με παράσταση της Παναγίας με μυρτιές.


Παναγία η Μυρτιδιώτισσα ονομάζεται εικόνα της Παναγίας που βρέθηκε στα Κύθηρα πιθανώς τον 14ο αιώνα.

Η εικόνα φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Μυρτιδίων στα Κύθηρα.

Στις 24 Σεπτεμβρίου, 40 ημέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου, εμφανίστηκε η Παναγία στον βοσκό και του είπε να ψάξει για την εικόνα που είχε έρθει σε εκείνο το μέρος πολλά χρόνια πριν.

Ο βοσκός έπεσε στο έδαφος, γεμάτος δέος, προσευχόμενος προς τη Θεοτόκο. Μόλις σηκώθηκε και γύρισε, είδε την εικόνα στα κλαδιά μιας μυρτιάς. Κλαίγοντας από χαρά, έφερε την εικόνα σπίτι του και είπε σε όλους τους φίλους και συγγενείς την ιστορία της ανεύρεσής της. Όταν ξύπνησε την επόμενη μέρα η εικόνα έλειπε, και ο βοσκός φοβήθηκε μήπως είχε κλαπεί. Με βαριά καρδιά γύρισε με τα πρόβατά του στον τόπο της ανεύρεσης, αλλά εκεί είδε πάλι την εικόνα στα κλαδιά της μυρτιάς όπου την είχε πρωτοβρεί. Δοξάζοντας τον Θεό την πήρε πάλι σπίτι του, αλλά τη νύχτα η εικόνα εξαφανίστηκε όπως και την πρώτη φορά.

Όταν η εξαφάνιση και επανεμφάνιση της εικόνας συνέβη και τρίτη φορά, κατάλαβε ότι ήταν θέλημα της Μητέρας του Θεού η εικόνα να παραμείνει εκεί που είχε πρωτοβρεθεί.

Στην εικόνα αυτή αρχικά «διεκρίνοντο καθαρά τα χαρακτηριστικά μέχρι στέρνων» της Θεομήτορος και του Χριστού, «με την πάροδο του χρόνου όμως απέκτησε σταδιακά το σκούρο χρώμα».

Το πιθανότερο είναι η ιστόρηση της εικόνας αυτής να έγινε από τον Ευαγγελιστή Λουκά (1ος αιώνας μ.Χ.). Στη θέση της «εύρεσης» ο πτωχός βοσκός έκανε ένα μικρό εκκλησάκι και στην περιποίηση του αφιέρωσε τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του. Μετά το θάνατο του ευσεβούς βοσκού, την περιποίηση του μικρού Ναού της Μυρτιδιώτισσας ανέλαβε ο Μοναχός Λεόντιος, ο οποίος με χρηματική βοήθεια Κυθηρίων μεγάλωσε λίγο το αρχικό εκκλησάκι και έκτισε γύρω του μερικά κελιά για τη φιλοξενία των προσκυνητών.

Όμως το πλήθος των προσκυνητών που κατέφθαναν από διάφορα μέρη δημιούργησε την ανάγκη ενός μεγάλου Ναού. Το δύσκολο αυτό έργο της ανέγερσης ξεκίνησε με πολύ ζήλο, προσπάθειες και εράνους ο δραστήριος Ιερομόναχος Αγαθάγγελος Καλλίγερος το 1841 μ.Χ. και σε δεκαέξι χρόνια έγινε ένα υπέροχο συγκρότημα που αποτελείται από μεγαλοπρεπή Ναό, ένα αριστουργηματικό πανύψηλο καμπαναριό και πολλά κελιά φιλοξενίας.

Ο μικρός Ναός της «εύρεσης», το Καθολικό, όπως λέγεται, παρέμεινε κάτω από το μεγάλο Ναό, διατηρείται σε άριστη κατάσταση και εκεί φυλάσσεται κατά τους χειμέριους μήνες η εικόνα της Παναγίας που η αγάπη των Κυθηρίων τη φύλαξε μέσα σε μια ολόχρυση επένδυση, αληθινό αριστούργημα φτιαγμένο από τον Κρητικό καλλιτέχνη Νικόλαο Σπιθάκη το 1827 μ.Χ.

Παναγία Μυρτιδιώτισσα
Παναγία Μυρτιδιώτισσα

Στο κάτω μέρος της χρυσής επένδυσης απεικονίζονται τρία θαύματα: το θαύμα της εύρεσης της εικόνας από το βοσκό, το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου στις 24 Σεπτεμβρίου (αρχές του 17ου αιώνα) και το θαύμα της διάσωσης του φρουρίου των Κυθήρων από τους κεραυνούς (22 Ιανουαρίου 1829) κατά τη διάρκεια της φύλαξης της εικόνας της Παναγίας εντός του φρουρίου για το φόβο των πειρατών που μάστιζαν τη Μεσόγειο.

Παναγία Μυρτιδιώτισσα

Ο Ιερός Ναός εορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου, ημέρα εορτασμού του θαύματος της θεραπείας του παραλύτου. Στον Ιερό Ναό υπάρχουν δύο παρεκκλήσια, το ένα αριστερά του Τέμπλου, αφιερωμένο στην Οσιοπαρθενομάρτυρα Ελέσα (1 Αυγούστου) και το άλλο δεξιά στον Όσιο Θεόδωρο (12 Μαΐου).

Αξίζει να επισημάνουμε ότι στο στέμμα της Πανσέπτου Εικόνας της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, υπάρχει προσαρμοσμένο «Πολυτιμότατον αδαμαντοκόλλητον εν σχήματι ημισελήνου χρυσούν κόσμημα».


Ας θυμηθούμε την ιστορία του:

Σύμφωνα με όσα ο αείμνηστος Σοφοκλής Καλόυτσης, ο υμνογράφος της Μυρτιδιώτισσας διέσωσε, βρισκόταν κάποτε στα Κύθηρα, κάποιος Τούρκος πλούσιος και επιφανής, εγκατεστημένος στην τουρκοκρατούμενη Κρήτη, ο οποίος ήταν Μωαμεθανός.

Κάποια ημέρα παρατήρησε ασυνήθη συγκέντρωση κόσμου, στην πλατεία του Μητροπολιτικού Ναού του Εστευρωμένου στη Χώρα.

Ρώτησε τι συμβαίνει και του είπαν ότι το Νησί μαστίζεται από πολύμηνη ανομβρία και για αυτό θα πραγματοποιηθεί Λιτανεία της Αγίας Εικόνας της Μυρτιδιώτισσας, η οποία είχε ήδη κατέβει από το κάστρο που φυλασσόταν τότε και βρισκότανε μέσα στον Εσταυρωμένο.

Όμως ο ουρανός ήταν καταγάλανος και δεν φαινόταν ούτε ίχνος νέφους στον ορίζοντα.

Ο Τούρκος εχλεύασε αυτή την ενέργεια γιατί η λογική έλεγε ότι δεν θα φέρει αποτελέσματα. Και ήταν τόσο σίγουρος για αυτό, που δήλωσε ότι εάν μετά την Λιτανεία επακολουθήσει βροχή, θα αφιέρωνε το χρυσό κόσμημα της ημισελήνου που είχε μαζί του, στην Ιερή Εικόνα.

Η Λιτανεία έγινε με κατάνυξη και οι Κυθήριοι γονυκλινείς παρακάλεσαν για την λύση της ανομβρίας. Και το θαύμα έγινε!!! Μόλις η Ιερά Πομπή επέστρεψε στον Ναό, άρχισε να πέφτει ραγδαία βροχή.

Ο αλλόθρησκος τήρησε την υπόσχεση του και αφιέρωσε το κόσμημα στην Παναγία.

Πότε έγινε αυτό δεν αναφέρεται. Ίσως έγινε πριν το 1837 μ.Χ. Τότε έγινε η χρυσή επένδυση της Εικόνας από τον Καλλίτέχνη Νικόλαο Σπιθάκη και μάλλον αυτός έκανε την προσαρμογή της ημισελήνου στο στέμμα της Παναγίας «Εις αιωνίαν ανάμνησιν του τελεσθέντος θαύματος της λύσεως της ανομβρίας».

Πιθανόν λοιπόν η αφιέρωση να είχε προηγηθεί του 1837 μ.Χ.

Το μοναστηριακό συγκρότημα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα των Κυθήρων.

Ο Έλληνας που αρνήθηκε να βομβαρδίσει τους Σέρβους για την αγάπη του στον Χριστό

Ο Έλληνας ήρωας των Σέρβων

Περίπου ένα μήνα μετά την έναρξη  των καταστροφικών βομβαρδισμών στην Σερβία, το αντιτορπιλικό του Πολεμικού Ναυτικού «Θεμιστοκλής» παίρνει εντολή να αναχωρήσει για την Αδριατική, προκειμένου να συμμετέχει και αυτό στην επιχείρηση.

Ανθυποπλοίαρχος σε αυτό ήταν ο Μαρίνος Ριτσούδης, ο οποίος έχοντας ενημερωθεί λίγα 24ωρα νωρίτερα για την αποστολή στην οποία θα λάμβανε μέρος, είχε ενδοιασμούς... Οι ενδοιασμοί αυτοί τον οδήγησαν στην άρνηση εκτέλεσης διαταγής, για την οποία ενημέρωσε τον κυβερνήτη του πολεμικού πλοίου και τον Εισαγγελέα του Ναυτοδικείου.

Στην εκδίκαση της υπόθεσης, δικαιολόγησε την απόφασή του, λέγοντας: «Είχα δύο δρόμους να διαλέξω. Επέλεξα αυτόν που έχετε πάνω από εσάς» δείχνονταν την εικόνα του Χριστού πάνω από το Προεδρείο «τον οποίο και εγώ βάζω πάνω από όλα, γιατί ο νόμος του Θεού είναι πάνω από όλους. Είναι η συνείδηση του κάθενος».

Ωστόσο δεν αποδείχθηκε αρκετή, προκειμένου να τον απαλλάξει. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση δύο χρόνων και έξι μηνών με τριετή αναστολή, ενώ η προσφυγή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Για την πράξη του αυτή, ο Μαρίνος Ριτσούδης αντιμετωπίζεται ως ήρωας στην Σερβία που θέλησε να τον ανταμείψει οικονομικά, όμως εκείνος αρνήθηκε: «Τους ενημέρωσα ότι δεν θέλω τίποτα και όλα τα χρήματα να πάνε στους γενναίους ανθρώπους που πολέμησαν εναντίον όλων και χωρίς τύχη», είχε δηλώσει μεταξύ άλλων στην Blic με αφορμή την βράβευσή του πριν από 3 χρόνια από το Πατριάρχη Ειρηναίο της Σερβίας με το παράσημο του Αγίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου.

Ενδεικτικό της εκτίμησης που τρέφουν στο πρόσωπό του οι Σέρβοι, είναι το γεγονός οτι το πρόσωπό του έχει γίνει μέχρι και γκράφιτι στους δρόμους του Βελιγραδίου, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως μέχρι και πριν λίγο καιρό εργαζόταν ως καπετάνιος σε γιοτ.


"Αν το παλέψεις, όπου και να πας θα ναι παράδεισος παιδί μου" ~Αγαπώ τον Χριστό


Ιστορίες από το Άγιον Όρος

Φωνές, φασαρία, θυμός, νεύρα κι όλα μαζί.

Χειμώνας βαρύς. Σαρακοστή στον Άθω. Ο Θανασός είχε ξεμείνει στο κελλί του γερο Κοσμά αφού το χιόνι είχε αποκλείσει τα μονοπάτια. Κλειστός ο δρόμος για τα μοναστήρια και η θάλασσα κάτω δεν ησύχαζε. Τα μοναστήρια άλλωστε ήτανε και μακριά και δεν είχε τρόπο να φύγει.

- Μη χολοσκάς. Θα μείνεις στο κελλί, του είπε ο γέροντας Κοσμάς όλο αρχοντιά. Κουκιά έχουμε, ξύλα για το τζάκι έχουμε, νάναι καλά ο γερο Τιμόθεος που μας οικονόμησε νωρίς κούτσουρα. Και είναι ελιά που καίει όμορφα.

Σαν να κατάλαβε ο Θανασός τώρα στα σοβαρά τι του έλεγε ο γερο Κοσμάς και πήρε να το χαρεί. Κι όσοι θα του λέγανε γιατί άργησε να γυρίσει από τον Άθωνα, την είχε την δικαιολογία έτοιμη κι αληθινή. Ήθελα εγώ.... αλλά το χιόνι μας απέκλεισε..
Για φαντάσου, μονολογούσε χωρίς καυμούς, χωρίς το ζόρι της φαμίλιας του, χωρίς τη φωνή του αφεντικού, χωρίς τη οργή στη στραβοτιμονιά του απέναντι,χωρίς τα βάσανα της ζωής ετούτης. Χρόνια το δούλευε στο μυαλό του και το ομολογούσε ανάμεσα στο χωρατό και το σοβαρό του.

- Εσείς γέροντα έλεγε στον γερο Κοσμά ζείτε στον Παράδεισο ενώ εμείς εκεί μέσα και να θες να αγιάσεις δεν σ αφήνουνε.

Και να που γίνεται μερικές φορές σαν να ακούει ο Θεός δυό φορές και του γίνεται το χατήρι του ανθρώπου. Χωρίς να το μετρήσει και βρίσκεται ίδιος καλόγερος στον Άθω στο καλύβι του γέρο Κοσμά που δεν αγαπούσε και πολύ τις βολές και δεν είχε μήτε ρεύμα,μήτε τηλέφωνο. Μια στέρνα είχε μοναχά στο κελλί και κάθε πρωί έβγαζε λίγο νερό για τη λάτρα του .

- Είμαι στον παράδεισο.!!! μονολογούσε ο Θανασός.

Πήγαινε και ερχότανε και η χαρά του δεν έλεγε να ησυχάσει..

΄-Ελα παιδί μου θα κάνουμε τις ώρες και τον εσπερινό. Ήτανε βλέπεις Σαρακοστή και οι ακολουθίες ήτανε πολλές.

- Μετά χαράς έκανε ο Θανασός.

Πήρε να διαβάζει ο γερο Κοσμάς διάβαζε διάβαζε και τελειωμό δεν είχε....

Το μυαλό του Θανασσού πήρε να ταξιδεύει...

Μετά ο γέροντας λέει στο Θανασσό.

- Είναι Σαρακοστή παιδί μου έχουμε μονοτράπεζο και αλάδωτο...

- Κι αλάδωτο; επανέλαβε ο Θανασσός ...

Φάγανε κάτι παξιμάδια που του φανήκανε παντεσπάνι του Θανασσού και χαλβά Μακεδονίτικο που του χε φέρει κάποιος προσκυνητής από τη Θεσσαλονίκη..

Πήρε να βράζει ο Θανασσός....

- Να πάς αν είναι ευλογημένο να φέρεις από το πηγάδι νερό του λέει ο γέροντας

Τρέχει με τον κουβά ο Θανασός να τραβήξει νερό.Μα στη βιάση του δεν δένει καλά την τριχιά και ο κουβάς βρέθηκε μέσα στο πηγάδι.

Φωνές, φασαρία, θυμός, νεύρα κι όλα μαζί.....

Τα άκουσε από το καλύβι ο γερο Κοσμάς και νόμιζε ότι κάτι του συνέβη.

- Τι έπαθες παιδί μου ποιος σε πείραξε;

Ο Θανασός όμοια σαλεμένος κόκκινος από την αναποδιά δεν μιλιότανε

- Κι εδώ αναποδιές...... κι εδώ δυσκολίες.... κι εδώ ο πειρασμός. Που θα ησυχάσω γέροντα, μέχρι που θα με κυνηγάει το θηρίο .

Τον πήρε με τρόπο πατρικό ο γέρο Κοσμάς και τον έβαλε στο καλύβι

Κι ο Θανασός πήρε να κλαίει σαν παιδί.

- Το θηρίο παλληκάρι μου ούτε στον κόσμο μένει ούτε στο καλύβι μου δεν πατά.Κάθε τόπος παιδί μου είναι αγώνας .Δεν υπάρχει τόπος χωρίς αγώνα. Δεν υπάρχει όμως και παράδεισος που να να ναι εδώ και να μην είναι εκεί. Το θηρίο ...πάει να πει τα πάθη, αν το κουβαλάς μέσα σου όπου και να πας θα σε φάει. Κι αν το παλέψεις, όπου και να πας θα ναι παράδεισος...

Γράφει: π. Εφραίμ Παναούσης

Πηγή: http://www.synodoiporia.gr/

Κύριε, μη μ’ εγκαταλείπεις!... Κύριε, μη μ’ εγκαταλείπεις!...~ Αγαπώ τον Χριστό ~


Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, ο περίφημος ρουμάνος ασκητής, Κλεόπας Ιλίε, βρισκόταν στο ιερό ενός μοναστηριακού ναού και διάβαζε γονατιστός την ακολουθία της θείας Μεταλήψεως. Μετά από λίγη ώρα, μπήκε στην εκκλησία για να προσευχηθεί μια γυναίκα που είχε έρθει στο μοναστήρι από το βράδυ…

     «Προσκυνούσε όλες τις εικόνες και έκανε παντού μετάνοιες», διηγείται ο π.Κλεόπας. «Δεν γνώριζε ότι κάποιος ήταν μέσα στην εκκλησία. Την παρατηρούσα συνεχώς από την Ωραία Πύλη. Εκείνη, αφού προσκύνησε τις εικόνες, γονάτισε στο μέσον της εκκλησίας, ύψωσε τα χέρια της και έλεγε μέσ’ από την καρδιά της αυτά τα λόγια:

     —Κύριε, μη μ’ εγκαταλείπεις!... Κύριε, μη μ’ εγκαταλείπεις!...

     »Είδα τότε ένα λαμπρό κίτρινο φως γύρω της και τρόμαξα! Η γυναίκα έπεσε με το πρόσωπο στη γη και προσευχόταν σιωπηλά. Η φωτεινή νεφέλη που την περιέλουσε, μεγάλωσε περισσότερο και μετά σιγά-σιγά εξαφανίστηκε. Αφού έσβησε το θείο φως, σηκώθηκε στα πόδια της και βγήκε έξω από την εκκλησία. Ήταν μια απλή γυναίκα από τα γειτονικά χωριά μας.«

     »Ιδού λοιπόν, ποιος έχει το δώρο της Προσευχής! Να, που οι λαϊκοί ξεπερνούν καμιά φορά εμάς τους μοναχούς! Εγώ έκανα μετά Προσκομιδή και, από τη μεγάλη μου συγκίνηση, άρχισα να κλαίω και έτρεμα με τα χαρτιά της μνημονεύσεως στο χέρι. Μόνον ο Θεός γνωρίζει, τελικά, ποιοι και πόσοι είναι οι εκλεκτοί Του σ’ αυτόν τον κόσμο!...».

 

[ «Χαρίσματα και Χαρισματούχοι»

Τόμος Γ΄, Μέρος Ι΄,

Κεφ. 17ο, §7, σελ. 217–218.

Έκδοση:

Ιεράς Μονής Παρακλήτου·

Ωρωπός Αττικής, 19977.

Επιμέλεια ανάρτησης:

π.Δαμιανός. ]




Το κύρηγμα του Ευαγγελίου στην Αγγλία ξεκίνησε με την βοήθεια ενός πουλιού


Ἀναφέρει ὁ Μητροπολίτης Νικοπολέως Μελέτιος:

Ὅταν εἶχαν πάει γιά πρώτη φορά ἀπεσταλμένοι Κληρικοί τῶν Ἁγίων Ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, γιά νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιο στήν Ἀγγλία, οἱ Ἄγγλοι ἡγεμόνες, εἶχαν ἕνα μεγάλο νυχτερινό γλέντι. Καί φυσικά ἐπειδή οἱ ἀπεσταλμένοι ἦταν ἐπίσημοι, τούς κάλεσαν νά... γλεντήσουν μαζί τους.

Οἱ Ἄγγλοι ἄρχοντες ἐνῶ ἔτρωγαν, ἔπιναν, τραγουδοῦσαν καί χόρευαν, ἔβλεπαν δίπλα τους τούς ἀπεσταλμένους κληρικούς-ἱεραποστόλους καί σκέπτονταν: “Καί τί θά μᾶς ποῦν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι; Τάχα ἐμεῖς δέν ἔχουμε μέχρι τώρα κάποια θρησκεία; Πού τήν ἀκολουθεῖ ὁ καθένας ὅσο καί ὅπως θέλει. Τί περισσότερο θά μᾶς ποῦν;”.

Γιά μιά στιγμή, ἐνῶ ἦταν σκοτάδι, καί τήν μεγάλη αἴθουσα πού διασκέδαζαν τή φώτιζαν μερικά κεράκια, μπῆκε ἀπ᾽ τό παράθυρο, ἕνα πουλάκι. Τό ὁποῖο, πέταξε δεξιά, ἀριστερά, στριφογύρισε καί προκάλεσε τά μάτια ὅλων νά τό κοιτάζουν. Τελικά, ξαναβρῆκε τό παράθυρο καί χάθηκε μέσα στή νύχτα.

Τότε εἶπε ἕνας ἡγεμόνας:

"Μήπως ἡ ζωή μᾶς στόν κόσμο αὐτό μοιάζει μέ τό πέταγμα αὐτοῦ τοῦ πουλιοῦ; Ἔτσι καί ἐμεῖς μπαίνουμε μέσα σ᾽ ἕνα χῶρο φτερουγᾶμε γιά λίγο —ὅσο ζοῦμε— βλέπουμε ὡρισμένα πράγματα, εὐφραινόμαστε ἤ λυπόμαστε καί πενθοῦμε, καί στό τέλος ξαναφεύγουμε ἀπό ἕνα ἄλλο παράθυρο. Ἔτσι δέν εἶναι καί ἡ ζωή μας; Καί μετά ποιός ξέρει τί γίνεται καί ποῦ πᾶμε; Μήπως οἱ ἄνθρωποι αὐτοί πού ἦλθαν, ἔχουν νά μᾶς ποῦν κάτι περισσότερο ἀπό ἐκεῖνο πού μέχρι τώρα ξέρουμε;".

Τά λόγια αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐνέργησαν θετικά.

Οἱ Ἄγγλοι ἄρχοντες ἄφησαν τό φαγοπότι καί τό χορό καί τέντωσαν τα ἀφτιά τους νά ἀκούσουν τό λόγο τοῦ Θεοῦ γιά τόν ὁποῖο ὁ Ἀπ. Παῦλος εἶπε στόν Τιμόθεο:

—Ἔχεις ἕνα προνόμιο, Τιμόθεε. “Οἶδας ἀπό βρέφους τά ἱερά γράμματα”. Ἀπό μικρό παιδάκι ἔμαθες νά πιστεύης, νά ἀγαπᾶς τό Χριστό, νά ἀκοῦς τό λόγο Του.
Ποιό λόγο Του; Ἕνα λόγο πού μπορεῖ νά σέ σοφίση. Νά σέ κάνη σοφό. Δηλαδή, συνετό, μυαλωμένο, ἔξυπνο, σέ ὅλες τίς ἐνέργειές σου. “Οἶδας τά λόγια τοῦ Θεοῦ τά δυνάμενα σοφίσαι σέ”.

Γιά τί σκοπό; Εἰς σωτηρίαν. Καί τί σωτηρία; Ὄχι νά σωθης ἀπό κάτι μικρό καί τιποτένιο πού σέ ἀπειλεῖ στή ζωή αὐτή. Νά μή σέ δαγκώση ἐπί παραδείγματι τό σκυλί ἤ νά μήν παραπατήσης στό δρόμο.

Ἀλλά “τά δυνάμενά σέ σοφίσαι εἰς σωτηρίαν τήν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ”. Καί νά βρεθης κοντά στό σωτήρα μᾶς Ἰησοῦ Χριστό στήν αἰώνια ζωή. Αὐτή εἶναι ἡ μεγάλη σοφία, αὐτό εἶναι τό φῶς. Αὐτό εἶναι τό κήρυγμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό ἔτρεξαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί γύρισαν ὅλο τόν κόσμο. Γι’ αὐτό μαρτύρησαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες.

Προς τον Μητροπολ. Λαρίσης κ. Ιερώνυμο που ξεκινά εμβολιασμούς στους Ιερούς Ναους



Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Εκδότης - Συγγραφέας

Σεβασμιώτατε,

Με έκπληξη πληροφορήθηκα την πρόθεσή σας να ξεκινήσετε εμβολιασμούς (!!!) στις 3 Οκτωβρίου έξω από τους Ιερούς Ναούς της Μητροπολιτικής σας Περιφέρειας με Κινητή Ομάδα του ΕΟΔΥ. Μάλιστα, η ακατανόητη αυτή ενέργειά σας διαφημίστηκε με διθυράμβους από τα αργυρώνητα (επισήμως με 20 εκατομμύρια Ευρώ μηνιαίως) ΜΜΕ που άδραξαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν την πρωτοβουλία σας, βγάζοντάς σας να μιλήσετε γι' αυτήν στις «ειδήσεις» τους.

Ειλικρινά, θέλω να σας ρωτήσω: Με ποιο δικαίωμα χρησιμοποιείτε τους χώρους των Εκκλησιών για τη διεξαγωγή εμβολιασμών; Τι σχέση έχει μια καθαρά ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ιατρική πράξη με το Θεολογικό και Σωτηριολογικό έργο της Εκκλησίας μας;

Είναι και το άλλο: Ποιος σας είπε ότι σας ανήκουν οι Ιεροί Ναοί; Είστε απλά ο (προσωρινός) διαχειριστής τους! Ούτε τους χτίσατε (ας είναι καλά ο πιστός λαός που συνεχίζει να κάνει δωρέες), ούτε τους συντηρήσατε ιδιαίτερα (καθότι είστε νέος Επίσκοπος Λαρίσης), ούτε φυσικά οι πιστοί πηγαίνουν σ' αυτούς για παντελώς άσχετους λόγους (εμβολιασμοί), όπως θέλετε να πιστεύετε!

Λυπάμαι, αλλά μάλλον δεν έχετε αντιληφθεί ότι με την πράξη σας υποτάσσεστε στον Καίσαρα, κλίνοντας γόνυ στην κοσμική εξουσία και εμφανιζόμενος ως βασιλικότερος του βασιλέως! Τι εννοώ; Ότι, σε μια περίοδο που οι εμβολιασμοί φθίνουν παρά την κρατική τρομοκρατία και την προπαγάνδα, εσείς προσφέρετε «χείρα βοηθείας» στους ανυπόληπτους εγχώριους πλασιέ των κερδοσκοπικών φαρμακοβιομηχανιών! Αυτός είναι άραγε ο ρόλος σας ως Μητροπολίτης; Ή να ποιμαίνετε τον λαό;

Βέβαια, δεν περίμενα κάτι καλύτερο από σας, αφού είναι νωπά τα όσα απίστευτα πράξατε πέρυσι, κατά την διάρκεια της πρώτης καραντίνας, όταν δηλώσατε πως δεν θα κοινωνήσετε την Μεγάλη Εβδομάδα (!!!), «εφ'όσον ο λαός δεν μπορεί να κοινωνήσει». Αυτά είναι πρωτοφανείς νεωτερισμοί και κακοδοξίες, Ποιμενάρχα Λαρίσης! Ξέρετε καλά, σίγουρα πολύ καλύτερα από μένα, ότι η Θεία Λειτουργία έχει ως σκοπό την Θεία Κοινωνία! Κι εσείς, για να σας «παίξουν τα κανάλια» και να σας πουν «μπράβο» οι αντίχριστοι αλιβάνιστοι εξουσιαστές και τα τσιράκια τους, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΤΕ την Θεία Κοινωνία Μεγαλοβδομαδιάτικα, έστω στους Ιερείς που λειτουργούσαν! Αίσχος!

Σεβασμιώτατε,

Σας παρακαλώ θερμά: Περιοριστείτε στα ποιμαντικά σας καθήκοντα που είναι σίγουρα πολλά, καθότι βρίσκεστε σε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας κι αφήστε την εμβολιαστική προπαγάνδα. Έχετε κάθε δικαίωμα να εισάγετε στον οργανισμό σας το πειραματικό σκεύασμα, όπως έχει κάθε δικαίωμα και κάποιος να μην το κάνει. Σας ρώτησε κανείς γιατί και πώς εμβολιαστήκατε; Ενδιαφέρεται κανείς να μάθει; ΟΧΙ! Σταματήστε λοιπόν να προσφέρετε εκδουλεύσεις στον κρατικό «Μαμωνά», διότι η θέση σας είναι μαζί με τον Χριστό και μόνον Αυτόν!

Με αγανάκτηση για τις ενέργειές σας,


Πηγή : aktines.blogspot.com

Οι πραγματικοί φίλοι στα δύσκολα φαίνονται~Αγαπώ τον Χριστό



Μια μέρα ένας άνδρας επιασε ένα μεγάλο βόδι και το έψησε.

 Τότε είπε στον αδελφό του: 

«Βγες έξω και κάλεσε τους φίλους και τους γείτονές μας να έρθουν να φάνε βόειο κρέας μαζί μας».

Ο αδελφός βγήκε και φώναξε: "Βοήθεια! Βοήθεια !!

 Το σπίτι έχει πάρει φωτιά !!!"

Ξαφνικά οι άνθρωποι βγήκαν από τα σπίτια τους
 αλλά κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι δεν άκουσαν τίποτα.
Όσοι είχαν μπει στο σπίτι βρέθηκαν μπροστά σε ένα γλέντι 
όπου έφαγαν και ήπιαν μέχρι να εξαντληθούν.
Αργότερα, ο άντρας γύρισε έκπληκτος στον αδελφό του και τον ρώτησε:
 «Αλλά αυτούς που κάλεσες, δεν τους ξέρω, δεν τους έχω ξαναδεί.
Πού είναι λοιπόν οι φίλοι και οι γείτονές μας που σας ζήτησα να καλέσετε; »
Ο αδελφός απάντησε: 
«Αυτοί είναι οι φίλοι μας,
 αυτοί που βγήκαν από τα σπίτια τους για να μας σώσουν
 και να σβήσουν τη φωτιά στο σπίτι μας.
Δεν περίμεναν να βρουν φαγητό και γλέντι ».
Συνειδητοποιήστε ότι αυτοί που είναι μαζί σας
 μόνο όταν σας χρειάζονται
 και σας αγνοούν όταν τους χρειάζεστε
 δεν αξίζουν να θεωρούνται φίλοι σας.

"Διάλογος μπροστά στο καντήλι" Πως γίναμε έτσι Κύριε σαν τα θηρία !!

Το βράδυ η πιο ιερή στιγμή σαν απλώνει τα χέρια της ν’ ανάψει το καντήλι, εκεί, φλέγεται ολόκληρη.

Στο στόμα της, μοσχοβολιά το “Δόξα σοι Κύριε” και το “Κύριε ελέησον”…

Η ιεροτελεστία ίδια. Η μυρωδιά του σπίρτου που καίγεται, η φλόγα που τρεμοπαίζει μέχρι να σταθεροποιηθεί στο φυτίλι, τα πρόσωπα των Αγίων που φωτίζονται μες στο σκοτάδι και θαρρείς πως σου χαμογελούν κι ας έχουν αυστηρό ύφος, όλα, είν’ ο κόσμος της.

“Φως ιλαρόν άγίας δόξης αθανάτου Πατρός, ουρανίου, άγίου, μάκαρος, Ιησού Χριστέ, ελθόντες επί την ήλίου δύσιν, ίδόντες φως εσπερινόν υμνούμεν Πατέρα, Υίόν και Άγιον Πνεύμα, Θεόν.”

Στο δωμάτιο επικρατεί ησυχία. Είναι η στιγμή που “μιλά” με τα φιλαράκια της. ‘Εχει μια “ιδιαίτερη” σχέση με τον Θεό της, περίεργη.

“Εσύ που με ξέρεις, συμπάθαμε”.

“Εσύ που με βλέπεις, νιώσε με”.

“Εσύ που γνωρίζεις, σχώρα με”.

“Πως γίναμε έτσι Κύριε…. Σαν τα θηρία σφαζόμαστε, δαγκώνουμε τις ίδιες μας τις σάρκες, τις σάρκες των αδελφών μας… Πού είν’ ο κόσμος Σου Κύριε; Αυτός που λαχτάρησες να φτιάξεις; Αυτός που μας χάρισες ως θείον δώρον;

Τόσος πόνος, τόση ψύχρα στις καρδιές, γιατί; Τυφλωθήκαμε; ίσως…

Χάθηκε η μπέσα μας, το φιλότιμό μας. Εξευτελίστηκαν τα πιστεύω μας, οι ιδέες μας, τα ήθη και τα έθιμά μας. Ισοπεδώθηκαν τα πάντα.

Στους δρόμους, στις παρέες, στην τηλεόραση, ο κόσμος χαριεντίζεται χωρίς τελειωμό μα και χωρίς ουσία.

Κι όλο αυτό, αυτή η τρέλα, ως πότε Κύριε…;”

Η φλόγα του καντηλιού φωτίζει πια όλο το δωμάτιο με έναν περίεργο τρόπο. Μια φιγούρα ίσα που φαίνεται παραδίπλα, στέκεται υπομονετικά ακούγοντας τα όσα έλεγε τόση ώρα.

“Το καντήλι παιδί μου, είναι σαν την ψυχή σου. Όσο θα το κρατάς αναμμένο, τόσο θα μ’ έχεις δίπλα σου. Αυτό, στο λέγω εγώ. Ο Κύριός σου και Θεός σου”.

Η κουρτίνα κουνήθηκε σαν όπως μπαίνει τ’ αεράκι.

Η φλόγα στο καντήλι, πορτοκαλοκόκκινο μπουμπούκι τριαντάφυλλο.

Το ιερό στόμα της στιγμής, σώπασε.

‘Ωρα να κοιμηθούμε, αναλογήθηκε. Αύριο ξανά, πρώτα ο Θεός να ξημερωθούμε._

Της Μαρίας Πέστροβα


 

Αντίθετος ο Μητροπολίτης Αντινόης με την αφαίρεση του Εσταυρωμένου πίσω απ' την Αγία Τράπεζα

Δείτε την συνέντευξη που παραχώρησε ο Μητροπολίτης Αντινόης για το σοβαρό θέμα της αφαίρεσης του Εσταυρωμένου πίσω από την Αγία Τράπεζα στην...