Τα κλειδιά του παραδείσου τα κρατάς εσύ ~ Τα κλειδιά της κόλασης τα κρατά ο Χριστός

• Έκανε ο Θεός τον Παράδεισο για τους Δικαίους. Έκανε τον Άδη για τους αμαρτωλούς. Έκλεισε και τον Παράδεισο, έκλεισε και τον Άδη, αλλά τα κλειδιά του Άδη, τα κράτησε ο Ίδιος. Έτσι βλέπουμε στην Αποκάλυψη του Ιωάννη: «και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου» (Αποκ. 1,18). Τα κλειδιά του Παραδείσου, τα έδωσε στους Αποστόλους Του, στο πρόσωπο του Πέτρου: «και δώσω σοι τας κλεις της Βασιλείας των Ουρανών» (Ματθ. 16,19). Ενώ λοιπόν τα κλειδιά του Άδη, βρίσκονται στα χέρια του Ιδίου του Θεού, τα κλειδιά του Παραδείσου, τα εμπιστεύτηκε στα χέρια των ανθρώπων...
• Αν θέλει ο άνθρωπος να κολαστεί στον Άδη, τα κλειδιά δεν τα έχει! Αν θέλει ο άνθρωπος να σωθεί, να πάει στον Παράδεισο τα κλειδιά του Παραδείσου, τα κρατάει!!! Τί σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει, ότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού, να είναι δύσκολο να κολάζονται οι άνθρωποι και γι' αυτό δεν τους έδωσε τα κλειδιά του Άδη. Να είναι όμως εύκολο να σώζονται και γι' αυτό τους έδωσε τα κλειδιά του Παραδείσου: «και δώσω σοι τας κλεις της Βασιλείας των ουρανών». Γιατί όμως λέει: «και δώσω σοι τας κλεις»; «τα κλειδιά»; Δεν μπορούσε να πει απλώς: «το κλειδί»; Με ένα κλειδί, δεν ανοίγεται άραγε ο Παράδεισος; Τα κλειδιά είναι πολλών ειδών, αυτό θέλει να πει. Το κλειδί μπορεί να είναι χρυσό, μπορεί να είναι σιδερένιο, μπορεί να είναι και ξύλινο ακόμα. Το ξύλινο, είναι του φτωχού. Ο φτωχός με τη φτώχεια του μπορεί να «ανοίξει» τον Παράδεισο. Το χρυσό είναι του πλουσίου. Ο πλούσιος χρησιμοποιώντας σωστά τον πλούτο του, μπορεί να «ανοίξει» τον Παράδεισο, να σωθεί. Το σιδερένιο, ας πούμε ότι είναι όλες οι άλλες κατηγορίες των ανθρώπων, που δεν είναι ούτε πλούσιοι, ούτε φτωχοί. Και εκείνοι μπορούν να «ανοίξουν» τον Παράδεισο, να σωθούν. Ώστε εύκολα μπορεί να σωθεί και φτωχός και πλούσιος και κάθε άνθρωπος (και δύσκολα να κολαστεί)! O Xριστός ατενίζει από τα ύψη του Σταυρού όλους τους ανθρώπους της γης και λέει: «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμο»! (Ιωάν. 16,33) Ο Παράδεισος, είναι για όλους μας. Λίγη προσπάθεια χρειάζεται... 
• (ΗλίαςΜηνιάτης, Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων, +1714)