Ταυτοχρόνως ἐπιβεβαιώνομεν τήν ἰσχυράν καί ἀνανεωμένην δεύσμευσιν ἡμῶν ὡς τό φυσικόν ἡμῶν δικαίωμα νά ἑορτάζωμεν ὁμοῦ μετά τῶν Κοινοτήτων ἡμῶν, τῶν οἰκογενειῶν ἡμῶν καί νά συμμετέχωμεν «ὁμοθυμαδόν καί ἐπί τό αὐτό» εἰς τάς προσευχάς καί τάς τελετάς εἰς τούς Ἱερούς Ναούς ἡμῶν ἐν τῇ Παλαιᾷ Πόλει τῆς Ἱερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένου τοῦ βασικοῦ δικαιώματος πάντων τῶν Κοινοτήτων ἡμῶν νά ἔχουν πρόσβασιν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Παναγίου Τάφου καί εἰς τήν πέριξ αὐτοῦ περιοχήν κατά τήν διάρκειαν τῶν ἑορτασμῶν τοῦ Πάσχα, συμπεριλαμβανομένου τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, τοῦ «Σαββάτου τοῦ Ἁγίου Φωτός». Αἱ Κοινότητες ἡμῶν καί διάφοροι ἡγεμόνες ἤσκουν τοῦτο τό θεῖον δικαίωμα ἐλευθέρως ἀνά τούς αἰῶνας, ἀνεξαρτήτως τῶν συνθηκῶν, τάς ὁποίας ἀντεμετώπισεν ἡ Ἁγία Πόλις εἰς τό πέρασμα τῆς ἱστορίας.
Διά πλεῖστα ἔτη, ἡ συμμετοχή εἰς προσευχάς καί ἡ πρόσβασις εἰς τάς Ἐκκλησίας εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν, ἰδιαιτέρως κατά τήν διάρκειαν τῶν ἑορτῶν τοῦ Πάσχα ἔχει γίνει πολύ δύσκολος διά τάς Κοινότητας ἡμῶν καί τόν λαόν ἡμῶν ἐν γένει, λόγῳ τῶν μονομερῶν περιορισμῶν τούς ὁποίους ἐπιβάλλει ἡ Ἀστυνομία καί τῆς βίας αὐτῆς κατά τῶν πιστῶν, πού ἐπιμένουν νά ἀσκοῦν τό φυσικόν θρησκευτικόν αὐτῶν δικαίωμα εἰς τήν λατρείαν. Εἰς τό παρελθόν συνεντονίσθημεν μετά διαφόρων χριστιανικῶν Συλλόγων καί ἡγετῶν, προκειμένου, ἵνα φέρωμεν τήν ὑπόθεσιν ἡμῶν εἰς διεθνές ἐγχώριον καί δικαστικόν ἐπίπεδον καί συνετονίσθημεν ἐπίσης μέ τήν ἴδιαν τήν Ἀστυνομίαν, μέ στόχον νά ἀποτρέψωμεν αὐτήν ἀπό τοῦ νά συνεχίσῃ τάς ἀπαραδέκτους πρακτικάς αὐτῆς, ἀλλά δυστυχῶς μολονότι αἱ ὑποσχέσεις ἦταν πολύ θετικαί, ἐκεῖνο τό ὁποῖον συνέβη εἰς τόν χῶρον τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως οὔτε κἄν προσήγγιζε τάς ὑποσχέσεις αὐτάς.
Ἀντί νά ἀντιστρέψῃ τάς συνήθεις ἀπαραδέκτους πρακτικάς αὐτῆς κατά τό Πάσχα καί τό Μέγα Σάββατον ἤ Σάββατον τοῦ Ἁγίου Φωτός, ἡ Ἀστυνομία ἐνημέρωσε προσφάτως τό Πατριαρχεῖον διά τήν ἐπιβολήν ἐπιπροσθέτων νέων μονομερῶν μέτρων, τά ὁποῖα αὐξάνουν τούς περιορισμούς κατά τό Μέγα Σάββατον διά τήν εἴσοδον εἰς τήν τελετήν τοῦ Ἁγίου Φωτός, τά ὁποῖα μέτρα ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα ἡ Ἀστυνομία νά ἐπιτρέψῃ μόνον εἰς χίλια ἄτομα νά εἰσέλθουν εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί τόν Πανάγιον Τάφον κατά τήν Μεγάλην ταύτην ἡμέραν, παρά τό ὅτι συνηθίζεται πολλαί χιλιάδες πιστῶν νά εἰσέρχωνται εἰς τόν Ναόν ἑορτάζοντες ἐκείνην τήν ἡμέραν.
Ἐπί πλέον, ἡ Ἀστυνομία εἶπεν ὅτι θά ἐπιτρέψῃ μόνον εἰς πεντακόσια ἄτομα νά εἰσέλθουν εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν καί νά φθάσουν εἰς τάς αὐλάς τοῦ Πατριαρχείου καί τόν τροῦλλον τοῦ Παναγίου Τάφου. Τό Πατριαρχεῖον πιστεύει ὅτι δέν ὑπάρχει καμμία δικαιολογία δι’ αὐτούς τούς ἐπιπροσθέτους ἀδίκους περιορισμούς καί ἐπιβεβαιώνει τήν ρητήν, σαφῆ καί πλήρη ἀπόρριψιν ὅλων τῶν περιορισμῶν. Τό Πατριαρχεῖον δέν ἀνέχεται ἄλλο τούς Ἀστυνομικούς περιορισμούς εἰς τήν ἐλευθερίαν τῆς λατρείας καί τάς ἀπαραδέκτους μεθόδους ἀντιμετωπίσεως τῶν ἱερῶν καί θείων δικαιωμάτων τῶν Χριστιανῶν νά ἀσκοῦν ἀκολουθίας καί νά ἔχουν πρόσβασιν εἰς τούς Ἱερούς Τόπους εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῆς Ἱερουσαλήμ.
Ὡς ἐκ τούτου, τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀπεφάσισε μέ τήν δύναμιν τοῦ Κυρίου, ὅτι δέν θά θέσῃ εἰς κίνδυνον τό δικαίωμά Του νά παρέχῃ πνευματικάς ὑπηρεσίας εἰς πάντας τούς Ἱερούς Ναούς καί τά προαύλια αὐτῶν. Ἀνακοινώνει ἐπίσης ὅτι θά τελεσθοῦν κανονικῶς αἱ ἱεραί ἀκολουθίαι ὑπό τῶν Ἱερέων αὐτοῦ, μέ τήν ἐλπίδα ὅτι ὅλοι οἱ πιστοί θά δυνηθοῦν νά συμμετάσχουν. Αὕτη ἡ θέσις τοῦ Πατριαρχείου πηγάζει ἀπό τήν βᾶσιν τοῦ θείου δικαιώματος τῆς θρησκείας, τῆς κληρονομίας καί τῆς ἱστορίας. Ἡ Ἀστυνομία πρέπει νά σταματήσῃ νά ἐπιβάλῃ περιορισμούς καί βίαν πού, δυστυχῶς, ἀποτελοῦν πλεον μέρος τῶν ἱερῶν μας ἀκολουθιῶν.
Προτρέπομεν ἐπίσης τάς Κοινότητας ἡμῶν νά προασπίσουν τήν ἱστορικήν ἡμῶν κληρονομίαν, μέ τήν συμμετοχήν αὐτῶν εἰς τάς τελετουργίας καί τούς ἑορτασμούς τοῦ Πάσχα καί τοῦ Μεγάλου Σαββάτου τοῦ Ἁγίου Φωτός, ἐφέτος εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον τάφον καί τάς πέριξ περιοχάς.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου