Τι είναι αυτό άραγε που σε κάνει να μην νιώθεις φόβο , αγωνία , άνχος; Μα καλά δίπλα τους πέφτουν βόμβες και αυτοί πήραν τις Αγίες εικόνες και κάνουν λιτανεία στους δρόμους του Χάρκοβου; Η απάντηση στο ερώτημα είναι πολύ απλή, Ο Χριστιανός δεν έχει να φοβάται τίποτα, Τι να φοβηθεί άλλωστε όταν έχει τον Χριστό στην καρδιά του , στην ψυχή του , τον έχει προστασία σε κάθε βήμα της ζωής του.
Όταν μέσα του πιστεύει, ότι αυτός είναι η σωτηρία, και αυτός θα δώσει την λύση στο πρόβλημα, αυτός θα δώσει το Τέλος , γιατί ο Χριστός είναι αρχή και τέλος, τότε θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει χωρίς να εξετάσει τις συνθήκες, χωρίς φόβο για την ζωή του. Μερικές φορές παρακαλώ τον Θεό να μου δώσει λίγη από την πίστη αυτών των ανθρώπων. Να γεμίσουμε ξανά τις εκκλησίες, και να μην κοιτάμε αν έχει καλό καιρό για να πάμε στην Θεία Λειτουργία την Κυριακή.
Μακάρι και εδώ στην Ελλάδα να τους μοιάσουμε και να γεμίσουμε Χριστό !!
Ας το καταλάβουμε κι ας το πούμε χωρίς δισταγμό: το σημαντικότερο πράγμα δεν είναι να μην πεθάνουμε, αλλά να μη ζούμε μακριά από το Χριστό.
Αυτό φυσικά έχει νόημα μόνο για τους χριστιανούς… Για τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας πιθανόν υπάρχουν άλλες προτεραιότητες: αυτά που μπορεί να ζήσει και να απολαύσει ο άνθρωπος σ’ αυτόν τον κόσμο. Αυτά δεν είναι κατ’ ανάγκην κακά – περιλαμβάνουν όμορφα αισθήματα, αγάπη, μουσική, αθλητισμό, ζωή κοντά στη φύση, την υγεία και την επιτυχία των παιδιών μας και τόσα άλλα. Όλα αυτά δεν τα αρνούμαστε κι εμείς οι χριστιανοί. Τα δεχόμαστε και είμαστε ευγνώμονες όχι τόσο «στις δυνάμεις μας», όσο στον ίδιο το Θεό γι’ αυτά. Δεν τα αρνούμαστε. Όμως όλα τα παραπάνω έχουν σίγουρη ημερομηνία λήξεως, όπως και η ίδια η ζωή μας πάνω στη γη έχει σίγουρη ημερομηνία λήξεως.
Έτσι, οι περισσότεροι άνθρωποι, κυρίως εκείνοι που δεν είναι χριστιανοί ή είναι μόνον τυπικά χριστιανοί, θεωρούν ότι τα σημαντικότερα αγαθά που μπορεί να έχει ο άνθρωπος είναι η υγεία και η μακροζωία – να ζήσει χωρίς να υποφέρει και τελικά να πεθάνει σε βαθιά γεράματα.
Οι χριστιανοί δεν το βλέπουν έτσι. Στη ζωή τους έχουν πάντα μια βαθιά χαρά και μια βαθιά θλίψη. Χαρά, λόγω της αγάπης του Χριστού, που μεταμορφώνει τα πάντα (και τις ίδιες τις ψυχές μας) σε ολόλαμπρο φως. Και θλίψη, αφενός για τις δικές τους αμαρτίες – όποιες κι αν είναι – και αφετέρου επειδή πονάνε για όλους τους άλλους ανθρώπους που υποφέρουν και θλίβονται.
Χάρκοβο - Ουκρανία 28/5/2022 Ιερά λιτανεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου