● Κάποτε ένας Ασκητής Γέροντας, όταν κόντευε να πεθάνη, συγκεντρώθηκαν όλοι οι αδελφοί της Σκήτης και με δάκρυα στα μάτια ετοίμαζαν τα αναγκαία για την ταφή.
Σε κάποια στιγμή ο ετοιμοθάνατος Γέροντας άνοιξε τα μάτια του και γέλασε.
Μετά από λίγο γέλασε για δεύτερη φορά. Μετά πάλι από λίγο γέλασε και τρίτη φορά. Αυτό προκάλεσε την περιέργεια των αδελφών και ένας από αυτούς τον ρώτησε:
Πες μας, Γέροντα, γιατί εσύ γελάς, ενώ εμείς κλαίμε;
Ο Γέροντας απάντησε:
-Την πρώτη φορά γέλασα, γιατί όλοι φοβόσασθε τον θάνατο.
Την δεύτερη φορά, γιατί δεν είσθε
έτοιμοι, να τον αντιμετωπίσετε.
Και την τρίτη, γιατί φεύγω από τον τόπο
του κόπου και των βασάνων και πηγαίνω
σε τόπο αναπαύσεως.
Μόλις ο Γέροντας είπε αυτά, αμέσως εκοιμήθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου