Θελεις από θνητός να γίνεις Αθάνατος και να έχεις ζωήν αἰώνια ; Αν ναι ! Ένας είναι ο τρόπος - Αγαπώ τον Χριστό -

Θεία Κοινωνία 

Ἡ Θεία Κοινωνία δέν εἶναι ἁπλᾶ ἕνα Μυστηριο ἀπό τά ἑπτά, ἀλλά εἶναι τό κατ’ ἐξοχή Μυστήριο, τό Μυστήριο τῶν Μυστηρίων. Σέ πατερικά κείμενα ἀναφέρεται σέ πληθυντικόν ἀριθμό, «τά Μυστήρια».  Εῖναι τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου, πού ἀπαλλάσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τή φθορά καί τόν θάνατο καί τόν ἀνεβάζει πάνω καί ἀπό τούς Ἀγγέλους ἀκόμα.

Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι τό φάρμακο πού θά θεραπεύσει τά τραύματα τῆς ψυχῆς καί θά δώσει κουράγιο στόν ἄνθρωπο, γιά νά  μπορέσει νά βαδίσει τό δρόμο πού ὁδηγεῖ στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.Εἶναι τό φάρμακο πού  κάνει ἀθάνατη τή ψυχή κάθε χριστιανοῦ, πού κοινωνᾶ ἄξια.

Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ὁ ἄρτος πού ἀναζωογονεῖ τήν ψυχή καί τό σῶμα.Γιατί στήν μέν ψυχή μεταδίδει αὐτόν τό  Χριστό καί κάνει τή ψυχή μέτοχη τῆς θυσίας Του καί τῶν ἀγαθῶν πού πηγάζουν ἀπό τή θυσία Του. Στό δέ σῶμα χαρίζει ἁγιασμό, τό καθαγιάζει γιά νά εἶναι κατάλληλο ὄργανο τῆς ψυχῆς.

 Ὁ ἱερός Χρυσόστομος λέγει: «Εἰρήνης ἐστί μυστήριον τοῦτο καί τό κεφάλαιον τῶν ἀγαθῶν». Καί«Ὅταν δέν συμμετέχουμε στό μυστήριο αὐτό νά ἔχουμε πολλή θλίψη και πόθο καί καϋμό». «Γιατί μένομεν ἀμέτοχοι καί ἄγευστοι τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς αἰώνιας ζωῆς.»

 Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «Ὅταν αὐτῆς ἀπογευόμεθα (τῆς θείας Κοινωνίας), τότε τήν ζωήν ἔχομεν ἐν ἐαυτοῖς συνενούμενοι καί ἡμεῖς αὐτῆ» Δηλαδή ὅταν μεταλαμβάνουμε, ἔχομε μέσα μας τή ζωή, ἐπειδή ἑνωνόμαστε μέ τή ζωή . 

 Ἡ Θεία Κοινωνία, ἐπειδή εἶναι αὐτός ὁ σαρκωθείς Θεός Λόγος, ἔχει τή δύναμη νά μεταβάλει τούς θνητούς σέ ἀθάνατους καί νά  χαρίσει ζωήν αἰώνια σ’ ὅσους συμμετέχουν σ’ αὐτή. Ἡ  Θεία Κοινωνία ἤ Θεία Εὐχαριστία εἶναι ἡ συγκεφαλαίωση ὅλης τῆς θείας οἰκονομίας. Καί συνεχίζει ὁ ἴδιος ἅγιος Πατέρας : «Ἀληθής πόσις τό τίμιον αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὅλην ἐκ βάθρων ἀπορριζοῦν τή φθοράν, καί ἀναμοχλεύον τόν ἐν τῆ ἀνθρωπίνη σάρκα κατοικήσαντα θάνατον».

 Με ἁπλᾶ λόγια, ἡ θεία Κοινωνία εἶναι πραγματικά σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ, καί ὅταν εἰσέλθει στόν ἄνθρωπο ξεριζώνει ὁλοτελῶς τήν φθορά καί τό θάνατο πού κατοικεῖ μέσα στόν σαρκικό ἄνθρωπο. Ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπο ὅταν ἀγωνίζεται γιά νά πετύχει τήν ἁγιότητα. Διά τῆς Θείας Κοινωνίας ἑνώνονται τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν κεφαλή, τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ, καί μεταξύ τους, καί ἔτσι ἐπιτυγχάνεται ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.